ทุกคนทยอยไปจับฉลาก กู้ชูหน่วนเองก็ขึ้นไปจับเช่นกัน นางกางแผ่นกระดาษออกมาและพบว่าด้านในไม่มีอะไรเขียนไว้
ใบหน้าของหม่ากงกงฉาบไปด้วยรอยยิ้ม “คุณหนูสามตระกูลกู้จับได้กระดาษเปล่า ดังนั้นจึงไม่ต้องแข่งขันในรอบแรกและเข้าสู่การแข่งรอบที่สองได้ทันที”
ผู้คนรอบๆ ส่งเสียงฮือฮา โดยเฉพาะบรรดานักเรียนจากสำนักศึกษาวังหลวง
“ให้ตาย กู้ชูหน่วนจะโชคดีอะไรปานนั้น ก่อนหน้านี้ก็เข้ารอบชิงชนะเลิศโดยไม่ต้องแข่งขัน ตอนนี้ยังผ่านรอบแรกเข้ารอบสองโดยไม่ต้องแข่งอีก หรือว่าเมื่อวานนี้นางไปจุดธูปบนบานที่ไหนมา”
“พระเจ้าจะเอาใจใส่นางเกินไปแล้ว เหตุใดเรื่องดีๆ จึงมักจะตกลงมาบนหัวของนางเสมอเลยนะ”
“ได้ยกเว้นการสอบแล้วอย่างไรล่ะ ถึงอย่างไรนางก็เป็นคนหัวขี้เลื่อย เสียสิทธิ์โดยเปล่าประโยชน์แท้ๆ ไม่ได้อะไรสักอย่าง”
“เจ้าว่านางโกงหรือเปล่า”
กู้ชูหน่วนกลอกตาและกลับไปยังที่นั่งของตน
นางสาบานต่อสวรรค์เลยว่าที่จับฉลากได้กระดาษเปล่าคือความโชคดีล้วนๆ
“คราวนี้แบ่งการแข่งขันเป็นห้ารอบคือดีดฉิน หมากรุก กวี ประดิษฐ์อักษรและวาดรูป ผู้ที่ชนะสามจากห้าจะเป็นผู้ชนะ ขอเชิญตัวแทนทั้งสิบคนนั่งประจำที่ เริ่มจากการแข่งขันวาดภาพ โดยมีกำหนดเวลาหนึ่งก้านธูป ผู้ชนะจะได้เข้าสู่รอบที่สองของการแข่งขันแบบจับฉลากต่อไป”
กู้ชูหน่วนหาวไปหนึ่งที
การแข่งขันรอบแรกมีทั้งดีดฉิน หมากรุก กวี ประดิษฐ์อักษรและวาดภาพ แค่แข่งวาดอย่างเดียวก็กินเวลาไปแล้วหนึ่งก้านธูป แบบนี้แค่รอบแรกก็คงกินเวลาไปจนถึงช่วงบ่ายแล้วไม่ใช่หรือ
วันนี้ทั้งวันจะไปแข่งจบได้อย่างไร
ต้องรอไปถึงเมื่อไหร่นางจึงจะได้เงิน
เมื่อคืนเป็นอีกคืนที่นางไม่ได้นอน ดังนั้นกู้ชูหน่วนจึงถือโอกาสนอนลงบนม้านั่งและผล็อยหลับไป
พอทุกคนเห็นภาพนี้ก็พากันด่านางว่าโง่อย่างอดไม่ได้
ขนาดอยู่ในการแข่งขันยังหลับได้ นางเป็นคนประเภทที่ไม่มีใครเคยพบเจอมาก่อน และในอนาคตก็คงจะพบเจอได้ยากเช่นกัน
อี้เฉินเฟยมองกู้ชูหน่วนที่นอนหลับพริ้มและอดไม่ได้ที่จะยกยิ้มมุมปากอย่างเอ็นดู
มุมปากของซั่งกวนฉู่โค้งขึ้นเล็กน้อย ภาพเงาความมีชีวิตชีวาของกู้ชูหน่วนสะท้อนอยู่ภายในแววตาที่อ่อนโยนคู่นั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...