หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 929

เพิ่งพูดจบ แผ่นทองตกอยู่ในฝ่ามือ

เสี่ยวเอ้อร์นิ่ง เปิดประตูต้อนรับลูกค้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“เชิญ เชิญเหล่าลูกค้าด้านใน เปิดประตูต้อนรับลูกค้าทั้งสี่ทิศ เงินทองไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือสงสารคนชรากับคนท้อง” เสี่ยวเอ้อร์ยิ้มกว้าง เชิญพวกเขาเข้าข้างใน

จากนั้นปิดประตูอย่างรวดเร็ว

“ยังมีห้องชั้นดีอยู่ไหม?” หรงเช่อถาม

“มีขอรับ ลูกค้าเชิญข้างบน” เสี่ยวเอ้อร์ช่วยยกสัมภาระอย่างขยันขันแข็ง ยังหาเวลาให้อาหารม้าที่เรือนหลังแล้ว

“ในร้านมีอาหารไหม?” หลายวันมานี้นอนกลางดินกินกลางทราย สวี่สืออวิ๋นสงสารคนแก่และเด็ก

“มี ขอรับ ช่วงนี้กลางคืนไม่ปลอดภัย ตอนกลางวันก็เตรียมอาหารแล้ว” เสี่ยวเอ้อร์ตอบ

“ยกทุกอย่างมาอย่างละนิดเถอะ”

“ขอรับ”

หรงเช่อขอห้องชั้นดีสองห้อง สวี่สืออวิ๋นกับเจาเจาหนึ่งห้อง เซี่ยอวี้โจวกับฮูหยินใหญ่หนิงหนึ่งห้อง

เซี่ยจิ้งซีกับหรงเช่อพาองครักษ์ ผลัดเฝ้ายามในตอนกลางคืน

กลางคืน ทั้งอำเภออวี้ซานตกอยู่ในความเงียบ

แม้แต่คนเคาะบอกเวลาก็ไม่กล้าโผล่หน้าออกมา

กลางดึก......