กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 638

sprite

ชิงเฟิงเจี้ยงเสวี่ยตกตะลึง

กู้ชูหน่วนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแต่กลับนึกไม่ถึงว่าสิ่งใดกู้ชูอวิ๋นก็กล่าวออกมาได้ทั้งนั้น

ความโกรธในตัวเยี่ยจิ่งหานแว๊บผ่านไปพร้อมดวงตาคู่เย็นยะเยือกนั้นมองไปยังกู้ชูอวิ๋นราวกับมองผู้ที่ได้ตายไปแล้ว

กู้ชูหน่วนยิ้มและกล่าวว่า "พี่รองเพื่อความอยู่รอดแล้วคำพูดใดท่านก็สามารถกล่าวออกมาได้ทั้งนั้นจริงๆ"

เจี้ยงเสวี่ยกล่าวอย่างเย็นชาว่า "นายท่าน หญิงผู้นี้พูดจาไร้สาระและยั่วยุความสัมพันธ์ของท่านกับพระชายาสังหารเสียก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำเกินไป"

เยี่ยจิ่งหานกำขลุ่ยหยกขาวอย่างเกียจคร้านพร้อมกับเคาะบ้างไม่เคาะบ้างบนฝ่ามือ สำหรับคำพูดของเจี้ยงเสวี่ยก็ไม่ได้ปฏิเสธซึ่งเท่ากับว่าตัดสินโทษประหารชีวิตของกู้ชูอวิ๋นแล้ว

ขนาดชิงเฟิงที่ซื่อๆบื้อๆก็ยังไม่สามารถทนฟังต่อไปได้ "นายท่านและพระชายาเป็นพี่น้องกัน หึ เจ้าจะพูดปดก็ควรจะร่างโครงเรื่องไว้ด้วยหรือเปล่า"

หากนายท่านและพระชายาเป็นพี่น้องกันจริงๆนางคงจะถูกกัดจนนองเลือดตายไปพร้อมกับลมหายใจแผ่วเบา มีหรือที่จะยังช่วยพวกเขาปกปิดความจริง?

นางเป็นผู้ที่มีเมตตาเช่นนั้นหรือ?

เมื่อครู่ยังรู้สึกสงสารกู้ชูอวิ๋นแต่ในตอนนี้เขาเพียงแค่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ช่างน่าขยะแขยงจริงๆ

กู้ชูอวิ๋นฝืนทนพิงอยู่มุมกำแพงและพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อทนต่อร่างกายอันเจ็บปวดแทบทนไม่ไหวของตนเอง

ในแววตาของนางมีความยินดีที่แก้แค้น “พวกเจ้าเป็นพี่น้องแท้ๆกัน หานอ๋องไม่ใช่พระอนุชาของจักรพรรดิพระองค์ก่อนแต่เป็นโอรสของจักรพรรดิพระองค์ก่อน เสด็จแม่ของท่านคือพระสนมอวี้ใช่หรือไม่? เพียงแค่ในปีนั้นพวกเขาเพื่อที่จะปกป้องท่านจึงได้หลอกลวงว่าท่านเป็นพระอนุชาของจักรพรรดิองค์ก่อน”

กู้ชูหน่วนกระพริบตาไปที่ตัวของเยี่ยจิ่งหานเป็นการให้สัญญาณว่ายังมีกี่คนที่รู้ความลับนี้ของเขา

แววตาของเยี่ยจิ่งหานหมองหม่นไม่ได้ตอบสนองนางกลับ

นี่เป็นความลับในโลกนี้มีคนรู้เรื่องนี้อยู่ไม่กี่คน แล้วกู้ชูอวิ๋นรู้เรื่องนี้มาจากที่ใด?

“สำหรับเจ้ากู้ชูหน่วน เสด็จแม่ของเจ้าก็คือพระสนมอวี้เช่นเดียวกัน ในปีนั้นพระสนมอวี้ได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่ไม่ได้สิ้นพระชนม์ไปทว่าถูกช่วยเอาไว้ แต่ว่าเผ่าหยกและเผ่าเพลิงฟ้าต่างก็ไล่ตามสังหารพระนาง พระนางไม่มีทางเลือกอื่นจึงได้แต่งงานกับท่านพ่อของข้าเพื่อปกปิดฐานะของตน”

“เจ้ารู้ไหมว่าเหตุใดท่านพ่อถึงไม่ดีกับเจ้า? เนื่องจากที่แท้เจ้าไม่ใช่บุตรสาวของเขาและไม่ใช่เชื้อสายของเขา เพียงเพราะแม่ของเจ้าเป็นพระสนมอวี้ผู้หญิงที่ทรงรักใคร่ที่สุดของจักรพรรดิพระองค์ก่อน ดังนั้นจักรพรรดิพระองค์ก่อนเพื่อปกป้องพวกเจ้าทั้งสองแม่ลูกจึงได้มองสถานะใหม่ให้พระสนมอวี้โดยทรงรับเป็นพระขนิษฐาบุญธรรมพระราชทานให้เป็นองค์หญิงและแต่งงานกับท่านพ่อของข้า”

