หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 834

หนานเฟิ่งอวี่ก้มหน้ารับ ในตอนนี้เพิ่งจะมาถึงประตู

“ใต้เท้าทุกท่านกลับจวนเป็นการชั่วคราวก่อนเถิด เสด็จพ่อพ้นจากอันตรายแล้ว เฟิ่งอวี่จะเฝ้าปรนนิบัติหน้าพระแท่นบรรทมทุกวันแน่นอน จะดูแลเสด็จพ่ออย่างดี!”

“เสด็จพ่อสั่งให้เฟิ่งอวี่ดูแลราชการแผ่นดิน แต่เฟิ่งอวี่กังวลพระวรกายมังกรของท่านพ่อ งดเว้นการประชุมเช้าสามวัน!”

ขุนนางบู๊บุ่นทั้งมวลทยอยคุกเข่าอยู่นอกตำหนัก “ขอให้พระวรกายของฝ่าบาทแข็งแรง ความกตัญญูขององค์หญิงใหญ่เทียมฟ้า เป็นโชคดีของแคว้นใต้”

หนานเฟิ่งอวี่ มองไปที่ท่านตาใต้เท้าซู

ใใต้เท้าซูจ้องไปที่ลู่เจาเจาครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าเบาๆ

เดิมทีเบื้องหลังหนานเฟิ่งอวี่มีหกตระกูลใหญ่คอยค้ำจุน เมื่อลู่เจาเจามีบทบาท ตระกูลหมิง ตระกูลโหลวก็กลับคำทันใด พวกเขาขอให้แต่งตั้งฮูหยินหนิงเป็นฮองเฮาตำหนักประจิม และเรียกร้องให้เชื้อสายของสวี่สืออวิ๋นมีสิทธิ์ในการสืบราชบัลลังก์อย่างเท่าเทียมกัน

เมื่อครู่นี้หนานเฟิ่งอวี่เห็นฎีกาแล้ว ตระกูลซางได้ยื่นหนังสือร้องขอตำแหน่งฮองเฮาตำหนักประจิมและขอให้เชื้อสายของสวี่สืออวิ๋นมีสิทธิ์สืบทอดบัลลังก์อย่างเท่าเทียมกัน

จากตระกูลทั้งหก มีสามตระกูลเห็นด้วย

หนานเฟิ่งอวี่ไม่อาจไม่ต่อต้าน

“ได้ยินมาว่าองค์หญิงเจาหยางใช้เหตุผลโน้มน้าวคนได้ แม้กระทั้งใต้เท้าหมิงใต้เท้าโหลวใต้เท้าซางล้วนโดนท่านหว่านล้อมทั้งสิ้น ไม่ทราบว่าข้าจากตระกูลซูผู้นี้ จะมีโอกาสเชื้อเชิญองค์หญิงน้อยมาที่จวนหาเพื่อรือกันสักหน่อยได้หรือไม่?” ใต้เท้าซูมองไปที่ลู่เจาเจาอย่างยิ้มแย้ม

มามาที่คลุมใบหน้าอยู่นั้นกลับดึงมือลู่เจาเจาทันที ในดวงตาเต็มไปด้วยความตระหนก

นางกุมมือของลู่เจาเจา มิอาจหยุดอาการสั่นเทาได้