กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ตอนที่ 484

เป็นอย่างที่คาดไว้ หลังจากที่ยาอายุวัฒนะขึ้นประมูล เหล่าผู้ประมูลต่างก็ตื่นเต้นขึ้นมา

มินึกเลยว่าจะมียาล้างไขกระดูกด้วย แถมยังมีมากมายหลายขวดและเปิดประมูลพร้อมกันครั้งละสามขวดอีก

เหล่าผู้มูลต่างแย่งชิงกันประมูล รวมทั้งบุคคลสำคัญจากตระกูลขุนนางก็มาพร้อมกับเงินมหาศาล จากนั้นก็ใช้เงินจำนวนมากประมูลยาล้างไขกระดูกไปแทบจะหมดสิ้น เอาไว้เพิ่มทักษะฝีมือให้กับศิษย์ในเผ่าได้ง่าย

หอประมูลที่ผู้คนล้นหลามอย่างมือฟ้ามัวดินเต็มไปด้วยผู้คนอีกครั้ง แม้กระทั่งตำแหน่งที่ยืนก็ยังเบียด

กู้ชูหน่วนนั่งมองผู้คนด้านล่างอยู่ในห้องส่วนตัวชั้นสามและตะลึงงันกับการแย่งชิงเพื่อประมูลของผู้คน

ยาล้างไขกระดูกเป็นเพียงยาที่นางกลั่นมาอย่างไม่ตั้งใจเท่านั้น เดิมทีคิดจะทิ้งมันเสียด้วยซ้ำ แต่มิอาจคาดถึงว่าจะขายดีเพียงนี้ แถมยังได้ราคางามและหมดภายในพริบตาอีกด้วย

บางคนก็สู้กันเพียงเพราะยาล้างไขกระดูกนี้

กู้ชูหน่วนกัดฟัน “หากรู้เช่นนี้ ข้าทำให้มากกว่านี้ก็คงดี”

เสี่ยวลู่ไปเป็นเจ้าภาพงานประมูลแล้ว ในห้องส่วนตอนนี้มีเพียงแค่กู้ชูหน่วนและเยี่ยจิ่งหานสองคน เยี่ยจิ่งหานถาม “เจ้าไปเอายาอายุวัฒนะมากเพียงนี้มาแต่ใดกัน?”

“จะมาจากไหนได้กันเล่า ก็กลั่นเองน่ะสิ”

“กลั่นเองงั้นรึ?”

“มิเช่นนั้น ท่านช่วยข้ากลั่นอย่างนั้นรึ?”

เยี่ยจิ่งหานจ้องนางเขม็ง ในสายตายังคงมิเชื่อนาง

แต่ทว่าในจวนอ๋อง นอกจากนางแล้วก็ไม่มีผู้ใดเข้ามาอีกเลย

ยาอายุวัฒนะในแหวนเก็บสะสมของนางนั้น เป็นไปมิได้ที่นางจะนำกลับมาจากเผ่าหยก

สายตาของเขาจ้องเขม็งจนกู้ชูหน่วนรู้สึกไม่สบาย กู้ชูหน่วนจึงอธิบาย “ก่อนหน้านี้ข้าได้รับม้วนตำราหนังแกะโบราณมา ข้าเลยกลั่นตามตำรา หากท่านไม่เชื่อก็ตรวจสอบดูได้”

“นายท่านล้อเล่นอีกแล้วนะเพคะ นอกเสียจากท่านแล้วผู้ใดบนโลกนี้จะเป็นนายท่านแห่งหอประมูลเฟิงเซียงได้อีกเพคะ ข้าน้อยติดตามท่านมาหลายปี จะจำผิดคนได้อย่างไรเพคะ”

“คุณหนูผู้ไร้ความสามาถและไม่เป็นที่รักของจวนอัครเสนาบดีเป็นนายท่านของพวกเจ้างั้นรึ?”

ๆ เสี่ยวลู่กล่าวหัวเราะ “นายท่าน ใครบังอาจเรียกท่านว่าคนไร้ความสามารถกัน ข้าจะบีบคอมันให้ตายคนแรกเลย ท่านเป็นถึงคนชั้นสูงที่งดงามไร้ที่ติและปราดเปรื่องด้านการวางกลยุทธ์

ให้ตายเถิด

พวกเขารู้ว่านางเป็นนายท่านของพวกเขาตั้งนานแล้วอย่างนั้นหรือ?

เช่นนั้น ก่อนหน้านั้นนางยังต่อรองกับพวกเขาไม่หยุด?

ต่อรองไปไร้ประโยชน์อย่างนั้นรึ?

เงินที่ได้มาก็เข้ากระเป๋านางหมดมิใช่หรือ?

“พวกเจ้าพูดว่า ตำแหน่งคุณหนูสามแห่งจวนอัครเสนาบดีเป็นเพียงเกราะของข้า เช่นนั้น ข้ายังมีเกราะอะไรอีก พวกเจ้าบอกข้ามาให้หมด?”

ส่วนเกราะอื่น ๆ นั้น

กู้ชูหน่วนแทบจะถูกลิ้นของตนกัดเข้า

เถ้าแก่เนี้ยแห่งหออันดับหนึ่งในใต้หล้างั้นร?

นั่นมันหน่วยข่าวกรองอันดับหนึ่งในใต้หล้าที่มีชื่อเสียงเรียงนามเหมือนกับหอเทียนหวั่งเลยมิใช่หรือ?

หอหนึ่งติดกับอีกหอหนึ่ง ผีสางวิญญาณเห็นเข้าก็เป็นกังวลใจ

เพียงแค่เป็นเรื่องที่พวกเขาต้องการสืบหา ก็ไม่มีเรื่องที่สืบหามามิได้