กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 655 882-883

ไหล่ถูกซือม่อเฟยบีบเข้าให้กู้ชูหน่วนไม่สามารถไม่มองหน้าเขาตรงๆได้

กลับเห็นว่าเป็นเรื่องยากที่จะได้เห็นใบหน้าที่ไม่ได้ตลกขบขันของจอมมารแต่กล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “พี่หญิงในเมื่อเยี่ยจิ่งหานไม่สามารถให้ความสุขแก่ท่านได้เช่นนั้นภายหน้าก็ให้อาม่อปกป้องคุ้มครองท่านดีหรือไม่?”

บนยอดเขามีชายหนึ่งหญิงหนึ่งยืนอยู่บนยอดเขา สายลมบางเบาพัดผ่านพัดเสื้อผ้าบนร่างของจอมมารเสียงดังขึ้นและยังพัดผมเส้นบางๆบนหน้าผากของเขาซึ่งงดงามราวกับคนจากนอกโลก

ใบหน้าคมสันชัดเจน คิ้วของเขาดังหุขฃบเขาอันไกลโพ้น สีหน้าราวดวงจันทร์ในเทศกาลไหว้พระจันทร์และดวงตาคู่ที่มีสีสองสี

เช่นไรสีสองสีนี้ไม่ได้ทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว แต่กลับทำให้คนอดไม่ได้ที่จะจมดิ่งลงไป

สายตาของเขาร้อนแรงเกินไปจนกู้ชูหน่วนมองดูจนตาลายเล็กน้อย

“เรื่องนี้ภายหน้าค่อยว่ากันเถอะ ตอนนี้ข้าเพียงแค่ต้องการตามหาไข่มุกมังกรลูกที่เจ็ดให้พบ แล้วตามหาฆาตกรที่สังหารแม่ทัพใหญ่”

กู้ชูหน่วนเบือนหน้าออก

เมื่อดูจากการกระทำของซือม่อเฟยเมื่อครู่นี้เขาต้องรู้ถึงความสัมพันธ์ของนางกับเยี่ยจิ่งหานแล้วสินะ

ก็ใช่ เขาเป็นจอมมารเผ่าปีศาจจะไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างนางกับเยี่ยจิ่งหานได้อย่างไร

ปกติซือม่อเฟยจะสับสนราวกับเด็กน้อยไม่สิ้นกฃิ่นน้ำนม แท้จริงแล้วในใจของเขาเกรงว่าจะเป็นดังกระจกที่ประจักษ์ชัดซึ่งรู้แจ้งทุกสิ่งอย่าง เพียงแค่แกล้งทำเป็นไม่เป็นไรสินะ......

"ได้ เพียงแค่พี่หญิงต้องการอาม่อก็จะช่วยพี่หญิงให้บรรลุความปรารถนาโดยเร็ว"

กู้ชูหน่วนรู้สึกว่าร่างกายของจอมมารมีความรู้สึกผิดหวังแว๊บผ่านไป และในไม่ช้าก็ยิ้มอย่างสดใสขึ้นมาพร้อมกับจูงนางกระโดดโลดเต้นลงจากภูเขาไปตลอดทาง

นางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความผิดหวังที่แว๊บผ่านไปของจอมมารเมื่อครู่นี้เป็นภาพลวงตาของนางหรือไม่

เมืองฉางซิ่งอยู่ใกล้กับสำนักใหญ่ของหอวิญญาณทมิฬ

เนื่องจากกู้ชูหน่วนออกคำสั่งให้ต่อกรกับหอวิญญาณทมิฬ บรรยากาศในเมืองฉางซิ่งที่โอ่อ่าผิดปกติแม้แต่สายลมก็ยังรู้สึกถึงกลิ่นไอสังหารแบบหนึ่งได้

กู้ชูหน่วนและจอมมารรออรองหัวหน้าเผ่าซือคงก้าวเท้าหลบหนีความตายมาอยู่ในป่ามืดสนิทอย่างเงียบๆ

รอเป็นเวลานานก็ไม่เห็นคนเลยแต่กลับรอจนเสี่ยวลู่มารายงาน

“นายท่าน รองหัวหน้าเผ่าซือคงได้หายตัวไปหลังจากเข้าไปดื่มชาถ้วยหนึ่งในป่าซึ่งคนของเรายังไม่ทันได้ลงมือเลย”

“หายไปแล้ว? เปิดเผยตัวตนแล้วหรือ?”

ที่นี่มีแต่คนของนาง จู่ๆรองหัวหน้าเผ่าซือคงจะหายตัวไปได้อย่างไร?

“เป็นไปไม่ได้ รองหัวหน้าเผ่าซือคงสรยุทธ์สูงส่ง คนของเรากลัวว่าจะถูกสังเกตเห็นจึงไม่ได้สะกดรอยตามเลยสักคน เพียงแค่ส่งนกตามกลิ่นติดตามระยะไกล” เสี่ยวลู่ปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด

หากว่าหออันดับในหนึ่งใต้หล้าของพวกเขาไม่มีแม้แต่ความสามารถในการสะกดรอยตามคนก็ไม่สมควรที่จะถูกเรียกว่าหออันดับหนึ่งในใต้หล้าแล้ว