กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 207

รูม่านตาของเจียงซวี่หดตัวอย่างรุนแรงและร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าเขากลัวมาก
"พวกเจ้าไม่......ไม่ได้......แค็กๆ"
กู้ชูหน่วนพูดด้วยเสียงหัวเราะ "พี่เฉินเฟย ดูไม่ออกเลยว่าเจ้าจะโหดเหี้ยมเพียงนี้ ข้าคิดว่าวิธีการนี้......ก็ดีไม่น้อย แต่ก่อนที่จะส่งไปที่ผู้นำกองธงกล้วยไม้นั้น เราก็ควรคิดต้นทบดอกไปด้วยเลยจะดีกว่า"
เมื่อได้ยินคำพูดของกู้ชูหน่วน อี้เฉินเฟยก็เข้าไปได้ทันที มือของของเขาบีบเข้าไปที่กระดูกของแขนและขาของเจียงซวี่ และไม่รู้ว่าออกแรงอย่างไร ได้ยินเพียงเสียงกระดูกหักต่อๆ กัน เจ็บปวดจนเจียงซวี่ถอนลมหายใจแผ่วๆ ออกมา
เจียงซวี่อยากจะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่ลำคอของเขากลับถูกบีบเอาไว้แน่น เสียงที่กำลังจะเปล่งออกมานั้นก็ติดอยู่ที่ลำคอและเปล่งออกมาไม่ได้
กู้ชูหน่วนที่ยืนมองอยู่ข้างๆ ก็ยังรู้สึกเจ็บปวดไปด้วย
กระดูกถูกหักทีละชิ้นๆ ต่อให้เจียงซวี่ไม่พิการ แต่อย่างน้อยเขาก็ต้องนอนอยู่บนเตียงไปอีกนาน
เมื่อมองไปยังอี้เฉินเฟยอีกครั้ง ใบหน้าของเขายังคงมีรอยยิ้มจางๆ หากไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง คงไม่เชื่อว่าคนที่อบอุ่นและอ่อนโยนเช่นนี้จะโหดเหี้ยมขนาดนี้
"นี่คือยาเจาะลำไส้ หากไม่มียาถอนพิษจากข้า ร่างกายของเจ้าจะเริ่มเน่าเปื่อยจากภายใน จนทำให้ร่างกายเปื่อยเน่าไปทั้งตัวจนตาย แน่นอนว่าเจ้าจะไม่เชื่อก็ได้
"ปัง......"
อี้เฉินเฟยโยนเขาออกไปราวกับว่าเขากำลังทิ้งขยะและมองลงไปที่เจียงซวี่
เจียงซวี่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งและต้องการจะทดสอบ แต่จุดตันเถียนกลับมีอาการปวดเล็กน้อยขึ้นมา
"เจ้าสามารถตะโกนออกไปดังๆ แต่ก่อนที่เจ้าจะตะโกน เจ้าคิดดูให้ดี
"พวกเจ้าต้องการทำอะไรกันแน่" เจียงซวี่ต้องการจะต่อต้าน แต่กระดูกแขนขาทั้งหมดของเขากลับไร้ความรู้สึกและไม่อาจขยับเขยื้อนได้ จึงทำได้เพียงจ้องมองด้วยความโกรธพวกเขา
"ไม่ได้ต้องการทำอะไร เพียงแค่ต้องการแก้แค้นคืนให้กับเยี่ยเฟิงก็เท่านั้น"
ความอิจฉาริษยาและความขุ่นเคืองของเจียงซวี่เพิ่มขึ้นไปอีกระดับ
ทำไม
ทำไมเขาถึงได้รับความรักความโปรดปรานจากผู้นำกองธงกล้วยไม้
ทำไมเขาต้องมีคนอื่นมาคอยออกรับแทนทุกอย่าง แม้กระทั่งตายแทนได้
"เก็บดวงตาอันริษยาของเจ้าไปซะ นี่ข้างกายของเจ้าไม่มีเพื่อนสักคน นั่นเป็นเพราะตัวของเจ้าเองต่างหาก"
กู้ชูหน่วนปลดโซ่ตรวนบนมือและเท้าของเยี่ยเฟิง จากนั้นประคองเขาขึ้นมา
ดวงตาของเยี่ยเฟิงหรี่ลงเล็กน้อย ราวกับปิดลงเขาแทบไม่ได้สติและร่างกายก็อ่อนล้าไร้เรี่ยวแรง กู้ชูหน่วนไม่รู้ว่าสมองของเขายังคงทำงานดีหรือไม่
"เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ยังอดทนต่อไปได้อีกหรือไม่?"
เยี่ยเฟิงกะพริบตาอย่างหมดเรี่ยวแรง และทันใดนั้นเขาก็ปวดท้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด เขาหันไปด้านข้างและอาเจียนออกมา
ภายในท้องของเขาว่างเปล่า และสิ่งเดียวที่เขาอาเจียนออกมาคือเหล้า
ปากของเขาก็พูดซ้ำๆ ออกมา
"ท่านยาย......อย่าทำร้ายท่านยาย......"
อ่าน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 207
นวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 207 ได้รับการอัปเดตพร้อมรายละเอียดที่ไม่คาดคิดมากมายเพื่อลบปมทางอารมณ์มากมายระหว่างผู้นำชายและหญิง นอกจากนี้ผู้แต่ง อี้หมิง ยังมีความแยบยลในการทำให้สถานการณ์แตกต่างไปจากเดิมอย่างมาก มาติดตาม บทที่ 207 ของซีรี่ส์ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ โดยผู้แต่ง อี้หมิง
คีย์เวิร์ดที่ค้นหา:
Story กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 207
กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ โดย อี้หมิง