กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 116

sprite

แล้วก็ ประโยคครึ่งหลังของเขานั้นหมายความว่าอย่างไร?

กู้ชูหน่วนหลุบตาขึ้น ครั้งแรกที่พิจารณาหัวหน้าสำนักศึกษาอย่างจริงจัง แต่ทว่ากลับเห็นรอยยิ้มที่มีความอัธยาศัยดีของหัวหน้าสำนักศึกษา ก็ไม่ได้มีอะไรที่แตกต่างเลย

เพียงแต่ตอนที่มองเยี่ยเฟิง ดวงตาคู่นั้นของเขามีความเจ็บปวดใจทะนุถนอมแฉลบผ่าน มืออันสั่นเทาระริกหยิบนำเอาไข่มุกเหวินหยวนที่อยู่ในอ้อมกอดออกมา มอบให้กับเยี่ยเฟิง

แล้วยังลูบศีรษะของเขาด้วยความรัก และกล่าวอย่างเศร้าๆ ว่า “เด็กน้อยผู้น่าสงสาร ที่ผ่านมาเจ้าต้องทนลำบากทุกข์ทรมานมามากอย่างแน่นอน พวกเราไม่ต้องกลัวนะ เมื่อเจ้าเข้าสำนัก เจ้าจะไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป”

กู้ชูหน่วนหรี่ตามอง

และคาดเดาความหมายของคำพูดหัวหน้าสำนักศึกษา

คนของสำนักศึกษาทั้งหมดต่างตกตะลึง

คิดไม่ถึงว่าหัวหน้าสำนักจะเอาไข่มุกเหวินหยวนให้กับเยี่ยเฟิง.....

ไข่มุกเหวินหยวนเป็นสิ่งของระดับสูง เพียงแค่เคลื่อนไหวไข่มุกเหวินหยวน ไม่ว่าจะได้รับบาดเจ็บหนักแค่ไหน ก็สามารถหายในระยะเวลาอันสั้นได้

ในโลกใบนี้มีไข่มุกเหวินหยวนเพียงสองเม็ด เม็ดแรกอยู่กับฮองเฮารัฐฉู่ อีกหนึ่งเม็ดอยู่ในมือของหัวหน้าสำนักศึกษา

ปกติหัวหน้าสำนักจะรักทะนุถนอมไข่มุกเหวินหยวนมาก ไม่ได้เอามาอย่างง่ายดายเสียด้วยซ้ำ คนอยากจะดูสักหน่อยยังยากเลย แต่ทว่าครั้งนี้กับมอบมันแก่คนที่เคยเจอเพียงครั้งเดียว

นี่......

นี่ก็ใจกว้างเกินไปเสียแล้วแล

อาจารย์สวีกล่าวเตือนว่า“หัวหน้าสำนักศึกษา นี่คือไข่มุกเหวินหยวน ท่านหยิบผิดหรือไม่”

“ข้าไม่ได้แก่จนเลอะเทอะนะ”

เยี่ยเฟิงถือไข่มุกเหวินหยวน ราวกับว่ามันหนักอึ้ง

เขาหลุบตาขึ้นแต่ทว่ากลับได้เห็นหัวหน้าสำนักศึกษาในเสื้อคลุมสีขาว ผมขาวยาวสลวยไหลลงมาที่บ่าของเขา และใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ไม่มีการคิดคำนวณ มีเพียงความรักทะนุถนอม

มองเห็นรอยยิ้มนั้น จิตใจที่สงบนิ่งของเขา ราวกับว่าถูกขว้างทิ้ง เป็นเวลานานที่ไร้หนทางสงบลง

ความใส่ใจแบบนี้คล้ายดั่งว่าไม่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของเขาเลย

“ไข่มุกเหวินหยวนล้ำค่าเกินไป เยี่ยเฟิง....ไม่สามารถรับมาได้”

เขานำไข่มุกเหวินหยวนคืนให้กับหัวหน้าสำนักศึกษา

“เพียงแค่ไข่มุกเม็ดเล็กๆ ถือว่าเป็นของขวัญที่ได้เจอกันจากข้านะ”

หัวหน้าสำนักศึกษาผลักไข่มุกเหวินหยวนคืนกลับ ยิ้มแล้วกล่าวว่า“เจ้าก็คิดเสียว่าสำนักนี้เป็นเรือนของเจ้า หากมีคนกลั่นแกล้งเจ้า เจ้ามาหาข้าได้เลย ท่านปู่จะจัดการแทนเจ้าเอง”

ร่างกายของเยี่ยเฟิงสั่นเทาเล็กน้อย

คนอื่นๆตกใจอุทานขึ้นว่า“ท่านปู่?หรือว่าหัวหน้าสำนักศึกษาอยากให้เขาเป็นหลานชาย?”

“พระเจ้า โชคชะตาของเยี่ยเฟิงดีเกินไปแล้วไหม คิดไม่ถึงว่าจะทำให้หัวหน้าสำนักศึกษารับเขาเป็นหลานได้ เหตุใดข้าถึงไม่ได้โชคดีอย่างนี้”

กู้ชูหน่วนบ่นพึมพำขึ้นว่า“ท่านผู้เฒ่า ท่านลำเอียงเกินไปแล้ว การชุมนุมแข่งขันวิชาการได้อันดับหนึ่งคือข้า เหตุใดถึงไม่เห็นมอบอะไรแก่ข้าเลยเล่า”

“คุณหนูสามกล่าวตลกแล้ว เมื่อครู่ไม่ใช่ว่ามอบแก่เจ้าหนึ่งประโยคแล้วหรือ?”

“......”

แค่คำกล่าวพูดแปลกประหลาดนั่นนะหรือ นางไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าความหมายว่าอะไรดีหรือไม่ดี

แล้วกล่าวพูดอย่างจริงจังว่า “ท่านอาจารย์ ตัวหมากรุกชิ้นนี้เป็นชิ้นที่ข้าใช้ตอนเรียนหมากรุกครั้งแรก

กู้ชูหน่วนกรอกตาขาวมองบน

นางจะเอาหมากรุกของเขามาทำไมกัน?

สามารถกินเป็นอาหารได้หรือ?

อีกอย่างนะ เอาหมากรุกเขามา ไม่แน่อาจจะเข้าไปพัวพันกับเขาก็ได้

“ขอบใจเจ้ามาก แต่ข้าเลิกเล่นหมากรุกแล้ว หมากรุกของเจ้า เจ้าเก็บไว้เองเถิด”

เกี่ยวกับ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ - บทที่ 116

กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ เป็นซีรี่ส์ปัจจุบันที่ดีที่สุดของผู้แต่ง อี้หมิง ด้วยเนื้อหา บทที่ 116 ด้านล่างนี้จะทำให้เราหลงอยู่ในโลกแห่งความรักและความเกลียดชังแบบสลับกันได้แม้จะมีกลเม็ดทั้งหมดเพื่อให้บรรลุเป้าหมายโดยไม่ต้องกังวลอีกครึ่งหนึ่งแล้วก็เสียใจ สาย โปรดอ่านบทที่ บทที่ 116 และอัปเดตบทต่อไปของซีรีส์นี้ที่ novelones.com