หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 934

กอดเซี่ยจิ้งซีไว้แล้วร้องไห้เสียงดัง “ท่านพ่อ ท่านพ่อ เป็นอะไรไป!!”

“ท่านพ่อ ท่านพ่อ ท่านอย่าตายนะ อวี้โจวจะไม่ทำให้ท่านโกรธอีกแล้ว อวี้โจวจะเป็นเด็กดี ฮือๆท่านพ่อ......”

“อวี้โจวจะบอกท่านแม่อย่างไร ท่านพ่อ ฮือๆ......” เซี่ยอวี้โจวน้ำตาไหลเหมือนลูกปัดสายขาดร่วงลงมา

“อวี้โจวซื่อจื่อ อ๋องจิ้งซีเขา......” เด็กรับใช้ส่วนตัวกำลังคิดจะเดินเข้าไปอธิบาย

ก็เห็นอ๋องจิ้งซียกนิ้วส่ายเบาๆ เงียบๆ

เด็กรับใช้ถอยออกไปเงียบๆ

เยี่ยม ไม่บ่อยที่ท่านอ๋องเราจะเสพสุขถึงช่วงเวลาอบอุ่นกับท่านซื่อจื่อ

“ท่านพ่อ อวี้โจวอาลัยอาวรณ์ท่าน ท่านพ่อ ท่านห้ามตาย......” เขากอดท่านพ่อร้องไห้สะอึกสะอื้น นั่งเช็ดน้ำตาอยู่บนพื้น

เซี่ยจิ้งซียกมุมปากเล็กน้อย เจ้าลูกชายโง่ของเขา ก็ไม่ใช่ไร้ยารักษาขนาดนั้น

“ข้าตัดสินใจแล้ว”

“ข้าจะฝังท่านพ่อใต้เตียงข้า คิดถึงท่านพ่อเมื่อไร ก็ขุดขึ้นมาดูได้”

มุมปากเซี่ยจิ้งซีค้าง

“หรือว่าทำพ่อข้าเป็นศพแห้งได้หรือไม่? เวลาคิดถึงท่านพ่อ ก็เห็นได้ตลอดเวลา......”

เพิ่งพูดจบ

เซี่ยจิ้งซีกระเด้งขึ้นแล้วตบบนใบหน้าเขาหนึ่งฉาด