กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 423

"ข้าผิดไปแล้ว นายน้อยให้อภัยข้าสักคราได้หรือไม่"

กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างไร้เดียงสา นางยกมือขึ้นและขว้างเข็มเงินหลายสิบเล่มที่อยู่ในมือใส่เหวินเส่าอี๋ด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าฟาด

เหวินเส่าอี๋หัวเราะเยาะและยกมือขึ้นเบา ๆ อาวุธลับนับสิบร่วงลงไปบนพื้น

แม้แต่อาวุธลับที่ออกมาจากด้านหลังของกู้ชูหน่วน ก็ถูกแช่แข็งอยู่กลางอากาศ จากนั้นก็คดงออย่างรวดเร็ว และในที่สุดก็ร่วงลงไปบนพื้น

"ยังมีลูกไม้อะไรอีก เอาออกมาให้หมด"

ใบหน้าของกู้ชูหน่วนถอดสีเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มอย่างสดใส

"เล่นลูกไม้ต่อหน้าท่าน จะไม่เป็นการแกว่งเท้าหาเสี้ยนหรือ？เพียงแต่ที่ตัวข้ามีสมบัติอยู่ชิ้นหนึ่ง และอยากจะมอบมันให้กับท่าน"

หลังจากที่พูด กู้ชูหน่วนก็ยกมือขึ้นอีกครั้ง และลูกกลม ๆ หลายสิบลูกก็ระเบิดในทันที หลังจากที่ลูกบอลระเบิด ผงพริกก็กระจัดกระจายไปทั่ว จนทำให้ผู้คนน้ำตาไหล และยังมีหมอกบนยอดเขาเป็นชั้น ๆ

กู้ชูหน่วนวิ่งอย่างรวดเร็ว แต่หลังจากวิ่งไปได้เพียงไม่กี่ก้าว นางก็ถูกจับข้อเท้าไว้

นางเหวี่ยงมือกลับไป แต่ถูกฝ่ายตรงข้ามยับยั้งไว้ได้

"ตุ้บ ๆ ๆ......"

ทั้งสองแลกเปลี่ยนฝ่ามือกันหลายครั้ง แต่ในที่สุดกู้ชูหน่วนก็เป็นคนที่ถูกยับยั้งไว้

หลังจากนั้นก็ดึง

กู้ชูหน่วนถูกดึงข้อเท้าจนยืนไม่อยู่ และล้มลงอย่างไม่เป็นท่า

เจ็บ......นางเจ็บแทบแย่

"นายน้อย ท่านไม่เข้าใจหรือว่าเป็นบุรุษควรทะนุถนอมอ่อนโยนต่อสตรี" นางปัดฝุ่นบนร่างกายของตัวเอง และรู้สึกว่าชุดนี้น่ารำคาญ จึงถอดทิ้งไป เผยให้เห็นชุดสีเหลืองอ่อนดั้งเดิม

เหวินเส่าอี๋มองนางอย่างเย็นชา สีหน้าของเขามีร่องรอยของความกระวนกระวายใจ

"ไปกันเถอะ หากยังไม่ไป เกรงว่าไข่มุกมังกรจะถูกแย่งไป"

กู้ชูหน่วนเดินนำต่อไป

เหวินเส่าอี๋เดินตามหลังไป เขาคอยมองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง และคอยคุ้มกันกู้ชูหน่วน

เมื่อเดินผ่านถนนขรุขระไปแล้ว กู้ชูหน่วนก็ให้เขาเข้าไปในรูถ้ำเล็ก ๆ และมาถึงสถานที่ที่มีต้นไม้เขียวขจี

"น่าแปลก อากาศที่นี่ร้อนมากขนาดนี้ ต้นไม้เขียวชอุ่มเหล่านี้เติบโตได้อย่างไร？"