หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 886

“ถ้าเจ้าว่ามี ก็คงมีกระมัง” ฮ่องเต้เฟิงตูกล่าวอย่างเซื่องซึม

ถ้าไม่ก่อกบฏ แล้วเจ้าจะเรียกทำไมกัน!

ชาวบ้านในหมู่บ้านเถาหยวนสับสนมาก

พวกเขาแค่ต้องการใช้เส้นสาย ขอให้ยมทูตช่วยเหลือ…

ทำไมถึงเชิญฮ่องเต้เฟิงตูมาได้ล่ะ?

ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งยมโลก!!

ฮ่องเต้เฟิงตูได้พาพวกเขากลับไปยังยมโลกด้วยตนเอง วิญญาณดวงอื่นๆ ต่างร้องไห้ขณะข้ามสะพานไน่เหอ และร้องไห้ปานจะขาดใจที่แท่นรำลึกถึงบ้านเกิด

แต่สำหรับพวกเขา…

แม้แต่ผู้พิพากษาก็ยังยิ้มและพยักหน้าให้พวกเขา ขณะเดินตามฮ่องเต้เฟิงตู

แล้วไหนล่ะผู้พิพากษาที่ว่าไม่ยิ้มแย้ม?

ฮ่องเต้เฟิงตูได้นำพวกเขากลับไปที่ตำหนักโดยตรง ที่ซึ่งสิบพญายมกำลังรออยู่ที่นั่น

ผู้นำหมู่บ้านตอนนี้ตัวสั่นด้วยความกลัวจนพูดอะไรไม่ออก ดูเหมือนว่าลูกหลานของหนิงเอ๋อร์จะไม่ธรรมดา!!

ฮ่องเต้เฟิงตูยังอยากจะยึดครองใต้หล้ากับนางอีกงั้นหรือ?

“พวกเจ้าอยากจะไปเกิดใหม่ หรืออยากจะรับตำแหน่ง?” ฮ่องเต้เฟิงตูถามอย่างไม่ใส่ใจนัก

ผู้นำหมู่บ้านถามอย่างระมัดระวังว่า “รับตำแหน่งงั้นหรือ? หมายความว่าอะไร?”

“ถ้าพวกเจ้าอยากจะไปเกิดใหม่ ก็สามารถเลือกได้เลยว่าอยากจะไปเกิดเป็นคนรวยแบบไหนในโลกนี้ เมื่อเลือกได้แล้ว ท่านผู้พิพากษาจะพาพวกเจ้าไปเกิด”

“ถ้าอยากรับตำแหน่ง ตอนนี้ยมโลกกำลังขาดคนพอดี พวกเจ้าสามารถอยู่ทำงานที่ยมโลกได้”

ฮ่องเต้เฟิงตูเรียกผู้พิพากษามา ผู้พิพากษาเปิดสมุดบันทึกแล้วพูดว่า “ตอนนี้ยังมีตำแหน่งว่างในยมโลกอีกมากมาย แผงของเมิ่งผ๋อยังขาดคนยกซุป”

“ม่านจูซาหัวก็ต้องการคนดูแลเช่นกัน”

“สะพานไน่เหอ ขาดผู้นำทาง”

“ฉินกว๋างหวังขาดขุนนางฝ่ายบุ๋น ต้องการบัณฑิต”

“นรกขุมที่สิบแปดขาดเจ้าหน้าที่ลาดตระเวน”

“ส่วนยมทูตก็ช่างเถอะ พวกเขาต้องออกไปทำงานข้างนอกบ่อยๆ มันอันตราย”

“ถ้าพวกเจ้าจะอยู่ในยมโลก ข้าจะจัดหาที่พักให้ พวกเจ้าจะได้ไม่ต้องแยกจากกันและยังอยู่ด้วยกันได้เหมือนเดิม”

“และที่ยมโลกของเราไม่ได้โหดร้ายกับลูกน้อง ทำห้าวันหยุดสองวัน ก็ถือว่าสบายดี” ผู้พิพากษาพูดพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ให้พวกเขาเลือกเองได้

ผู้นำหมู่บ้านกำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น หลังจากปรึกษากับชาวบ้านแล้ว ในที่สุดก็ตัดสินใจที่จะอยู่ในยมโลก

เมื่อชาวบ้านหมู่บ้านเถาหยวนจากไปแล้ว รอยยิ้มบนใบหน้าของผู้พิพากษาก็จางหายไป “มหาเทพ พวกเขาเหล่านี้คือใครหรือ?”