หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 95

ในขณะนี้นางกำลังคลานอย่างรวดเร็วไปอยู่ข้างกายองค์หญิงใหญ่ และชี้ไปที่ท้องขององค์หญิงใหญ่ ก่อนจะพยักหน้าพร้อมพูดเบา ๆ ว่า “สองคน” และก็พยักหน้ายกนิ้วให้สามนิ้ว

ก่อนจะคิดแล้วรู้สึกว่าไม่ถูก จากนั้นก็ชูขึ้นมาสองนิ้ว

“เจาเจา...เจาเจา ให้!” เสียงเด็กน้อยกล่าวอย่างอ่อนนุ่ม แล้วตบที่หน้าอกตัวเองดังเพี๊ยะเพี๊ยะ

องค์หญิงใหญ่รีบร้อนพยักหน้า “น้ารู้แล้ว”

“นี่เป็นความลับระหว่างเจ้ากับข้า ใช่หรือไม่?” หลังจากที่ฝันว่าเจาเจาประทานบุตรให้ตอนนั้น องค์หญิงใหญ่ก็ตั้งครรภ์

หลังจากนั้นสามเดือนก็ตรวจออกมาได้ว่าเป็นการตั้งครรภ์ลูกแฝด นางจึงยิ่งเชื่อมากยิ่งขึ้น

เจาเจาบอกว่าสองคนก็คือสองคน!

“พวกเจ้าสองคนกระซิบกระซาบอะไรกัน?” สวี่ซื่อมองนางอย่างสงสัย

เจาเจาหรี่ตายิ้มไม่พูดอะไร

แต่องค์หญิงใหญ่กลับถอนหายใจออกมา “ข้าน่ะ แต่งงานมาสิบกว่าปีแล้วยังไม่มีลูกสักคน พอตั้งท้องลูกคนนี้ก็มีเพื่อนมาสอบถามอยู่หลายครั้ง”

“ฮูหยินคนนั้นเคยให้กำเนิดลูกสาวที่ป่วยร่างกายอ่อนแอออกมา นับตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่ได้ตั้งครรภ์อีกเลย ตอนนี้นางอายุสี่สิบสองแล้ว...นางเคยมาขอร้องข้า อยากจะขอวิธีที่ช่วยทำให้ตั้งครรภ์ ไม่เกี่ยงว่าจะเป็นเพศไหนก็ได้ ขอแค่สามารถเป็นที่พึ่งพาให้ลูกสาวได้ก็พอแล้ว” การค้าที่จวนนั้นใหญ่โต ลูกสาวของนางคนนั้นก็ยังมาป่วยหนักอีก ถ้าหากพ่อแม่จากไป กลัวว่าจะโดนคนในตระกูลปอกลอกจนไม่เหลือกระดูก

เมื่อเห็นสีหน้าตึงเครียดของสวี่ซื่อ องค์หญิงก็รีบพูดว่า

“ถ้าเจ้าไม่เห็นด้วย ข้าก็ไม่บอกนางหรอก”

สวี่ซื่อรู้ว่าเจาเจามีวิธีบางอย่างที่แตกต่างจากคนทั่วไป แต่นางไม่ยินดีที่จะให้เจาเจาเอาอนาคตมาเดิมพัน เพราะกลัวว่าจะเป็นการทำร้ายเจาเจาได้

องค์หญิงใหญ่เห็นนางไม่เห็นด้วย จึงไม่ได้พูดอะไรอีก

“ฉินฮูหยินคนนั้น ที่จริงก็เป็นคนดีคนหนึ่ง เพียงแต่ชะตาชีวิตไม่ดีนัก หลังจากแต่งงานไป มีอยู่ปีหนึ่งที่ใต้เท้าเฉินถูกคนอื่นทำร้ายโดยไม่ได้เจตนา นางเป็นคนช่วยรับเคราะห์กรรมนั้นแทนใต้เท้าเฉิน จนทำร้ายแก่นภายใน ต่อมาใต้เต้าเฉินได้เลื่อนเป็นขุนนางพิธีการ ต่อให้สับสนยังไงก็ยังเคารพนาง”

สวี่ซื่อนั่งหลังตรงขึ้นมาเล็กน้อย “เป็นฮูหยินของผู้ช่วยเจ้ากรมพิธีการหรือ?”