กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 424

นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน แม้ว่านางจะมีแกนผลึกหิมะ แต่หากต้องเผชิญหน้ากับทะเลโลหิตที่กว้างใหญ่ไพศาลเช่นนี้ นางจะทนได้อย่างไร ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่จะข้ามไปเลย

ต่อให้อยากสร้างสะพานข้ามทะเลโลหิต ในโลกนี้ก็ไม่มีสะพานที่ยาวมากขนาดนี้ แต่ถึงมี สะพานก็คงถูกความร้อนหลอมละลาย

"หากท่านไม่เชื่อฉัน ข้าจะวาดแผนที่ทั้งหมดให้ท่านดู ในหัวของข้ายังพอจำได้อยู่"

ในขณะที่กู้ชูหน่วนกล่าว นางก็หยิบกิ่งไม้แห้งมาขีดเขียนลงบนพื้น

เธอลบเครื่องหมายลูกศรทั้งหมด และไม่ได้วาดแผนที่โดยรวมของภูเขาหูหลู นางวาดเพียงแค่ส่วนเล็ก ๆ

เหวินเส่าอี๋มองดูแผนที่ที่นางวาด

กู้ชูหน่วนอาจจะไม่รู้ แต่เขาอาจจะดูออก พวกเขาเดินผ่านมาหลายสถานที่แล้ว ไม่เพียงแต่มีเขตอาคม แต่ยังมีค่ายกลวงแหวนมากมาย แต่เป็นเพราะมีแผนที่ พวกเขาจึงตามแผนที่ไป และปลอดภัยจนมาถึงที่นี่

หากเป็นคนที่ไม่มีแผนที่ เกรงว่าจะต้องพบกับความสูญเสียอย่างหนัก เมื่อเห็นแววตาที่สับสนวุ่นวายของนางแล้ว เหวินเส่าอี๋ก็แน่ใจว่านางไม่ได้โกหกเขา

หลังจากมองดูแผนที่อยู่นาน เหวินเส่าอี๋ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแผนที่ถึงบอกให้พวกเขาข้ามทะเลโลหิตไป

หรือว่าเมื่อหลายพันปีก่อน ที่นี่ไม่มีทะเลโลหิต？

"ข้าไม่ได้โกหกเจ้าจริง ๆ คราวนี้ไม่ใช่ว่าข้าจะไม่พาท่านไป แต่ข้าเองก็ไปไม่ได้เช่นกัน หากท่านสามารถพาข้าข้ามไปได้อย่างปลอดภัย ข้าก็ยังพอนึกภาพแผนที่ด้านหลังได้ และจะพาท่านเข้าไป"

"เจ้าวาดแผนที่ด้านหลังออกมา"

"ที่นี่อากาศร้อนมากเกินไป จนทำให้ข้าปวดหัว ในหัวของข้าว่างเปล่าและไม่คิดอะไรไม่ออก"

"เปรี้ยงปร้าง......"

ที่ปลายอีกด้านของคอขวด เกิดการสั่นสะเทือนขึ้นอย่างกะทันหัน และแม้แต่หุบเขาโลหิตหูหลูทั้งหมดก็สั่นสะเทือนตามไปด้วย

"ฮึ่ม......"

และไม่รู้ว่าสัตว์ร้ายอะไรส่งเสียงคำรามดังสนั่น และเสียงดังกึกก้องไปทั่วทั้งหุบเขา

"หา......"

"พู......"

และเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก็ตามมา

นัยน์ตาของกู้ชูหน่วนเบิกกว้าง

"เสียงอะไร ดูเหมือนว่าจะอยู่ฝั่งตรงข้ามกับพวกเรา"

"เป็นอสุรกายชั้นกลางระดับหก น่าแปลก ทำไมที่นี่ถึงมีอสุรกายร์ระดับสูงเช่นนี้" เหวินเส่าอี๋พึมพำกับตัวเอง และค่อนข้างกังวลใจ

ผู้อาวุโสหลายท่านคงไม่ได้อยู่ฝั่งตรงข้ามใช่หรือไม่？

หากพวกเขาอยู่ฝั่งตรงข้าม เกรงว่าพวกเขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอสุรกายระดับหก