กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 695

“หลีกไป รีบหลีกไป …..พวกเจ้าอย่าเข้ามา…..อา….”

ท่ามกลางความโกลาหลของการต่อสู้ กู้ชูหน่วนได้ยินเสียงของอินเอ๋อร์อย่างคลุมเครือ

พอเห็นสถานการณ์ทางนี้แน่นิ่งแล้ว กู้ชูหน่วนจึงกล่าวกับผู้อาวุโสรองว่า“ท่านอยู่ควบคุมสถานการณ์ทางนี้ไว้ ข้าจะไปดูทางด้านนั้น”

กู้ชูหน่วนชี้ไปทางที่เหวินเส่าอี๋ถูกขังไว้

เดิมที่ผู้อาวุโสรองโมโหก็ระเบิดขึ้น เพราะเห็นกู้ชูหน่วนไม่ได้สนใจความเป็นความตายของเหล่าคนในเผ่า แต่กลับไปใส่ใจนายน้อยของเผ่าเพลิงฟ้า เลยโมโหขึ้นทันที

“หัวหน้าเผ่า ความเป็นจริงแล้วคือเผ่าหยกของพวกเราสำคัญ หรือหมาเผ่าเพลิงฟ้านั่นสำคัญ”

“เขาไม่ใช่หมา ปากของท่านพูดให้ดีด้วย”

“ท่านดูเผ่าหยกอันโอ่อ่า ทั่วสารทิศล้วนเป็นเลือด ล้วนเป็นซากศพ ทุกอย่างเป็นเผ่าเพลิงฟ้าทำให้เกิดขึ้น ….เหวินเส่าอี๋นั่นมันสมควรตาย”

“เป็นองค์หญิงรัฐเยี่ยที่สาปแช่ง ไม่ใช่เหวินเส่าอี๋”

“หัวหน้าเผ่า ท่านเปลี่ยนไปแล้ว ท่านถูกชายผู้นั้นมอมเมาแล้วหรือไร ข้าจะไปสังหารเขาเสีย”

“ผู้อาวุโสรอง ในสายตาของท่านมีข้าที่เป็นหัวหน้าเผ่าหรือไม่”

กู้ชูหน่วนกล่าวอย่างเฉียบขาด สำหรับผู้อาวุโสสูงกับผู้อาวุโสรอง นางไม่พอใจนานละ

“แน่นอนว่าข้ามี แต่หัวหน้าเผ่า ครั้งนี้ท่านออกไปจากเผ่าล้วนจะลืมภารกิจอันหนักอึ้งของตนเองแล้วไหม หากท่านให้อี้เฉินเฟยกับไป๋จิ่นกระโดดลงเตากลั่นยาเร็วสักหน่อย หลอมรวมไข่มุกมังกร เผ่าหยกจะตายเยอะเยี่ยงนี้ไหม?เดิมอี้เฉินเฟยก็เป็นคนที่ใกล้ตายอยู่แล้ว หากยังยืดเยื้อ รอเขาตาย ผู้ที่มีร่างกายเป็นหยางบริสุทธิ์ก็หาไม่ได้อีกแล้วนะ”

“เพี๊ยะ….”

กู้ชูหน่วนสะบัดฝ่ามือใส่ผู้อาวุโสรองอย่างเหี้ยมโหด กล่าวตักเตือนขึ้นว่า“ท่านพูดอะไรระวังปากด้วย”

หากไม่ใช่ว่าเผ่าหยกกำลังเผชิญสถานการณ์ความเป็นความตายในวันนี้ นางจะรีบจัดการปู้อาวุโสรองทันที

เหล่าชาวบ้านคนในเผ่าที่อยู่บริเวณใกล้เคียงต่างได้ยินคำกล่าวพูดของผู้อาวุโสรอง แต่ละคนพากันแสดงสีหน้าท่าทางที่ตื่นตะลึงออกมา

กู้ชูหน่วนมองไป๋จิ่นที่อยู่ไม่ไกล นางกำลังพยายามแยกชายหญิง และก็ไม่รู้ว่าได้ยินที่พวกเขาคุยกันหรือไม่

ผู้อาวุโสรองไม่พอใจอย่างมาก แต่เนื่องจากนางเป็นหัวหน้าเผ่า บวกกับความเคารพต่อนาง และช่วงเวลาวิกฤติเมื่อคำสาปโลหิตสำแดงฤทธิ์ เขาจึงอดทนอดกลั้นไว้

กู้ชูหน่วนวิ่งไปทางห้องเล็ก

ระยะไกลนางสามารถมองเห็นกลุ่มคนจำนวนไม่น้อยที่คำสาปโลหิตสำแดงฤทธิ์กำลังโจมตีเหวินเส่าอี๋อยู่

