กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 695
“หลีกไป รีบหลีกไป …..พวกเจ้าอย่าเข้ามา…..อา….”
ท่ามกลางความโกลาหลของการต่อสู้ กู้ชูหน่วนได้ยินเสียงของอินเอ๋อร์อย่างคลุมเครือ
พอเห็นสถานการณ์ทางนี้แน่นิ่งแล้ว กู้ชูหน่วนจึงกล่าวกับผู้อาวุโสรองว่า“ท่านอยู่ควบคุมสถานการณ์ทางนี้ไว้ ข้าจะไปดูทางด้านนั้น”
กู้ชูหน่วนชี้ไปทางที่เหวินเส่าอี๋ถูกขังไว้
เดิมที่ผู้อาวุโสรองโมโหก็ระเบิดขึ้น เพราะเห็นกู้ชูหน่วนไม่ได้สนใจความเป็นความตายของเหล่าคนในเผ่า แต่กลับไปใส่ใจนายน้อยของเผ่าเพลิงฟ้า เลยโมโหขึ้นทันที
“หัวหน้าเผ่า ความเป็นจริงแล้วคือเผ่าหยกของพวกเราสำคัญ หรือหมาเผ่าเพลิงฟ้านั่นสำคัญ”
“เขาไม่ใช่หมา ปากของท่านพูดให้ดีด้วย”
“ท่านดูเผ่าหยกอันโอ่อ่า ทั่วสารทิศล้วนเป็นเลือด ล้วนเป็นซากศพ ทุกอย่างเป็นเผ่าเพลิงฟ้าทำให้เกิดขึ้น ….เหวินเส่าอี๋นั่นมันสมควรตาย”
“เป็นองค์หญิงรัฐเยี่ยที่สาปแช่ง ไม่ใช่เหวินเส่าอี๋”
“หัวหน้าเผ่า ท่านเปลี่ยนไปแล้ว ท่านถูกชายผู้นั้นมอมเมาแล้วหรือไร ข้าจะไปสังหารเขาเสีย”
“ผู้อาวุโสรอง ในสายตาของท่านมีข้าที่เป็นหัวหน้าเผ่าหรือไม่”
กู้ชูหน่วนกล่าวอย่างเฉียบขาด สำหรับผู้อาวุโสสูงกับผู้อาวุโสรอง นางไม่พอใจนานละ
“แน่นอนว่าข้ามี แต่หัวหน้าเผ่า ครั้งนี้ท่านออกไปจากเผ่าล้วนจะลืมภารกิจอันหนักอึ้งของตนเองแล้วไหม หากท่านให้อี้เฉินเฟยกับไป๋จิ่นกระโดดลงเตากลั่นยาเร็วสักหน่อย หลอมรวมไข่มุกมังกร เผ่าหยกจะตายเยอะเยี่ยงนี้ไหม?เดิมอี้เฉินเฟยก็เป็นคนที่ใกล้ตายอยู่แล้ว หากยังยืดเยื้อ รอเขาตาย ผู้ที่มีร่างกายเป็นหยางบริสุทธิ์ก็หาไม่ได้อีกแล้วนะ”
“เพี๊ยะ….”