“ท่านพ่อผู้น่าสงสารของข้ารู้อยู่แล้วว่าหญิงผู้นั้นแต่งงานเข้ามาก็นอกใจเขาแล้วยังบังคับขู่เข็ญคนรักในวัยเด็กของตนเองจนตายโดยที่เขาก็ทำได้เพียงแค่อดทนเอาไว้”

กู้ชูหน่วนกลอกตา "กู้ชูอวิ๋นสมองของเจ้าถูกลาเตะจนเลอะเลือนหรือ? คำโกหกเช่นนี้ก็สามารถแต่งออกมาได้"

“ข้าไม่ได้แต่งเป็นแม่ทัพใหญ่เซี่ยวที่บอกข้าด้วยตนเอง”

เจี้ยงเสวี่ยหัวเราะเยาะ “เรื่องไร้สาระ”

“พวกเจ้าไม่เชื่อใช่ไหม กู้ชูหน่วนเจ้าก็เป็นคนของเผ่าหยกใช่ไหม เจ้าก็อยู่ภายใต้คำสาปโลหิตเช่นเดียวกัน”

ขณะที่กู้ชูอวิ๋นกล่าวคำพูดเช่นนี้ในใจก็รู้สึกไม่มั่นใจอยู่บ้าง

เนื่องจากคนของเผ่าหยกในทุกวันที่สิบห้าพระจันทร์เต็มดวงคำสาปโลหิตจะกำเริบ แต่กู้ชูหน่วนดูเหมือนจะไม่เคยกำเริบเลย......

ระหว่างนั้นเกิดเรื่องใดขึ้นนางเองก็ไม่รู้แน่ชัด แต่นางรู้ว่าเลือดครึ่งหนึ่งในร่างกายของกู้ชูหน่วนต้องมีครึ่งหนึ่งที่เป็นของเผ่าหยกเป็นแน่

จู่ๆแววตาของกู้ชูหน่วนก็เย็นลงจากนั้นหัวเราะเยาะและกล่าวว่า "เจ้ารู้เรื่องไม่น้อยเลยนะ"

เยี่ยจิ่งหานเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยราวกับว่าข่าวนี้ส่งผลกระทบกับเขาไม่น้อย

นางก็เป็นคนของเผ่าหยก?

แล้วเหตุใดคำสาปโลหิตถึงไม่กำเริบ?

“ก็พอรู้แต่ไม่รู้มากเท่ากับเจ้าและข้าก็ยังรู้ด้วยว่าหานอ๋องก็ถูกคำสาปโลหิตด้วย ดังนั้นหลายปีที่ผ่านมานี้เขาถึงได้ตามหาไข่มุกมังกรอยู่ตลอดมาดังนั้นเขาถูกวางยาพิษตั้งแต่เด็กก็เพื่อหนามยอกต้องเอาหนามบ่งและระงับอาการกำเริบของคำสาปโลหิต"

“ไม่ต้องกล่าวถึงว่าพวกเราทั้งสองเป็นคนของเผ่าหยกหรือไม่ แม้ว่าจะใช่ก็ไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าเป็นพี่น้องกัน”

“ในเมื่อข้ากล่าวเช่นนี้ก็ต้องมีหลักฐานอยู่แล้ว แม่ทัพใหญ่เซี่ยวเข้าใจผิดคิดว่าข้าเป็นธิดาของพระสนมอวี้ดังนั้นจึงบอกความลับมากมายให้แก่ข้า ในนั้นยังมีจดหมายโลหิตที่พระสนมอวี้ทิ้งไว้เพื่อพิสูจน์ว่าเจ้าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของพระองค์กับจักรพรรดิพระองค์ก่อน”

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าเหตุใดจักรพรรดิพระองค์ก่อนถึงต้องการแยกพวกเจ้าออกจากกัน? เนื่องจากเผ่าเพลิงฟ้าไล่ล่าสังหารกระขั้นชิดยิ่งนัก พระองค์ทรงเกรงว่าพวกเจ้าสองคนจะได้รับบาดเจ็บดังนั้นในขณะที่พวกเจ้ากำเนิดก็ได้ปลอมแปลงสถานะของพวกเจ้าทำให้ชีวิตของพวกเจ้าสับสนวุ่นวายเลยโดยตรง ผู้หนึ่งกลายเป็นพระอนุชาของจักรพรรดิพระองค์ก่อน อีกผู้หนึ่งกลายเป็นบุตรีคนที่สามของภรรยาเอกแห่งจวนเสนาบดี”

