กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 453

ผู้อาวุโสทั้งสามท่านต่างเงียบอึมครึม พวกเขารีบคิดหาข้ออ้างออกไป

กู้ชูหน่วนหยิบกริชออกมาจากวงแหวนอวกาศ กดไว้ที่คอของตนเอง จากนั้นกล่าวว่า“หากวันนี้ไม่บอกความจริงอย่างชัดเจนแก่ข้า ข้าก็จักตายต่อหน้าพวกท่านโดยทันที”

“อย่าๆๆ…..ท่านรีบวางกริชลง หากเกิดอะไรขึ้นมา พวกข้าจะอธิบายแก่ชาวเผ่าหยกของเราอย่างไรกัน”

“เช่นนั้นก็พูดมา หากพวกท่านรู้จักข้า น่าจะรู้ว่า ความอดทนของข้าไม่มาก”

กู้ชูหน่วนท่าทางแน่วแน่ อีกทั้งไม่ยอมแล้วกระชับกริช เพียงแค่นางออกแรงเพียงเล็กน้อย แน่นอนว่านางจะต้องตายอยู่ที่นี่อย่างอนาถ

เหล่าผู้อาวุโสร้อนรน อยากจะไปรายงานแก่ผู้อาวุโสสูง แต่กู้ชูหน่วนไม่ยอมให้พวกเขาไป

สุดท้ายเป็นผู้อาวุโสเจ็ดใจร้อนวู่วามเป็นคนแรกที่อดทนไม่ไหว

“ในเมื่อท่านอยากรู้ เช่นนั้นข้าบอกท่านก็ได้”

“ผู้เฒ่าเจ็ด…..”

“ไอ๋หยา นิสัยของหัวหน้าเผ่าพวกเจ้าไม่ใช่ว่าไม่รู้ หากว่านางเป็นอันใดไป พวกเจ้าเก็บความลับไว้มากมายแล้วมันจะยังไงล่ะ”

“อาหน่วน ท่านคือหัวหน้าเผ่าที่อายุน้อยที่สุดของพวกเราเผ่าหยก ระดับความแข็งแกร่งของท่านอยู่ระดับเจ็ด เพื่อปกปิดฐานะของท่าน ตามหาไข่มุกมังกร ตนเองเลยผนึกวรยุทธ์ของตนเอง ฝากแฝงตัวอยู่จวนอัครเสนาบดี”

“เมื่อไม่นาน ท่านต้องการไข่มุกมังกรเม็ดที่สี่ ไม่รู้ว่าถูกผู้ใดทำร้ายได้รับบาดเจ็บหนัก แทบจะสูญสิ้นชีวิต แม้แต่ความทรงจำยังสูญหาย เพราะฉะนั้นท่านเลยจำพวกข้าไม่ได้เป็นการชั่วคราว”

กู้ชูหน่วนรั้งพวกเขาไว้ กล่าวขึ้นว่า“ช้าก่อน ท่านบอกว่าข้าคือหัวหน้าเผ่าของพวกท่าน เช่นนั้นคุณหนูสามของจวนอัครเสนาบดีที่แท้จริงล่ะ?”

“คุณหนูสามก็คือท่าน ฐานะของเผ่าหยกละเอียดอ่อนมาก เพราะฉะนั้นตอนที่ท่านเพิ่งเกิด ท่านแม่ของท่านเลยเลือกให้ท่านอยู่ที่จวนอัครเสนาบดี ก็นับว่าเป็นฐานะที่ปกปิดความจริงได้”

“รีบลุกขึ้นเถิด”

กู้ชูหน่วนไม่คุ้นชิน ในหัวสมองของนางมีความทรงจำของเผ่าหยกไม่มาก อยู่ดีๆได้ถูกเหล่าผู้อาวุโสเรียกว่าท่านหัวหน้าเผ่า นางเลยรู้สึกแปลกประหลาด

ตอรเอื้อมมือออกไปประคองพวกเขา กู้ชูหน่วนไม่ระวังเลยจับได้ถึงชีพจรของผู้อาวุโสใหญ่

และไม่รู้ว่าเขาจะบรรลุได้มากแค่ไหน แต่เขาได้ใช้พละกำลังชี่แท้ไปอย่างมาก ตอนนี้ลมหายใจเลยไม่แน่นิ่ง อีกทั้งชีพจรเขาคล้ายกับของอี้เฉินเฟยมาก

แม้ว่าพลังชีวิตของเขาจะไม่สูญเสียมากเท่ากับอี้เฉินเฟย แต่เขาก็สูญเสียพลังไปอย่างช้าๆได้

หรือว่าคนที่ถูกคำสาปโลหิต ชีพจรล้วนจะเป็นเช่นนี้?

นางยังต้องการตรวจสอบชีพจรของผู้อาวุโสสูงอย่างละเอียด แต่ผู้อาวุโสดึงมันออกไปอย่างไร้ร่องรอย ราวกับว่าเขาไม่ต้องการให้ตรวจชีพจร

ผู้อาวุโสหกกล่าวว่า“อาหน่วน ในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้ว ข้ารอเหล้าชั้นดีของท่านตั้งนานจนผมขาวหงอกโพลน เหล้าของข้าล่ะ ไม่ใช่ว่าเจ้าแอบซ่อนไว้ทีไหนอีกหรอกนะ?”

“ผู้เฒ่าหก”ผู้อาวุโสสูงกล่าวอย่างเคร่งขรึม

ผู้อาวุโสหกกระแอมไอเล็กน้อย ยืดตัวตรง ยื่นด้วยความเคารพอยู่ด้านหนึ่ง

ผู้อาวุโสคนอื่นก็คล้ายดั่งว่ากลัวผู้อาวุโสสูงเช่นกัน แต่ละคนแม้ว่าจะตื่นเต้น แต่ทว่ากลับไม่กล้ากล่าวพูดอะไร

“อี้เฉินเฟยเป็นอย่างไรบ้าง?”

แล้วมาด้านหน้าเตียง จับแมะชีพจรของเขา คล้ายดั่งว่าชีพจรของเขาดีกว่าเมื่อก่อนมาก น่าจะมีคนใช้พละกำลังช่วยเขาควบคุมอาการบาดเจ็บ แต่ว่าพลังชีวิตไม่หยุดที่จะลดหายไป จนกระทั่งพลังภายในอวัยวะกลวงอวัยวะตัน เส้นลมปราณพิเศษทั้งเจ็ด