กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 662

"ฉันไม่มีเวลาว่างที่จะมาเดา ใครก็ได้มาถอดเสื้อผ้าของเขาออกเดี๋ยวนี้ แล้วเอาไปแขวนไว้ที่ประตูเมือง จากนั้นก็เชิญนักวาดมาวาดภาพของเขาให้ดี ๆ จะได้แพร่กระจายออกไป"

"กู้ชูหน่วน เจ้ากล้า"

"ท่านก็คอยดูว่าข้าจะกล้าหรือไม่"

ในสายตาของรองหัวหน้าเผ่าซือคงมีเจตนาฆ่าที่น่าสะพรึงกลัว และทำให้ผู้คนที่อยู่ที่นั่นต่างตื่นตกใจ

เมื่อเห็นเจตนาฆ่าของเขา นัยน์ตาของกู้ชูหน่วนก็เป็นประกาย และยิ้มอย่างมีชั้นเชิง "อยากจะฆ่าข้าใช่หรือไม่？ข้าเกือบลืมไปเลยว่าท่านเป็นยอดฝีมือระดับหก ปล่อยท่านไว้ไม่ช้าก็เร็วต้องเกิดหายนะ เสี่ยวลู่ ทำลายวรยุทธของเขาเสีย"

"เจ้าค่ะ"

เสี่ยวลู่ค่อย ๆ ก้าวไปข้างหน้า และมองไปที่รองหัวหน้าเผ่าซือคงราวกับว่ากำลังมองดูคนตาย นางยกมือขวาขึ้นและทำลายกระดูกสะบ้าของเขา

อย่างไรก็ตาม แม้ว่านางจะมีวรยุทธระดับเจ็ด แต่นางก็ไม่สามารถทำลายกระดูกสะบ้าของเขาได้ ดูเหมือนร่างกายของเขาจะมีแข็งแกร่งเหมือนมีกำแพงเหล็ก

เสี่ยวลู่ใช้กำลังไปกว่าเก้าถึงสิบส่วนของเขา แต่ก็ไม่สามารถทำลายวรยุทธของเขาได้

เสี่ยวลู่ยกมือขึ้นและซัดไปที่กลางกะโหลกศีรษะของเขาอย่างแรงด้วยความโกรธ และต้องการจะทำลายวรยุทธของเขา

กลางกะโหลกศีรษะเป็นตำแหน่งที่เปราะบางที่สุดในร่างกาย และคิดว่าหากลงมือที่ตำแหน่งนี้ ไม่เพียงแต่จะสามารถทำลายวรยุทธได้ แต่ยังอาจจะทำให้พิการหรือตายได้ในทันที

แต่กลางกะโหลกศีรษะของเขายังคงเป็นกำแพงเหล็กเหมือนส่วนอื่นของร่างกาย

"ข้าเอง"

สวีหู่ทนดูต่อไปไม่ไหว และรวบรวมพลังกำลังทั้งหมดเพื่อทำลายวรยุทธของเขา

เป็นผลที่ได้คือแย่ยิ่งกว่าเสี่ยวลู่ เขาถูกดึงออกไป และหน้าตาถมึงทึงด้วยความโกรธ

"เป็นไปไม่ได้ ตาเฒ่าผู้นี้เป็นคนหรือผีกันแน่？"

รองหัวหน้าเผ่าซือคงยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

"สิ่งที่ผู้ฝึกยุทธ์กลัวมากที่สุดก็คือการถูกทำลายวรยุทธ ดังนั้นข้าจึงศึกษาเรื่องนี้มาตั้งแต่เด็ก นอกจากข้าจะทำลายมันตัวเองแล้ว ไม่ว่าผู้อื่นจะมีวรยุทธแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถที่จะทำลายวรยุทธของข้าได้ และไม่สามารถที่จะฆ่าข้าได้เช่นกัน"

เขายังไม่ตาย......

เหวินเส่าอี๋ยังไม่ตาย นางควรจะดีใจ ถึงอย่างไรเหวินเส่าอี๋ก็มีบุญคุณกับนาง

แต่หากเขาต้องการจะช่วยรองหัวหน้าเผ่าซือคง เช่นนั้นระหว่างพวกเขาก็ไม่มีบุญคุณอะไร มีเพียงความแค้นเท่านั้น

กู้ชูหน่วนดึงดาบอ่อนออกมาจากเอวแล้วกวัดแกว่ง ชายและดาบเข้าหากันแทนที่จะถอยกลับ และม้วนดอกดาบหลายดอกฟาดไปยังทิศทางของเสียงฉิน

"ตูม......"

"เช้ง......"

ดาบอ่อนปะทะกับเสียงฉิน จนเกิดเสียงดังสนั่น

เหวินเส่าอี๋ที่ควบคุมฉินหิมะอยู่ก็ตกใจ

ดูเหมือนว่าเขาจะตกตะลึงที่วรยุทธของกู้ชูหน่วนก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว

นางสามารถบรรลุวรยุทธระดับสามได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ และยังสามารถต้านเสียงสังหารของเขาได้

เป็นเพราะเขาถดถอยไปอย่างรวดเร็ว

หรือว่ากู้ชูหน่วนก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากกระบวนท่าแรก กู้ชูหน่วนก็ไม่ได้ม้วนดอกดาบต่อ แต่หันดาบอ่อนไปเพื่อที่จะตัดเส้นเอ็นมือและเท้าของรองหัวหน้าเผ่าซือคง

นางเป็นกังวลมาตลอดว่าหากรองหัวหน้าเผ่าซือคงไม่ถูกทำลาย จะมีเรื่องแทรกซ้อนมากมายเกิดขึ้นอีก

แทบจะในเวลาเดียวกัน ลูกน้องของกู้ชูหน่วนก็สร้างค่ายกล และปิดล้อมรอบเหวินเส่าอี๋ไว้

"ฉ่า......"

แต่สิ่งที่เหนือความคาดหมายคือ ตอนที่กู้ชูหน่วนกำลังจะตัดเส้นเอ็นมือและเท้าของรองหัวหน้าเผ่าซือคง เขาก็คลายจุดที่ถูกสกัดไว้ได้ จากนั้นก็ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า จนทำให้กู้ชูหน่วนต้องถอยหลังไปสองก้าว