กู้ชูหน่วนสะบัดฝ่ามือใส่ผู้อาวุโสรองอย่างเหี้ยมโหด กล่าวตักเตือนขึ้นว่า“ท่านพูดอะไรระวังปากด้วย”
หากไม่ใช่ว่าเผ่าหยกกำลังเผชิญสถานการณ์ความเป็นความตายในวันนี้ นางจะรีบจัดการปู้อาวุโสรองทันที
เหล่าชาวบ้านคนในเผ่าที่อยู่บริเวณใกล้เคียงต่างได้ยินคำกล่าวพูดของผู้อาวุโสรอง แต่ละคนพากันแสดงสีหน้าท่าทางที่ตื่นตะลึงออกมา
กู้ชูหน่วนมองไป๋จิ่นที่อยู่ไม่ไกล นางกำลังพยายามแยกชายหญิง และก็ไม่รู้ว่าได้ยินที่พวกเขาคุยกันหรือไม่
ผู้อาวุโสรองไม่พอใจอย่างมาก แต่เนื่องจากนางเป็นหัวหน้าเผ่า บวกกับความเคารพต่อนาง และช่วงเวลาวิกฤติเมื่อคำสาปโลหิตสำแดงฤทธิ์ เขาจึงอดทนอดกลั้นไว้
กู้ชูหน่วนวิ่งไปทางห้องเล็ก
ระยะไกลนางสามารถมองเห็นกลุ่มคนจำนวนไม่น้อยที่คำสาปโลหิตสำแดงฤทธิ์กำลังโจมตีเหวินเส่าอี๋อยู่
หนึ่งในนั้นยังมีผู้อาวุโสสามที่ไร้ซึ่งสติด้วย เหวินเส่าอี๋ได้รับบาดเจ็บหนัก วรยุทธ์ลดลงถึงระดับหนึ่ง แถมยังถูกโซ่เหล็กพันธการ
คำสาปโลหิตอินเอ๋อร์สำแดงฤทธิ์ กระดูกทั้งตัวแตกกร่อนทีละนิดหนึ่ง แต่ยังคงอดทนปกป้องเหวินเส่าอี๋ ไม่หยุดหย่อนในการผลักเหล่าคนพวกนั้นออก
อย่างไรก็ตามไม่รู้ว่ากลุ่มคนเหล่านั้นเป็นอะไร ต่างพากันรุมล้อมและโจมตีพวกเขาทั้งสองคนอย่างบ้าคลั่ง
คนของเผ่าหยกล้วนเกลียดชังเหวินเส่าอี๋
เผ่าหยกที่โอ่อ่าอลังการ มีเพียงห้องเล็กนี้ที่ไม่มีคนมาปกป้อง
“ปัง…”
กู้ชูหน่วนคนยังมาไม่ถึง แต่พลังฝ่ามือมาถึงก่อนแล้ว
ฝ่ามือของนางผลักคนเหล่านั้นออกไปได้ไม่น้อย แม้แต่ผู้อาวุโสสามเองยังถูกนางผลักถอยหลังไปหลายก้าว และนางได้ช่วยเหวินเส่าอี๋ไว้จากอันตราย
ไม่อย่างนั้นเหวินเส่าอี๋จะต้องตายอย่างอนาถอยู่ที่นี่แน่
แต่…..
เรื่องเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน
อินเอ๋อร์ถูกแทงเข้าที่หน้าอกจากคนที่ไม่ธรรมดา เลือดทะลักออกมาอย่างต่อเนื่อง
อิรเอ๋อร์เจ็บปวด ทั้งตัวราวกับเป็นลูกบอลที่ปล่อยอากาศออกมา ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง
“อินเอ๋อร์…..”
กู้ชูหน่วนจ้องมองด้วยความโกรธ ใจแหลกสลาย ประคองร่างนางที่ล้มลงไว้
เหวินเส่าอี๋ขมวดคิ้วมอง และก็คิดไม่ถึงว่าเด็กผู้หญิงที่ไร้เดียงสาอ่อนโยนนี้จะช่วยเขา และตายในมือของคนเผ่าตนเอง
เวลาเดียวกัน ฮวาฉี่หลัวพาคนเผ่าน้ำแข็งมาถึง
เห็นกริชที่ปักอินเอ๋อร์ นางเลยกล่าวด้วยความเดือดดาลขึ้นว่า“สารเลว คิดไม่ถึงว่าพวกท่านจะสังหารน้องอินเอ๋อร์ พวกท่านเหี้ยมโหดเกินไปแล้ว”
“อินเอ๋อร์ …..เหตุใดถึงโง่เยี่ยงนี้….ข้าให้เจ้าปกป้องเหวินเส่าอี๋ ไม่ได้ให้เจ้าเป็นผู้รับกริชแทนเขา”
กู้ชูหน่วนพยายามห้ามเลือดให้นาง เลือดไหลอาบบนร่างกายของนางไม่หยุด
กริชเล่มนี้ปักที่กลางอก ไม่สามารถรักษาได้ วันนี้เป็นวันที่อินเอ๋อร์อ่อนแอที่สุด เพียงแค่มองกู้ชูหน่วนแวบหนึ่ง ก็รู้ไร้พลังอันที่พลิกสถานการณ์ให้ดีขึ้นแล้ว
