กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 326

แววตากู้ชูหน่วนไม่เป็นมิตร น้ำเสียงก็เยือกเย็นลงบ้างเล็กน้อย

เซี่ยวอวี่เซวียนคาดคิดไม่ถึงว่าจู่ๆกู้ชูหน่วนจะโมโหมากเช่นนั้น

แม้ว่าจอมมารจะเป็นน้องชายแท้ๆของนางเองแต่เช่นไรเขาก็เป็นจอมมาร หากว่าเขาโกรธเพียงแค่โบกมือก็สามารถทำลายล้างนางได้แล้ว

เซี่ยวอวี่เซวียนเกลี้ยกล่อมว่า "แม่สาวอัปลักษณ์ เหตุใดเจ้าถึงได้พูดจาเช่นนี้กับน้องชายหล่ะ เรื่องทุกอย่างสามารถพูดคุยต่อรองกันได้"

ใจจอมมารอบอุ่นขึ้นมาทันที

เช่นไรก็เป็นเสี่ยวจิ้วจื่อของเขา ในใจก็ยังเข้าข้างเขาอยู่

“พี่หญิงไม่ชอบที่ในร่างมีกลิ่นของอาม่ออยู่หรือ？”

“ไร้สาระ หากว่าในร่างกายของเจ้าติดตั้งGPSอยู่ ตลอดเวลามีคนสะกดรอยตามเจ้าแล้วเจ้าจะมีความสุขหรือไม่？”

“จีปีเอ๋อร์ซือนั่นเป็นวิธีการตายเช่นไร？ พี่หญิงวางใจได้มีข้าอยู่ ไม่มีผู้ใดทำร้ายท่านได้”

"......"

กู้ชูหน่วนสงสัยว่าทั้งสองคนได้สมรู้ร่วมคิดกันเพื่อจัดการกับนางโดยเฉพาะจอมมาร

“รีบจัดการเอากลิ่นในกายข้าออกเดี๋ยวนี้”

“ก็ได้ก็ได้ เช่นนั้นท่านเอาลูกบอลในท้องออกได้หรือไม่？”

จอมมารโบกมือกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกลำโพงบนร่างกายของกู้ชูหน่วนก็หายไปในทันทีอย่างไร้ร่องรอย

เพียงแต่ว่าดวงตาคู่แปลกประหลาดนั้นของมารจ้องไปยังท้องอันแบนราบของกู้ชูหน่วนโดยที่คาดเดาความหมายของแววตาได้ยาก

กู้ชูหน่วนก้าวถอยหลังอย่างไม่ตั้งใจไปสองสามก้าวพร้อมกุมท้องของตนเองเอาไว้ "เจ้าจะทำสิ่งใด？"

“ลูกบอลนั่นช่างน่ารำคาญยิ่งนัก อาม่อไม่ชอบเจ้าลูกบอลนั่น”

เซี่ยวอวี่เซวียนฟังอยู่เป็นเวลานานถึงจะเข้าใจว่าลูกบอลที่ว่านั้นหมายถึงสิ่งใด

เขาตกใจยิ่งนัก "แม่สาวอัปลักษณ์เจ้าตั้งครรภ์หรือ？ ไม่หรอกมั้ง พ่อของเด็กคือผู้ใด? เทพแห่งสงคราม?"

กู้ชูหน่วน "......"

พวกเขาตาบอดแล้วใจก็บอดไปด้วยหรือ?