หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 930

กลิ่นอายรอบตัวปิดบังได้ แต่พลังวิญญาณในหยดเลือดปกปิดไม่ได้

นี่เป็น......

กลิ่นอายของเทพ!

ลู่เจาเจาที่เป็นคนเกียจคร้านเสมอ คิ้วกระตุกเล็กน้อย

“รอนายท่านควบคุมฮ่องเต้แคว้นใต้ เป่ยเจา ตงหลิง ซีเย่ว์ และฟั่น โลกมนุษย์ก็อยู่ในกำมือทั้งหมดแล้ว!”

“พาหัวใจศักดิ์สิทธิ์ดวงนั้นมานี่!” ชายชุดดำเดินเข้าไปจุดลึกของถ้ำ

ปีศาจภูเขาก็หิ้วลู่เจาเจาตามหลังไป

รอบถ้ำฝังมณีส่องแสงรอบทิศ ยิ่งเดินเข้าไป กลิ่นเลือดเข้าจมูกยิ่งฉุน

เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาในถ้ำ ในที่สุดถึงสถานที่กว้างขวางแห่งหนึ่ง

ภูเขาลูกนี้ คงถูกขุดหมดแล้ว

มณีส่องแสงอยู่ที่นี่ราวกับกลางวันแสกๆ ตรงหน้าเป็นสระน้ำขนาดใหญ่ที่มีกลิ่นอายเซียนวนเวียนอยู่ ในสระยังมีดอกบัวแสงสีทองจำนวนมาก ในน้ำยังมีปลาจิ่นหลี่กระดิกหางนับไม่น้อย

หากมองข้าม ‘คน’ ที่ไม่มีลมหายใจ หัวใจไม่เต้น ตัวซีดเผือดนั่งขัดสมาธิกลางสระ ทั้งหมดนับว่าชีวิตสงบสุข

ชายหนุ่มเปลือยท่อนบนนั่งอยู่ในน้ำ ลู่เจาเจามองแค่แวบเดียวก็รูม่านตาหดลง

อีกนิดเดียวก็จะเรียกกระบี่เจาหยางออกมาแล้ว