หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 930

กลิ่นอายรอบตัวปิดบังได้ แต่พลังวิญญาณในหยดเลือดปกปิดไม่ได้

นี่เป็น......

กลิ่นอายของเทพ!

ลู่เจาเจาที่เป็นคนเกียจคร้านเสมอ คิ้วกระตุกเล็กน้อย

“รอนายท่านควบคุมฮ่องเต้แคว้นใต้ เป่ยเจา ตงหลิง ซีเย่ว์ และฟั่น โลกมนุษย์ก็อยู่ในกำมือทั้งหมดแล้ว!”

“พาหัวใจศักดิ์สิทธิ์ดวงนั้นมานี่!” ชายชุดดำเดินเข้าไปจุดลึกของถ้ำ

ปีศาจภูเขาก็หิ้วลู่เจาเจาตามหลังไป

รอบถ้ำฝังมณีส่องแสงรอบทิศ ยิ่งเดินเข้าไป กลิ่นเลือดเข้าจมูกยิ่งฉุน

เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาในถ้ำ ในที่สุดถึงสถานที่กว้างขวางแห่งหนึ่ง

ภูเขาลูกนี้ คงถูกขุดหมดแล้ว

มณีส่องแสงอยู่ที่นี่ราวกับกลางวันแสกๆ ตรงหน้าเป็นสระน้ำขนาดใหญ่ที่มีกลิ่นอายเซียนวนเวียนอยู่ ในสระยังมีดอกบัวแสงสีทองจำนวนมาก ในน้ำยังมีปลาจิ่นหลี่กระดิกหางนับไม่น้อย

หากมองข้าม ‘คน’ ที่ไม่มีลมหายใจ หัวใจไม่เต้น ตัวซีดเผือดนั่งขัดสมาธิกลางสระ ทั้งหมดนับว่าชีวิตสงบสุข

ชายหนุ่มเปลือยท่อนบนนั่งอยู่ในน้ำ ลู่เจาเจามองแค่แวบเดียวก็รูม่านตาหดลง

อีกนิดเดียวก็จะเรียกกระบี่เจาหยางออกมาแล้ว

ตัดศีรษะของคนตรงหน้า!

สีหน้าของนางดูแย่มาก กำปั้นอวบกำแน่น สายตามองผู้ชายที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายความตายตรงหน้าอย่างระมัดระวัง

พวกเขากำลังทำอะไร!! พวกเขารู้ตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ไหม?!

ดวงตาลู่เจาเจาแทบจะพ่นไฟ

ปีนั้น หลังจากฟ้าดินเปิดครั้งแรก เทพปกครองสามแดน

ปุถุชนจะมีปรารถนา รัก โลภ โกรธ หลง เกลียด ชั่วร้าย มีเพียงละทิ้งเจ็ดอารมณ์หกปรารถนา ถึงขึ้นแดนเทพได้

แต่ใครจะคาดคิดถึง ในเวลายาวนาน เทพที่ไร้ความต้องสูงส่ง ก็เกิดความปรารถนา

และต้องการกลายเป็นปีศาจ หล่อเลี้ยงเทพมารชีเจวี๋ยที่โหดเหี้ยมออกมา

ชีเจวี๋ยใช้ความคิดชั่วร้ายรวมถึงความปรารถนาสามดินแดนเป็นอาหาร ขึ้นรูปแค่สิบปีก็จะแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน

สามดินแดนโกลาหล แดนเทพไม่มีกำลังคุ้มครองมนุษย์ ในโลกมนุษย์ที่อ่อนแอที่สุดกลายเป็นนรก

ตอนแรกแดนเทพทำสงครามใหญ่กับเขา บาดเจ็บจนตายไปเกินครึ่งก็ทำให้เขาบาดเจ็บไม่ได้สักนิด

ปีนั้นลู่เจาเจาทุ่มครึ่งชีวิต ถึงแทงกระบี่ทะลุชีเจวี๋ยหนึ่งครั้ง ทำให้เขากระจาย ณ ตรงนั้น

ต่อมาเต๋าสวรรค์พังทลาย

หัวใจที่เต้นอยู่ดวงนั้นก็ระเบิดออกมาทันที

ปีศาจภูเขาทำหน้าเครียด “ดูท่ายังคงใช้ไม่ได้!”

ชายชุดดำเงียบ หัวใจสีแดงเลือดถูกผลักเข้าไปดวงแล้วดวงเล่า แต่ละดวงระเบิดออกตรงหน้า

กลายเป็นหมอกเลือด กลิ่นคาวเลือดในอากาศฉุนขึ้นเรื่อย ๆ ลู่เจาเจาถึงขนาดทนไม่ไหวอาเจียนแห้ง

“ยังมีหัวใจศักดิ์สิทธิ์! พวกเรายังมีหัวใจศักดิ์สิทธิ์!”

“หัวใจศักดิ์สิทธิ์ถูกเต๋าสวรรค์คุ้มครอง ต้องสำเร็จแน่ๆ!” ปีศาจภูเขาหิ้วลู่เจาเจาขึ้นก็โยนไปทางใบบัว

เด็กน้อยยืนมั่นคง ถึงไม่ตกลงไปในสระ

ชายชุดดำพึมพำเสียงต่ำ “ทำไมถึงไม่สำเร็จ? หัวใจสามพันหกร้อยยี่สิบสองดวง ไม่มีสักดวงที่ใช้ได้?!”

“เทพกระบี่เจาหยางอุทิศให้สามดินแดน วิญญาณเทพดับสลาย นางยังคืนชีพได้ ทำไมข้าถึงล้มเหลว?”

“ผิดพลาดตรงไหนกันแน่?”

เขาหันไปมองทางลู่เจาเจา แววตามืดดำ น้ำเสียงโหดร้ายและป่าเถื่อน

“เป็นเจตนารมณ์ของสวรรค์จริงๆ สวรรค์ส่งเจ้ามาถึงอำเภออวี้ซาน จะต้องเพื่อช่วยนายท่านแน่นอน!”

ชายชุดดำหัวเราะออกมา