หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 879

จู๋มั่วถอยหลังไปหนึ่งก้าว

ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว ไม่ๆๆ ข้าต้องกำลังฝันไปแน่ๆ!

เขาบินวนบนฟ้าเป็นสิบรอบ คิดว่าเป็นการเปิดตัวที่เท่สุดๆ สุดท้ายแล้ว…

แต่กลับเป็นคนที่โดดเด่นสะดุดตาที่สวมเสื้อผ้าลายดอกไม้?

มังกรดำ: ข้าเสียชื่อเสียงแล้ว

“บัณฑิต ภาพมังกรดำสวมเสื้อคลุมดอกไม้ผืนนี้ขายไหม?” มีคนเบียดเข้าไปถาม

บัณฑิตส่ายหัว “ภาพนี้ไม่ขาย ข้าจะเก็บไว้เป็นมรดกตกทอด ให้ลูกหลานได้ดู แต่ข้าสามารถวาดใหม่ได้ ใครต้องการสามารถจ่ายเงินมัดจำได้เลย...”

“ข้าๆๆ ข้าเอารูปหนึ่ง...”

“ข้าก็จะเอา”

“วาดรูปนี้ให้ข้าที นี่คือวิญญาณผู้พิทักษ์แห่งแคว้นใต้ของเรา! ต้องส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นนะ!”

ชาวบ้านกรูกันเข้ามาจ่ายเงิน มังกรดำถูกผลักออกจากฝูงชนด้วยความสิ้นหวังและหมดอาลัยตายอยาก

“ข้า ปรากฏตัวในชุดเสื้อลายดอกไม้หรือ?” เขาถามลู่เจาเจาด้วยความตกใจ

ลู่เจาเจาหัวเราะแห้งๆ ไม่พูดอะไร

“เร็วเข้า เร็วเข้า เสื้อคลุมลายดอกไม้แบบเดียวกับที่วิญญาณผู้พิทักษ์มังกรดำใส่ ซื้อได้คือกำไร!”

“เสื้อคลุมลายดอกไม้เหมือนกับที่มังกรดำใส่ หวังว่าจะได้รับพลังจากมังกรและได้รับการคุ้มครองจากสวรรค์”

“เร็วเข้า เร็วเข้า มังกรดำที่รัก!”

ได้ยินคำว่ามังกรดำที่รัก จู๋มั่วก็ยกมือขึ้นมากุมหัวใจในทันที ชายร่างใหญ่กำยำผู้นี้ร้องไห้ออกมาเสียงดัง พร้อมกับกุมหัวใจเอาไว้

น้ำมูกน้ำตาไหลพราก “เจาเจาอา…”

“ข้าทำให้เผ่ามังกรต้องอับอายขายหน้า!!”

สวรรค์! เป็นครั้งแรกในรอบพันปีที่ปรากฏตัวออกมา แล้วมันก็สร้างความประทับใจแบบสุด ๆ ไปเลย!

มังกรก็รักษาหน้าเหมือนกันนะ!!

ลู่เจาเจาเห็นเขาคุกเข่าร้องไห้อย่างหนัก “อย่าร้องไห้เลย คิดดีเข้าไว้...”

จู๋มั่วน้ำตาคลอเบ้า “ดีอะไร?”

“เมื่อก่อน มังกรก็เป็นแค่มังกร มนุษย์ไม่มีภาพจำที่ชัดเจนเกี่ยวกับมังกรหรอก แต่เจ้าไม่เหมือนมังกรตัวอื่น พวกเขาจะนึกถึงภาพเจ้าในชุดเสื้อลายดอกไม้... ทุกคนจะจดจำเจ้าได้! เจ้าคนเดียวสามารถเอาชนะเผ่ามังกรได้ทั้งหมดเลย!”

จู๋มั่วน้ำตาไหลพราก มองนางด้วยความสิ้นหวัง “เจ้าหมายความว่า ข้าจะอยู่ในชุดเสื้อลายดอกไม้ที่ทุกคนจดจำ และจะถูกเล่าขานไปตลอดกาลงั้นหรือ?”