หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 963

ที่นั่นคือสถานทูตแคว้นซีเย่ว์

ซีเย่ว์ทั้งร่ำรวยเงินทองและเป็นแคว้นที่มั่งคั่ง

“ท่านพี่อวี้ ท่านเป็นอะไรไป! โปรดตื่นขึ้นมาเถิด!” ทันทีที่ลู่เจาเจาเข้าไปในประตู นางก็ได้ยินเสียงอันคุ้นเคย

“ท่านพี่อวี้ มองข้า ข้าคืออาหลี!”

“อ๊า!”

“ท่านพี่อวี้!”

ลู่เจาเจาได้แต่รู้สึกสงสัย เหตุใดเสียงนี้จึงคล้ายคลึงกับสตรีศักดิ์สิทธิ์จิ้งหลี

แต่นี่คือห้องบรรทมของฮ่องเต้ซีเย่ว์!

ไม่นานนางจึงเห็นสตรีศักดิ์สิทธิ์จิ้งหลีเอามือกุมหน้าอก โดยมีเลือดไหลรินออกจากปลายนิ้ว

ลู่เจาเจาเอียงศีรษะมองนางให้ดีอีกครั้ง

เอ๊ะ บนร่างกายของนางคือชุดของฮ่องเต้ซีเย่ว์นี่นา

“ฝ่าบาทเจาหยาง ได้โปรด โปรดช่วยท่านพี่...เอ่อ ช่วยฝ่าบาทด้วยเถิด คืนนี้ฝ่าบาทสูญเสียการควบคุม ดูเหมือนเสียสติและถูกบางอย่างควบคุม เขาไม่รู้จักใครและไร้ความรู้สึก” จิ้งหลีหน้าแดงก่ำพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา

“เขาทำร้ายเจ้าหรือ” ลู่เจาเจาถามกลับ

สตรีศักดิ์สิทธิ์จิ้งหลีพยักหน้าเบาๆ

ลู่เจาเจาสามารถดึงกระบี่เจาหยางออกมาได้ นางมีความมั่นใจในกระบี่นั้นอย่างอธิบายไม่ถูกมาตลอด

เพลานี้ฮ่องเต้ซีเย่ว์ถือดาบยาวอยู่ในมือ ปลายดาบมีหยดเลือดไหลริน เขาเอามือกุมศีรษะพร้อมกับตะคอกด้วยสติสัมปชัญญะสุดท้าย

“อาหลี รีบหนีไป…”

ดูเหมือนเขาจะควบคุมความคิดและการกระทำของตนเองไม่ได้อีกแล้ว และค่อยๆ เดินเข้ามาหาสตรีศักดิ์สิทธิ์จิ้งหลีพร้อมกับดาบในมือทีละก้าว

“ข้าไม่ไป! ข้ากับท่านเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว จะเป็นอย่างไรก็ต้องไปด้วยกัน!” สตรีศักดิ์สิทธิ์จิ้งหลีไม่สะทกสะท้าน

เมื่อลู่เจาเจาได้ยินประโยคที่บอกว่าข้ากับท่านเป็นหนึ่งเดียวกัน ดวงตาของนางจึงเบิกกว้างขึ้นทันที

อยู่ดีๆ ก็มีเรื่องให้ซุบซิบนินทาโดยไม่ทันระวังตัวอีกแล้ว!

'นี่พวกเขา พวกเขามีความสัมพันธ์กันหรือ'

'มีข่าวลือว่าสถานะของสตรีศักดิ์สิทธิ์จิ้งหลีสูงกว่าฮ่องเต้ซีเย่ว์ ข้าคิดว่าพวกเขากำลังแย่งชิงอำนาจกัน! ที่แท้กลับเป็นคู่รักกันนี่นะ? '

'โอ๊ย ข่าวใหญ่มาก!'

ดวงตาของฮ่องเต้ซีเย่ว์ฉายแววดุร้าย ก่อนยกดาบชี้ไปที่สตรีศักดิ์สิทธิ์จิ้งหลี

เมื่อดาบใกล้เคลื่อนตัวมาถึง เต๋าสวรรค์จึงใช้ฝ่ามือปล่อยพลังออกไป

“กว่าที่ตัวตนจะถูกเปิดเผย มันก็สายเกินกว่าจะแก้ไข”

จิ้งหลีไม่เคยข้องเกี่ยวกับการแต่งงานหรือมีลูก ในขณะที่ฮ่องเต้ซีเย่ว์ยืนกรานที่จะปล่อยให้วังหลังว่างเปล่า

แม้ว่าจะถูกขุนนางหลายร้อยคนบังคับ แต่เขายังอดทนต่อแรงกดดันเหล่านั้นเสมอ

พวกเขาทั้งสองไม่กล้าทำสิ่งใด

การสบสายตาในเวลาสั้นๆ ยังถือเป็นเรื่องยาก

ฮ่องเต้ซีเย่ว์จับมือของจิ้งหลีไว้แน่น

“เจ้าไม่ได้โกหกข้า!”

“เจ้าบอกถึงตัวตนที่แท้จริงกับข้าแล้ว ข้าต่างหากที่ไม่ยอมปล่อยเจ้าไป”

“ฝ่าบาทเจาหยาง จิ้งหลีไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ไม่มีสิทธิ์แม้จะตัดสินใจเพศของตนเอง ชีวิตนี้ช่างยากลำบาก…”

“คนมักพูดกันว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ซีเย่ว์มีสถานะสูงส่งยิ่งกว่าฮ่องเต้ ถือเป็นอันดับหนึ่งในซีเย่ว์ แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันยากแค่ไหน บำเพ็ญเพียญตลอดชีวิต ไม่แต่งงานหรือแปดเปื้อนมลทิน เมื่ออายุครบสามขวบต้องไปบำเพ็ญเพียญที่ดินแดนต้องห้าม”

“ชีวิตของเขาไม่มีทางเลือก”

“ความรู้สึกต่อต้านนี้เป็นความผิดของเราเอง”