กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 425

นัยน์ตาที่อ่อนโยนของเขาดูตกใจ

อสุรกายระดับเจ็ด......

ที่แท้ก็เป็นอสุรกายระดับเจ็ด และเป็นมังกรเพลิงอันทรงพลังแห่งทะเลโลหิต

เขา เยี่ยจิงหาน และจอมมาร มีวรยุทธที่สูสีกัน แต่พวกเขาทั้งสามคนก็อยู่ในขั้นสูงสุดระดับหกเท่านั้น

ที่นี่อยู่ใจกลางทะเลโลหิต อุณหภูมิความร้อนสูงมาก มังกรเพลิงเปรียบเสมือนปลาที่อยู่ในน้ำ

เมื่อเห็นว่าม่านอาคมกำลังจะต้านไว้ไม่อยู่ เหวินเส่าอี๋ก็ขมวดคิ้วและกล่าวว่า "เจ้าไปก่อน"

"แล้วท่านล่ะ？"

ต่อให้กู้ชูหน่วนตาบอด นางก็ดูออกว่าความแข็งแกร่งของเหวินเส่าอี๋เทียบไม่ได้กับมังกรเพลิง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมังกรเพลิงตัวนี้ ดูเหมือนจะรู้แจ้งแล้วว่าพวกเขากลัวหินหนืดของทะเลโลหิต ดังนั้นจึงวนอยู่ในทะเลโลหิต และกระแสน้ำก็พุ่งเข้าไปหาเหวินเส่าอี๋อย่างต่อเนื่อง

ไม่ต้องพูดถึงว่าหัวของมันชนกับม่านอาคม เพียงแค่หินหนืดก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เหวินเส่าอี๋จบสิ้น

เมื่อเห็นว่าในยามมีภัย เขาไม่ได้ให้นางไปตายแทน และไม่กลัวว่านางจะฉวยโอกาสหลบหนี แต่ยังบอกให้นางไปก่อน

กู้ชูหน่วนกล่าวว่า "ท่านสามารถรวมมวลน้ำให้เป็นน้ำแข็งได้ไม่ใช่หรือ น้ำสามารถเอาชนะไฟได้ ท่านลองใช้น้ำโจมตีดูสิ"

ใช้น้ำโจมตี？

เขาก็เคยคิดเช่นกัน

แต่น่าเสียดายที่ที่นี่มีแต่ทะเลโลหิต ไม่มีน้ำ มีใจแต่ไร้กำลัง

กู้ชูหน่วนโยนถังน้ำหลายถังออกมาจากวงแหวนอวกาศ

"นี่คือน้ำสะอาดทั้งหมดที่จ้าเก็บไว้ ท่านดูว่ามันพอจะช่วยท่านได้หรือไม่ ลมแรง ข้าขอถอยก่อน"

ไม่ใช่ว่านางไม่อยากอยู่ แต่นี่เป็นการต่อสู่ที่ยิ่งใหญ่ นางอยู่ต่อไปก็ไร้ความหมาย

อีกอย่างฝีมือของนางเพียงแค่ระดับสองเท่านั้น นางสู้ไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นนั่นเป็นระดับเจ็ด