“จักรพรรดิพระองค์ก่อนปกป้องพวกเจ้าด้วยความอย่างยากลำบาก พระธิดาอยู่ข้างพระวรกายแท้ๆแต่พระองค์กลับไม่กล้ายอมรับ แต่เช่นไรเขาก็คาดคิดไม่ถึงว่าหลังจากผ่านไปสิบกว่าปีไปๆมาๆพวกเจ้าจะกลายเป็นสามีภรรยากันโดยบังเอิญ ฮ่าๆๆ...... พี่น้องแท้ๆกลายเป็นสามีภรรยากันเป็นเรื่องที่น่าขันที่สุดในโลก......"

“เสียงปรบมือดังแปะๆๆๆ......”

ทันทีที่คำพูดของกู้ชูอวิ๋นจบลงใบหน้าก็โก่งโค้งงอไปทั้งซ้ายขวาตามจังหวะการถูกตบเป็นจำนวนหลายฝ่ามือ

หลายฝ่ามือเหล่านี้ใช้เรี่ยวแรงมากมายเสียจนกู้ชูอวิ๋นกระอักเลือดออกมา แม้แต่ฟันสองสามซี่ก็ปนออกมากับเลือดด้วย

เสียงกระหายเลือดอันเย็นชาและไร้ความปรานีค่อยๆดังขึ้น ในห้องทรมานอันเงียบสงัดทำให้เสียงดังชัดเจนเป็นพิเศษและทำให้ผู้คนได้ยินเสียงแห่งความกระหายเลือดจนขนลุกขนพอง

“หากเจ้ากล้าพูดเรื่องไร้สาระอีกคำเดียวข้ารับประกันว่าเจ้าจะเสียใจภายหลังที่ได้มายังโลกนี้”

ชิงเฟิงเจี้ยงเสวี่ยยืนตัวตรงและรอด้วยความเคารพอยู่ด้านหนึ่งโดยที่ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง

อยู่ข้างกายนานท่านมาหลายปีแล้วพวกเขายังดูไม่ออกว่านายท่านโมโห พวกเขาก็คงจะอยู่ในโลกนี้อย่างเปล่าประโยชน์ซะแล้ว

กู้ชูอวิ๋นถุยเลือดในปากออกมาและกล่าวอย่างเย็นชาว่า "เป็นพวกเจ้าที่ขอให้ข้ายอมจำนน สิ่งที่ข้ากล่าวในตอนนี้ก็เป็นเพียงความจริงก็เท่านั้น พวกเจ้าพี่น้อง......"

"เพี๊ยะ......"

ก็เป็นอีกฝ่ามือหนึ่งตบไป ร่างกายของกู้ชูอวิ๋นถูกตบจนลอยไปในอากาศจากนั้นอ้าปากพร้อมกับกระอักเลือดคำหนึ่งออกมา ใบหน้าของนางบวมขึ้นด้วยความรวดเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าซึ่งรอยตบนั้นชัดเจนแจ่มแจ้งยิ่งนัก

หากไม่ใช่คำพูดประโยคหนึ่งของกู้ชูหน่วนว่า "เก็บชีวิตของนางไว้ก่อน"

เกรงว่าเยี่ยจิ่งหานนั้นได้สังหารนางไปแล้ว

กู้ชูอวิ๋นหัวเราะอย่างบ้าคลั่งและหัวเราะได้อย่างสบายอกสบายใจราวกับว่าความเจ็บปวดทั้งหมดที่ได้รับเมื่อครู่นี้ได้รับการตอบแทนในเวลานี้แล้วเช่นนั้น

“ถึงแม้พวกเจ้าจะไม่อยากยอมรับเช่นไรแต่พวกเจ้าก็ยังเป็นพี่น้องกัน ฮ่าฮ่าฮ่า......พวกเจ้าจะเป็นพี่น้องกันตลอดไป”

กู้ชูหน่วนเดินเข้ามาใกล้และมองนางลงมาจากที่สูงราวกับมองมดตัวหนึ่ง "ข้าจะถามเจ้าจดหมายโลหิตอยู่ที่ใด?"

อ่าน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 638

นิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นี้เต็ม อ่าน บทที่ 638 และบทอื่น ๆ ได้ที่นี่

นิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ โดย อี้หมิง กำลังมาถึงสถานการณ์ที่น่าทึ่งโดยมี บทที่ 638 ที่ซึ่งความรักของนักแสดงนำชายและนางเอกจะดำเนินไป ติดตามนิยายเรื่องนี้ได้ที่ novelones.com

คำค้นหาที่เกี่ยวข้อง:

กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 638

นิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 638