กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 638

แววตาของเยี่ยจิ่งหานหมองหม่นไม่ได้ตอบสนองนางกลับ

นี่เป็นความลับในโลกนี้มีคนรู้เรื่องนี้อยู่ไม่กี่คน แล้วกู้ชูอวิ๋นรู้เรื่องนี้มาจากที่ใด?

“สำหรับเจ้ากู้ชูหน่วน เสด็จแม่ของเจ้าก็คือพระสนมอวี้เช่นเดียวกัน ในปีนั้นพระสนมอวี้ได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่ไม่ได้สิ้นพระชนม์ไปทว่าถูกช่วยเอาไว้ แต่ว่าเผ่าหยกและเผ่าเพลิงฟ้าต่างก็ไล่ตามสังหารพระนาง พระนางไม่มีทางเลือกอื่นจึงได้แต่งงานกับท่านพ่อของข้าเพื่อปกปิดฐานะของตน”

“เจ้ารู้ไหมว่าเหตุใดท่านพ่อถึงไม่ดีกับเจ้า? เนื่องจากที่แท้เจ้าไม่ใช่บุตรสาวของเขาและไม่ใช่เชื้อสายของเขา เพียงเพราะแม่ของเจ้าเป็นพระสนมอวี้ผู้หญิงที่ทรงรักใคร่ที่สุดของจักรพรรดิพระองค์ก่อน ดังนั้นจักรพรรดิพระองค์ก่อนเพื่อปกป้องพวกเจ้าทั้งสองแม่ลูกจึงได้มองสถานะใหม่ให้พระสนมอวี้โดยทรงรับเป็นพระขนิษฐาบุญธรรมพระราชทานให้เป็นองค์หญิงและแต่งงานกับท่านพ่อของข้า”

“ท่านพ่อผู้น่าสงสารของข้ารู้อยู่แล้วว่าหญิงผู้นั้นแต่งงานเข้ามาก็นอกใจเขาแล้วยังบังคับขู่เข็ญคนรักในวัยเด็กของตนเองจนตายโดยที่เขาก็ทำได้เพียงแค่อดทนเอาไว้”

กู้ชูหน่วนกลอกตา "กู้ชูอวิ๋นสมองของเจ้าถูกลาเตะจนเลอะเลือนหรือ? คำโกหกเช่นนี้ก็สามารถแต่งออกมาได้"

“ข้าไม่ได้แต่งเป็นแม่ทัพใหญ่เซี่ยวที่บอกข้าด้วยตนเอง”

เจี้ยงเสวี่ยหัวเราะเยาะ “เรื่องไร้สาระ”

“พวกเจ้าไม่เชื่อใช่ไหม กู้ชูหน่วนเจ้าก็เป็นคนของเผ่าหยกใช่ไหม เจ้าก็อยู่ภายใต้คำสาปโลหิตเช่นเดียวกัน”

ขณะที่กู้ชูอวิ๋นกล่าวคำพูดเช่นนี้ในใจก็รู้สึกไม่มั่นใจอยู่บ้าง

เนื่องจากคนของเผ่าหยกในทุกวันที่สิบห้าพระจันทร์เต็มดวงคำสาปโลหิตจะกำเริบ แต่กู้ชูหน่วนดูเหมือนจะไม่เคยกำเริบเลย......

ระหว่างนั้นเกิดเรื่องใดขึ้นนางเองก็ไม่รู้แน่ชัด แต่นางรู้ว่าเลือดครึ่งหนึ่งในร่างกายของกู้ชูหน่วนต้องมีครึ่งหนึ่งที่เป็นของเผ่าหยกเป็นแน่

จู่ๆแววตาของกู้ชูหน่วนก็เย็นลงจากนั้นหัวเราะเยาะและกล่าวว่า "เจ้ารู้เรื่องไม่น้อยเลยนะ"

เยี่ยจิ่งหานเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยราวกับว่าข่าวนี้ส่งผลกระทบกับเขาไม่น้อย

นางก็เป็นคนของเผ่าหยก?

แล้วเหตุใดคำสาปโลหิตถึงไม่กำเริบ?

“ก็พอรู้แต่ไม่รู้มากเท่ากับเจ้าและข้าก็ยังรู้ด้วยว่าหานอ๋องก็ถูกคำสาปโลหิตด้วย ดังนั้นหลายปีที่ผ่านมานี้เขาถึงได้ตามหาไข่มุกมังกรอยู่ตลอดมาดังนั้นเขาถูกวางยาพิษตั้งแต่เด็กก็เพื่อหนามยอกต้องเอาหนามบ่งและระงับอาการกำเริบของคำสาปโลหิต"

“ไม่ต้องกล่าวถึงว่าพวกเราทั้งสองเป็นคนของเผ่าหยกหรือไม่ แม้ว่าจะใช่ก็ไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าเป็นพี่น้องกัน”

“ในเมื่อข้ากล่าวเช่นนี้ก็ต้องมีหลักฐานอยู่แล้ว แม่ทัพใหญ่เซี่ยวเข้าใจผิดคิดว่าข้าเป็นธิดาของพระสนมอวี้ดังนั้นจึงบอกความลับมากมายให้แก่ข้า ในนั้นยังมีจดหมายโลหิตที่พระสนมอวี้ทิ้งไว้เพื่อพิสูจน์ว่าเจ้าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของพระองค์กับจักรพรรดิพระองค์ก่อน”

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าเหตุใดจักรพรรดิพระองค์ก่อนถึงต้องการแยกพวกเจ้าออกจากกัน? เนื่องจากเผ่าเพลิงฟ้าไล่ล่าสังหารกระขั้นชิดยิ่งนัก พระองค์ทรงเกรงว่าพวกเจ้าสองคนจะได้รับบาดเจ็บดังนั้นในขณะที่พวกเจ้ากำเนิดก็ได้ปลอมแปลงสถานะของพวกเจ้าทำให้ชีวิตของพวกเจ้าสับสนวุ่นวายเลยโดยตรง ผู้หนึ่งกลายเป็นพระอนุชาของจักรพรรดิพระองค์ก่อน อีกผู้หนึ่งกลายเป็นบุตรีคนที่สามของภรรยาเอกแห่งจวนเสนาบดี”

“จักรพรรดิพระองค์ก่อนปกป้องพวกเจ้าด้วยความอย่างยากลำบาก พระธิดาอยู่ข้างพระวรกายแท้ๆแต่พระองค์กลับไม่กล้ายอมรับ แต่เช่นไรเขาก็คาดคิดไม่ถึงว่าหลังจากผ่านไปสิบกว่าปีไปๆมาๆพวกเจ้าจะกลายเป็นสามีภรรยากันโดยบังเอิญ ฮ่าๆๆ...... พี่น้องแท้ๆกลายเป็นสามีภรรยากันเป็นเรื่องที่น่าขันที่สุดในโลก......"

“เสียงปรบมือดังแปะๆๆๆ......”

ทันทีที่คำพูดของกู้ชูอวิ๋นจบลงใบหน้าก็โก่งโค้งงอไปทั้งซ้ายขวาตามจังหวะการถูกตบเป็นจำนวนหลายฝ่ามือ

หลายฝ่ามือเหล่านี้ใช้เรี่ยวแรงมากมายเสียจนกู้ชูอวิ๋นกระอักเลือดออกมา แม้แต่ฟันสองสามซี่ก็ปนออกมากับเลือดด้วย