กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 58

นางสาบานต่อสวรรค์เลยว่าที่จับฉลากได้กระดาษเปล่าคือความโชคดีล้วนๆ

หมากรุก กวี ประดิษฐ์อักษรและวาดรูป ผู้ที่ชนะสามจากห้าจะเป็นผู้ชนะ ขอเชิญตัวแทนทั้งสิบคนนั่งประจำที่ เริ่มจากการแข่งขันวาดภาพ โดยมีกำหนดเวลาหนึ่งก้านธูป

กู้ชูหน่วนหาวไปหนึ่งที

การแข่งขันรอบแรกมีทั้งดีดฉิน หมากรุก กวี ประดิษฐ์อักษรและวาดภาพ แค่แข่งวาดอย่างเดียวก็กินเวลาไปแล้วหนึ่งก้านธูป แบบนี้แค่รอบแรกก็คงกินเวลาไปจนถึงช่วงบ่ายแล้วไม่ใช่หรือ

วันนี้ทั้งวันจะไปแข่งจบได้อย่างไร

ต้องรอไปถึงเมื่อไหร่นางจึงจะได้เงิน

เมื่อคืนเป็นอีกคืนที่นางไม่ได้นอน ดังนั้นกู้ชูหน่วนจึงถือโอกาสนอนลงบนม้านั่งและผล็อยหลับไป

พอทุกคนเห็นภาพนี้ก็พากันด่านางว่าโง่อย่างอดไม่ได้

ขนาดอยู่ในการแข่งขันยังหลับได้ นางเป็นคนประเภทที่ไม่มีใครเคยพบเจอมาก่อน และในอนาคตก็คงจะพบเจอได้ยากเช่นกัน

อี้เฉินเฟยมองกู้ชูหน่วนที่นอนหลับพริ้มและอดไม่ได้ที่จะยกยิ้มมุมปากอย่างเอ็นดู

มุมปากของซั่งกวนฉู่โค้งขึ้นเล็กน้อย ภาพเงาความมีชีวิตชีวาของกู้ชูหน่วนสะท้อนอยู่ภายในแววตาที่อ่อนโยนคู่นั้น

เซี่ยวอวี่เซวียนลูบหน้าผากตัวเอง ตั้งแต่รู้จักกับนาง เกียรติของเขาก็หายไปจนหมดสิ้นแล้ว

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใด กู้ชูหน่วนก็ตื่นขึ้นมาเพราะถูกเซี่ยวอวี่เซวียนปลุก

นางลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงียและมองเซี่ยวอวี่เซวียนอย่างสะลึมสะลือ

“แม่สาวอัปลักษณ์ เจ้าเป็นเทพแห่งการหลับใหลกลับชาติมาเกิดรึไง ทุกคนกำลังรอเจ้าจับฉลากอยู่ ตอนนี้เข้าสู่การแข่งรอบที่สองแล้ว”

กู้ชูหน่วนขยี้ตาและพบว่าทุกคนกำลังมองมาทางตนด้วยสายตาแปลกๆ