กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 425

ในขณะที่ลูกไฟกำลังพุ่งมาที่นาง ทันใดนั้นฝ่ามืออันทรงพลังก็ทำให้ลูกไฟกระเด็นออกไป

เหวินเส่าอี๋ลอยขั้นไปกลางอากาศ ระหว่างเขตแดนของทะเลโลหิตและหุบเขาหิน เขายันฝ่ามือทั้งสองออกไป และใช้กำลังภายในสร้างม่านอาคมสีขาว เพื่อขวางกั้นการโจมตีของมังกรเพลิง

มังกรเพลิงสะบัดหาง ม่านอาคมสีขาวสั่นไหว

ม่านอาคมไม่ได้ถูกเปิดออก มังกรเพลิงแหวกว่ายอยู่กลางอากาศ และกระแทกกับม่านอาคมขนาดใหญ่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับว่าจะกลืนกู้ชูหน่วนและเหวินเส่าอี๋ลงไปในท้อง

"ตูม ๆ ๆ ......"

ทุกครั้งที่โดนแสงสีขาวก็จะอ่อนกำลังลง

เหวินเส่าอี๋ใช้กำลังภายในเสริมความแข็งแกร่งให้กับม่านอาคม

"ตูม......"

เสียงปะทะดังสนั่น ตามมาด้วยหินหนืดของทะเลโลหิตที่กระจัดกระจายไปทั่วท้องฟ้า

มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเหวินเส้าอี๋

นัยน์ตาที่อ่อนโยนของเขาดูตกใจ

อสุรกายระดับเจ็ด......

ที่แท้ก็เป็นอสุรกายระดับเจ็ด และเป็นมังกรเพลิงอันทรงพลังแห่งทะเลโลหิต

เขา เยี่ยจิงหาน และจอมมาร มีวรยุทธที่สูสีกัน แต่พวกเขาทั้งสามคนก็อยู่ในขั้นสูงสุดระดับหกเท่านั้น

ไม่เพียงแต่ตอนนี้มังกรเพลิงจะแข็งแกร่งากกว่าเขา แต่ยังอยู่ในสมรภูมิที่ดีกว่าอีกด้วย ที่นี่อยู่ใจกลางทะเลโลหิต อุณหภูมิความร้อนสูงมาก มังกรเพลิงเปรียบเสมือนปลาที่อยู่ในน้ำ ส่งพวกเขาเป็นหิมะที่ปกคลุมอย่างแน่นหนา แต่ก็ยังไม่มากพอ

เมื่อเห็นว่าม่านอาคมกำลังจะต้านไว้ไม่อยู่ เหวินเส่าอี๋ก็ขมวดคิ้วและกล่าวว่า "เจ้าไปก่อน"

"แล้วท่านล่ะ？"

ต่อให้กู้ชูหน่วนตาบอด นางก็ดูออกว่าความแข็งแกร่งของเหวินเส่าอี๋เทียบไม่ได้กับมังกรเพลิง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมังกรเพลิงตัวนี้ ดูเหมือนจะรู้แจ้งแล้วว่าพวกเขากลัวหินหนืดของทะเลโลหิต ดังนั้นจึงวนอยู่ในทะเลโลหิต และกระแสน้ำก็พุ่งเข้าไปหาเหวินเส่าอี๋อย่างต่อเนื่อง

ไม่ต้องพูดถึงว่าหัวของมันชนกับม่านอาคม เพียงแค่หินหนืดก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เหวินเส่าอี๋จบสิ้น

เมื่อเห็นว่าในยามมีภัย เขาไม่ได้ให้นางไปตายแทน และไม่กลัวว่านางจะฉวยโอกาสหลบหนี แต่ยังบอกให้นางไปก่อน

กู้ชูหน่วนกล่าวว่า "ท่านสามารถรวมมวลน้ำให้เป็นน้ำแข็งได้ไม่ใช่หรือ น้ำสามารถเอาชนะไฟได้ ท่านลองใช้น้ำโจมตีดูสิ"

ใช้น้ำโจมตี？