กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 326

แววตากู้ชูหน่วนไม่เป็นมิตร น้ำเสียงก็เยือกเย็นลงบ้างเล็กน้อย

เซี่ยวอวี่เซวียนคาดคิดไม่ถึงว่าจู่ๆกู้ชูหน่วนจะโมโหมากเช่นนั้น

แม้ว่าจอมมารจะเป็นน้องชายแท้ๆของนางเองแต่เช่นไรเขาก็เป็นจอมมาร หากว่าเขาโกรธเพียงแค่โบกมือก็สามารถทำลายล้างนางได้แล้ว

เซี่ยวอวี่เซวียนเกลี้ยกล่อมว่า "แม่สาวอัปลักษณ์ เหตุใดเจ้าถึงได้พูดจาเช่นนี้กับน้องชายหล่ะ เรื่องทุกอย่างสามารถพูดคุยต่อรองกันได้"

ใจจอมมารอบอุ่นขึ้นมาทันที

เช่นไรก็เป็นเสี่ยวจิ้วจื่อของเขา ในใจก็ยังเข้าข้างเขาอยู่

“พี่หญิงไม่ชอบที่ในร่างมีกลิ่นของอาม่ออยู่หรือ？”

“ไร้สาระ หากว่าในร่างกายของเจ้าติดตั้งGPSอยู่ ตลอดเวลามีคนสะกดรอยตามเจ้าแล้วเจ้าจะมีความสุขหรือไม่？”

“จีปีเอ๋อร์ซือนั่นเป็นวิธีการตายเช่นไร？ พี่หญิงวางใจได้มีข้าอยู่ ไม่มีผู้ใดทำร้ายท่านได้”

คนโง่เง่าสองคน พูดคุยกับพวกเขาแล้วทำให้นางรู้สึกว่าสูญเสียความฉลาดทางด้านสติปัญญาไป

จอมมารและเซี่ยวอวี่เซวียนน้อยนักที่จะเห็นกู้ชูหน่วนอยู่ในความเงียบ ในเวลานี้ฟันสีเงินของกู้ชูหน่วนปิดสนิทไม่ส่งเสียงแม้แต่น้อยจึงอดไม่ได้ที่จะยืนยันว่าการคาดเดาของตนเองนั้นถูกต้อง

เยี่ยจิ่งหานเจ้าคนไร้ยางอายผู้นี้ ถึงกับกล้าบีบบังคับนางจริงๆ

ในใจทั้งสองคนนั้นเต็มไปด้วยความโมโหและกลิ่นไอสังหารจนถือเสียว่าเยี่ยจิ่งหานนั้นได้ตายไปแล้ว

เซี่ยวอวี่เซวียนปลอบว่า "แม่สาวอัปลักษณ์เจ้าก็อย่าได้คิดมาก หากว่าเจ้าต้องการเก็บเด็กคนนี้ไว้ก็เก็บไว้เถอะ ข้าจะปฏิบัติต่อเขาเสมือนลูกตนเอง และเชื่อว่าน้องชายก็มีความคิดเช่นเดียวกันกับข้า"

จอมมารต้องการจะไปสังหารเยี่ยจิ่งหานในทันที

เมื่อได้ยินคำพูดของเซี่ยวอวี่เซวียนฝีเท้าราวกับถูกกรอกตะกั่วเข้าใส่โดยที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวไปได้

นักฆ่าโลหิตเคยกล่าวไว้ว่าในช่วงเวลาที่หญิงสาวทุกข์ทรมานที่สุดนั้นต้องอยู่เป็นเพื่อน เช่นนี้จึงจะสามารถทำให้นางประทับใจได้

ตอนนี้น่าจะเป็นช่วงเวลาที่พี่หญิงทุกข์ทรมานที่สุด น้องชายก็ยังคงคอยบอกเป็นนัยอยู่ตลอดว่าให้เขาปลอบใจพี่หญิง เขาไม่อาจทำลายเจตนาที่ดีของน้องชายได้ และก็ยิ่งไม่สามารถปล่อยให้พี่หญิงทนทุกข์ทรมานเพียงลำพังได้