กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 217

"ผู้ที่อยู่ข้างหน้าหยุดก่อน" ผู้ถือธงของป้อมปราการโบกธงและตะโกน

อี้เฉินเฟยไปจัดการคนก่อนที่กรงจะมาถึง เขาเหาะไปที่ป้อมปราการที่สามและลงมือ แรงฝ่ามือที่มีพลังมหาศาลซัดเข้าไปที่เหล่าผู้ถือธงจนกระเด็น

ในเวลาเดียวกัน เข็มเงินในมือของกู้ชูหน่วนก็สาดออกไปราวกับพายุฝน และพุ่งเข้าหานักธนู เพื่อคุ้มกันอี้เฉินเฟย

"ฉับฉับฉับ......"

เข็มเงินของนางคมกริบ แต่ละเข็มแทงไปที่นักธนูแต่ละคนจนล้มลง สถานการณ์ได้เปรียบ

เพียงแต่กลุ่มหนึ่งล้มลงไปแล้ว และอีกกลุ่มหนึ่งก็กรูกันเข้ามา รวมทั้งยอดฝีมือลำดับที่สองและลำดับที่สามหลายคน

ดูเหมือนว่าคนเหล่านี้ต้องการจะจับตัวอี้เฉินเฟย ส่วนคนอื่น ๆ ไม่ใช่ปัญหา ดังนั้นพวกเขาจึงรวมกำลังทั้งหมดและมุ่งเป้าไปที่อี้เฉินเฟยเพียงผู้เดียว

อี้เฉินเฟยต้องปกป้องผู้คนที่อยู่ในกรง ต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือ และต้องการจะเปิดประตู แต่ก็ไม่สามารถยื่นมือไปเปิดประตูและกดกลไกสีแดงได้

ดวงตาของกู้ชูหน่วนหรี่ลง และถือโอกาสเข้าร่วมในสนามรบเสียเลย

นางไม่มีกำลังภายใน แต่นางมีวิชาตัวเบา เคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วและมีการต่อสู้เฉพาะตัว จนทำให้ผู้คนล้มลงจำนวนไม่น้อย

ยิ่งยืดเยื้อนานเท่าไหร่ก็จะยิ่งไม่เป็นผลดีกับพวกเขา

ทั้งสองต้องการต่อสู้อย่างรวดเร็ว แต่ที่ประตูยังมียอดฝีมือระดับสามยืนถมึงทึงอยู่อีกหนึ่งคน

อี้เฉินเฟยและกู้ชูหน่วนมองหน้ากัน ด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกเขาต่างเข้าใจซึ่งกันและกัน กู้ชูหน่วนแสร้งทำเป็นโจมตี เพื่อดึงดูดความสนใจของยอดฝีมือระดับสาม ในชั่วพริบตาเดียว ร่างกายของอี้เฉินเฟยก็รวบรวมกำลังภายในทั้งสิบส่วนและซัดหนึ่งฝ่ามือไปที่ผู้คน ส่วนอีกหนึ่งฝ่ามือก็เปิดประตูออก จากนั้นก็กดกลไกสีแดง

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ยอดฝีมือระดับสามผู้นั้นและเหล่าผู้ถือธงต้องการที่จะขัดขวาง แต่ก็ขวางไว้ไม่ทัน ความเร็วของกรงเลื่อนเพิ่มขึ้นหลายเท่า และข้ามป้อมปราการที่สามไปแล้ว

ยอดฝีมือระดับสามโกรธจัดและซัดความโกรธทั้งหมดไปที่กู้ชูหน่วน ทุกกระบวนท่าล้วนแต่เป็นอันตรายถึงชีวิต

กู้ชูหน่วนหลบอย่างรวดเร็วและยิ้ม "ตาเฒ่า ข้าไม่ได้เปิดประตู เจ้ามาโกรธข้าทำไม"