สวี่สืออวิ๋นตาแดงก่ำ "วันนี้ที่ตัวปลอมอาศัยชื่อเสียงของนาง มาทำตัวเคารพนบนอบอยู่เบื้องหน้าฮองเฮา ก็แค่ทำให้ข้าดูสินะ!"
"กลัวว่าข้า จะมีความคิดที่ไม่ควรมี!"
“ชู่ว์...” เสียงเพิ่งหยุดลง รถม้าก็หยุดทันใด
เติงจือกล่าวเสียงต่ำ “นายหญิง เป็นมามาที่อยู่ข้างกายฮูหยินหนิง ในตอนนั้นก็เป็นสองบ่าวที่น่ารังเกียจนี่ที่รังแกฮูหยินหนิง” บ่าวชั่วช้ารังแกนาย น่าเสียดายที่ฮูหยินหนิงไม่มีทั้งอำนาจและกำลัง ทั้งยังถูกฮ่องเต้แทงข้างหลัง ไม่รู้ว่าได้รับความทุกข์แสนเข็ญเพราะพวกนางมามากเท่าใด
มามาสองนางนั้นยืนนอกรถม้า ยิ้มน้อยๆ กล่าว “นานแล้วที่ฮูหยินไม่ได้พบหลานสาว ในใจคะนึงถึง อยากจะพบองค์หญิงน้อย”
“องค์หญิงน้อย ความกตัญญูยิ่งใหญ่เทียมฟ้า ท่านไม่ได้กลับบ้านมานานแล้ว ก็ควรอยู่ข้างกายท่านยายแสดงความกตัญญูอย่างที่สุด หลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้อื่นสบประมาทท่าน...” มามาพูดจาเหน็บแนม ลู่เจาเจาจึงเชิดคางขึ้น
“ผู้ใดว่าข้ากัน? มีคนว่าข้างั้นหรือ?”
“วาจาไม่เหมาะสม ลากออกไปโบยให้ตาย!”
“เจาเจาเป็นถึงองค์หญิงเป่ยเจา เป็นตัวแทนของเป่ยเจามาที่แคว้นใต้ ทั้งสองแคว้นมีสัมพันธไมตรีที่ดีต่อกัน จะให้คนรับใช้มาพูดจาพล่อยๆ เช่นนี้ได้อย่างไร?” ลู่เจาเจายืนอยู่บนรถม้า แม้อายุยังน้อย แต่กลับเปี่ยมไปด้วยพลังอำนาจ
มามาสองนางนั้นคุกเข่าลงบนพื้น เหงื่อเย็นกลั่นออกมาไม่หยุด
“กล่าวมาสิ ผู้ใดปากพล่อย?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...