กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 218

"ข้าน้อยคารวะนายท่าน" ฝูกวงเป็นเหมือนปีศาจ ไม่รู้ว่าเขาขึ้นไปบนกรงเลื่อนตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาคุกเข่าลงข้างหนึ่งและมองลงไปที่กู้ชูหน่วน

เหล่าผู้รับใช้ถอยห่างออกไป และมองฝูกวงด้วยความหวาดกลัว

กรงเลื่อนเคลื่อนมาออกมาไกลขนาดนี้แล้ว คนผู้นี้ตามมาทันได้อย่างไร？

เหตุใดคนพวกนั้นถึงไม่เห็นเขา？คงไม่ใช่ปีศาจนะ

"ลุกขึ้นเถอะ ทำได้ดีมาก"

ฝูกวงยิ้มอย่างเขินอาย ใบหน้าที่อ่อนเยาว์ของเขาแดงก่ำไปถึงหู และไม่มีความดุดันเหมือนเมื่อครู่

"ใกล้จะถึงป้อมปราการที่สองแล้ว ท่านพี่เฉินเฟยดูแลด้านหน้า ข้าดูแลด้านหลัง"

"คุณหนูสาม ในเมื่อผู้คุ้มกันของเจ้ากลับมาแล้ว ไม่ใช่ว่าควรให้เขาไปดูแลด้านหน้าหรือ？ข้าเป็นแค่ปัญญาชนผู้อ่อนแอเท่านั้น"

กู้ชูหน่วนยิ้ม "ฝูกวงของบ้านข้ายังเด็ก ดังนั้นจึงต้องให้ท่านดูแล"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หัวใจของฝูกวงก็เต็มไปด้วยความอบอุ่นและเขาก็อารมณ์ดี

ทันใดนั้น รอยยิ้มของเขาก็จางลงและกล่าวว่า "นายท่าน มีคนกำลังตามมา มียอดฝีมือมากมาย และในนั้นก็เป็นยอดฝีมือขั้นกลางระดับสามและยอดฝีมือขั้นสูงระดับสาม.....ฮู่......และยังมีกลิ่นอายของปรมาจารย์หลิน อีกทั้ง......พวกเขายังเร็วกว่าพวกเราสองเท่า"

กู้ชูหน่วนก็มองไปที่อี้เฉินเฟยและพูดด้วยน้ำเสียงที่คลุมเครือว่า "ท่านพี่เฉินเฟย ท่านคงจะเตรียมคนมารอรับพวกเราอยู่ด้านนอกแล้วใช่หรือไม่"

"ไม่มี"

"ผู้คงแก่เรียนจะพูดโกหกไม่ได้นะ"

"เจ้าคิดจะทำอะไร？" อี้เฉินเฟยใจเต้นแรง

"เห็นความตื่นตระหนกของท่านแล้ว ข้าจะทำอะไรได้อีก คงจะต้องรบกวนให้ท่านพาพวกเขาออกไปจากเผ่าปีศาจอย่างปลอดภัย ข้ากับฝูกวงจะคอยระวังหลังให้ ข้าเชื่อในความสามารถของท่าน หากท่านต้องการจะฝ่าอีกสองป้อมปราการที่เหลือ ไม่น่าจะมีปัญหา"