อินเอ๋อร์มองเหล่าฮวาฉี่หลัวมาถึง แต่ละคนขับไล่ผู้อาวุโสสามกับคนอื่นๆออกจากห้องเล็ก ริมฝีปากหยักยิ้มที่เป็นความผ่อนคลายวางใจขึ้น
นางสั่นสะท้านและหยิบจี้หยกออกมาจากอ้อมแขน มีกระต่ายตัวหนึ่งสลักอยู่ในสร้อยจี้หยก กระต่ายตัวนั้นเหมือนจริง และพื้นผิวได้รับการขัดเงา เจ้าของสร้อยจี้หยกต้องการสัมผัสบ่อยๆเป็นแน่
“หน่วน…ท่านพี่หน่วน นี่เป็นวันเกิดสิบขวบของข้า ท่านแกะสลักมันมอบแก่ข้า ท่านดูสิ ข้าเก็บไว้ข้างกายตลอดมา”
“หากเจ้าชอบ พี่หน่วนจะแกะสลักมอบแก่เจ้าในทุกปี วันหนึ่งต่อหนึ่งชิ้นยังได้เลยนะ”
หากท่านเศร้าโศก อินเอ๋อร์ก็จะเศร้าด้วย อินเอ๋อร์รู้ว่าท่านไม่อยากให้ชายผู้นั้นตาย
บนร่างกายของเหวินเส่าอี๋ได้รับบาดเจ็บจากกริชจำนวนมาก เขาปิดบาดแผลไว้แน่น คำพูดของอินเอ๋อร์ นอกจากเขาจะเจ็บปวดทรมานแล้วก็ยังทรมานมากขึ้นด้วย
เด็กสาววัยแรกแย้มมสิบขวบ เพิ่งจะเริ่มใช้ชีวิต แต่ทว่าถูกคำสาปโลหิตที่ทรมานเผ่าเพลิงฟ้า สุดท้ายยังช่วยชีวิตเขา และยังถูกคนของเผ่าตนเองสังหาร….
เขา….เป็นหนี้ชีวิตนาง….
มองขึ้นไปเล็กน้อย นอกเหนือจากไฟที่โหมกระหน่ำอยู่บริเวณเปลือกตาของเขาแล้ว ก็เป็นเผ่าหยกที่เข่นฆ่ากันเอง
ชายเหล่านั้นดวงตาแดงก่ำ ไร้ซึ่งสติ หากไม่ยกกริชใส่ลูกเมียของตนเอง ไม่ก็กอดร่างกายของตนเองด้วยความเจ็บปวด และไม่หยุดที่จะร้องโหยหวน
ร่างกายของพวกเขาผุกร่อนจากในมานอก ไม่หยุดที่จะเน่าเปื่อย มันเจ็บปวดทรมานจนพวกเขากลิ้งบนพื้น ยิ่งไปกว่านั้น น้ำเหนียวข้นที่มาจากการกัดกร่อนยังคงไหลล้นออกจากปากและจมูกของพวกเขาด้วย และในที่สุดก็เสียชีวิตด้วยความเจ็บปวดทรมาน
มองไปทางหญิงเหล่านั้น จากระยะไกล ก็ได้ยินเสียงกระดูกของพวกนางหักแตกทีละชุ่น ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบของกระดูกหักดังขึ้น
ผู้ใหญ่ทนไม่ไหว เด็กยิ่งทนไม่ไหว เสียงร้องไห้ของเด็กดังระงม เสียงดังระงมก้องกังวานอยู่ข้างหูเขาเป็นเวลานาน
“เอื้อก….”
เหวินเส่าอี๋อาเจียนออกมาเป็นเลือด จับที่บริเวณหน้าอกของตนเองแน่น เขาเจ็บจนมีเหงื่อเย็นยะเยือกไหลออกมา
ไม่ใช่เพราะเขาบาดเจ็บหนัก ถูกฟันหลายกริชจนปวดร้าวใจ
แต่เขาปวดร้าวใจสงสารเหล่าชนเผ่าที่ไม่มีความผิดเหล่านั้นต่างหาก
เมื่อก่อนเขาคิดว่าตอนที่คำสาปโลหิตสำแดงฤทธิ์ขึ้นมา จะทำให้เผ่าหยกเจ็บปวดทรมานมาก แต่ทว่ากลับไม่เคยคิดว่าจะเป็นแดนอเวจีบนโลกมนุษย์อย่างนี้
อ่าน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ - บทที่ 695
อ่าน บทที่ 695 พร้อมรายละเอียดที่ยอดเยี่ยมและไม่ซ้ำใคร ซีรีส์ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ หนึ่งในนิยายขายดีโดย อี้หมิง เนื้อหาบทบท บทที่ 695 - นางเอกเหมือนตกอยู่ในห้วงแห่งความสิ้นหวังปวดใจมือเปล่า แต่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด เหตุการณ์นั้นคืออะไร? อ่าน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 695 สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม