กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 140

"......"

ที่มุมหนึ่งของสำนักศึกษา ซั่งกวนฉู่แต่งกายด้วยอาภรณ์สีขาวที่พลิ้วไหวประหนึ่งเทพผู้ปราศจากมลทิน มองไปทางกู้ชูหน่วนที่เดินจากไปราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง

ครู่ใหญ่เขาจึงกวาดตามองไปทางด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ แล้วรอยยิ้มจางๆ ก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก

ที่มุมหนึ่งทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของสำนักศึกษา

ท่านหานอ๋องเทพแห่งสงครามสวมอาภรณ์สีดำนั่งอยู่บนเก้าอี้รถเข็นมองแผ่นหลังของนางที่เดินจากไป ทันใดนั้นดวงตาที่ดูประดุจบึงน้ำเย็นเยียบที่ลึกล้ำก็หรี่ลงอย่างฉับพลัน

ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาสงบนิ่ง คิ้วคม ดวงตาเป็นประกาย ริมฝีปากสีแดงสด ดูรูปงามสุดจะพรรณนา ทว่ากลับเต็มไปด้วยรังสีอันเย็นเยียบจนผู้คนไม่กล้าเข้าใกล้

เบื้องหลังเทพแห่งสงครามเขาคือเด็กหนุ่มคนหนึ่ง

เด็กหนุ่มผู้นี้มีรูปโฉมงดงาม สวมอาภรณ์สีดำรัดรูป ขับรูปร่างที่แข็งแกร่งและสมบูรณ์แบบให้โดดเด่นขึ้นมา

“เจ้านาย ดูเหมือนนางจะแตกต่างจากที่เราสืบมานะขอรับ”

ยิ่งไปกว่านั้นยังเหมือนใครคนหนึ่งมาก

สตรีที่ทำให้นายของพวกเขาต้องมีมลทินเมื่อไม่กี่วันก่อน

เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นใบหน้าของชิงเฟิงก็แดงก่ำ

นิ้วอันเรียวยาวของเยี่ยจิ่งหานเคาะลงบนรถเข็นซ้ำไปซ้ำมาจนเกิดเสียงแก๊กเบาๆ ดวงตาที่มืดมนคู่นั้นยากจะหยั่งให้รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

ผ่านไปครู่หนึ่งเขาจึงเอ่ยออกมาเรียบๆ ว่า “ตรวจสอบ”

“ขอรับ กระหม่อมจะตรวจสอบเรื่องของคุณหนูสามแห่งตระกูลกู้มาอย่างละเอียดขอรับ”

กู้ชูหน่วน...

ในข่าวลือกล่าวกันว่าเป็นพวกหัวขี้เลื่อยที่ไร้ค่าและขี้ขลาด

แต่กลับท่องบทกวีสู่หลีได้ ทั้งยังท่องบทศีรษะขาวเหมือนใหม่ ลาดคลุมลงมาเหมือนเก่าได้ด้วย

ทั้งยังลงไม้ลงมือกับองค์หญิงแห่งราชวงศ์ปัจจุบันเพื่อสาวใช้ตัวเล็กๆ คนหนึ่ง หยอกล้อกับบุตรชายคนเล็กของแม่ทัพเซี่ยวผู้ควบคุมกองทัพอันเกรียงไกรอยู่ในมือ

ถ้าสิ่งนี้เรียกว่าความขี้ขลาด แล้วสิ่งใดกันเล่าที่เรียกว่าความกล้าหาญ

เมื่อมองดวงตาที่แสนเจ้าเล่ห์หลุกหลิกของกู้ชูหน่วน เยี่ยจิ่งหานก็อดนึกถึงสตรีที่มาเจรจาผลประโยชน์กับเขาในวันนั้นไม่ได้

ดวงตาของสตรีผู้นั้นเหมือนกับกู้ชูหน่วนเป็นอย่างมาก

หรือว่า...

สตรีผู้นั้นคือกู้ชูหน่วน?

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงคำพูดของสตรีผู้นั้นขึ้นมาได้

“ข้ายืนอยู่ตรงหน้าเจ้าแล้ว เจ้ายังมองไม่ออกอีกหรือว่าข้าเหมือนเมื่อก่อนแค่ไหน”

เยี่ยจิ่งหานคิดแล้วก็ยิ่งสงสัยในตัวกู้ชูหน่วนมากกว่าเดิม

“ตรวจสอบให้ละเอียดว่าเมื่อสองวันก่อนกู้ชูหน่วนทำอะไรบ้าง”

ชิงเฟิงชะงักไปนิดหนึ่ง

หรือว่าเจ้านายจะสงสัยว่ากู้ชูหน่วนคือผู้หญิงคนนั้น

คงไม่ใช่หรอกกระมัง

ถ้าเกิดว่าใช่ เขาไม่กล้าคิดเลยว่าผู้เป็นนายจะแก้แค้นกู้ชูหน่วนด้วยวิธีใด

เขามองผู้เป็นนายของตัวเองอีกครั้ง สองมือของเขากุมกันแน่นจนเกิดเสียงครืดคราด สีหน้าอึมครึมราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่างในใจ จนชิงเฟิงอดไม่ได้ที่จะก้มหน้าลง

ตั้งแต่ที่ผู้เป็นนายถูกผู้หญิงคนนั้นมาเจรจาผลประโยชน์ด้วย อารมณ์ของเขาก็แปรปรวนขึ้นจนไม่รู้แล้วว่าผู้ที่มาปรนนิบัติรับใช้ถูกไล่ออกไปแล้วกี่คน

แต่ใบสั่งยาที่ผู้หญิงคนนั้นให้มาก็ให้ผลดีเป็นอย่างมาก

ผู้เป็นนายที่อาการแย่เพราะได้รับพิษกลับอาการดีขึ้นมากหลังจากใช้ยาที่นางแนะนำ นอกจากนี้ยังไม่เจ็บปวดทรมานดั่งเช่นเมื่อก่อนแล้วด้วย