คนเผ่าเหล่านี้ล้วนมีวรยุทธ์เก่งกล้า หนึ่งในนั้นยังมีผู้อาวุโสสามที่ไร้ซึ่งสติด้วย เหวินเส่าอี๋ได้รับบาดเจ็บหนัก วรยุทธ์ลดลงถึงระดับหนึ่ง แถมยังถูกโซ่เหล็กพันธการ การเคลื่อนไหวไม่สะดวก ทุกบริเวณถูกกักกัน

คำสาปโลหิตอินเอ๋อร์สำแดงฤทธิ์ กระดูกทั้งตัวแตกกร่อนทีละนิดหนึ่ง แต่ยังคงอดทนปกป้องเหวินเส่าอี๋ ไม่หยุดหย่อนในการผลักเหล่าคนพวกนั้นออก

อย่างไรก็ตามไม่รู้ว่ากลุ่มคนเหล่านั้นเป็นอะไร ต่างพากันรุมล้อมและโจมตีพวกเขาทั้งสองคนอย่างบ้าคลั่ง

คนของเผ่าหยกล้วนเกลียดชังเหวินเส่าอี๋

เผ่าหยกที่โอ่อ่าอลังการ มีเพียงห้องเล็กนี้ที่ไม่มีคนมาปกป้อง

“ปัง…”

กู้ชูหน่วนคนยังมาไม่ถึง แต่พลังฝ่ามือมาถึงก่อนแล้ว

ฝ่ามือของนางผลักคนเหล่านั้นออกไปได้ไม่น้อย แม้แต่ผู้อาวุโสสามเองยังถูกนางผลักถอยหลังไปหลายก้าว และนางได้ช่วยเหวินเส่าอี๋ไว้จากอันตราย

ไม่อย่างนั้นเหวินเส่าอี๋จะต้องตายอย่างอนาถอยู่ที่นี่แน่

แต่…..

เรื่องเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน

อินเอ๋อร์ถูกแทงเข้าที่หน้าอกจากคนที่ไม่ธรรมดา เลือดทะลักออกมาอย่างต่อเนื่อง

อิรเอ๋อร์เจ็บปวด ทั้งตัวราวกับเป็นลูกบอลที่ปล่อยอากาศออกมา ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง

“อินเอ๋อร์…..”

กู้ชูหน่วนจ้องมองด้วยความโกรธ ใจแหลกสลาย ประคองร่างนางที่ล้มลงไว้

เหวินเส่าอี๋ขมวดคิ้วมอง และก็คิดไม่ถึงว่าเด็กผู้หญิงที่ไร้เดียงสาอ่อนโยนนี้จะช่วยเขา และตายในมือของคนเผ่าตนเอง

เหวินเส่าอี๋อาเจียนออกมาเป็นเลือด จับที่บริเวณหน้าอกของตนเองแน่น เขาเจ็บจนมีเหงื่อเย็นยะเยือกไหลออกมา

ไม่ใช่เพราะเขาบาดเจ็บหนัก ถูกฟันหลายกริชจนปวดร้าวใจ

แต่เขาปวดร้าวใจสงสารเหล่าชนเผ่าที่ไม่มีความผิดเหล่านั้นต่างหาก

เมื่อก่อนเขาคิดว่าตอนที่คำสาปโลหิตสำแดงฤทธิ์ขึ้นมา จะทำให้เผ่าหยกเจ็บปวดทรมานมาก แต่ทว่ากลับไม่เคยคิดว่าจะเป็นแดนอเวจีบนโลกมนุษย์อย่างนี้

แม้เขาจะเป็นนายน้อยของเผ่าเพลิงฟ้า ก็รู้สึกโกรธแค้นเจ็บปวดแทนเผ่าหยกด้วย

ยิ่งรู้สึกอับอายแทนบรรพบุรุษของตนเอง

มีความโกรธแค้นชิงชังอะไรกัน ถึงได้นำความหายนะมาสู่คนหลายทศวรรษอย่างนี้

”อินเอ๋อร์…..อินเอ๋อร์….หลานสาวของข้า เจ้าเป็นอะไร ผู้ใดแทงเจ้า ใช่สารเลวนั่นของเผ่าเพลิงฟ้าหรือไม่?”

ผู้อาวุโสไป๋เฉ่ารีบมาอย่างร้อนใจ เห็นหลานสาวของตนเองนองเลือดอยู่บนพื้น เขาแทบจะเป็นลมล้มพับทีเดียว

ญาติของเขาตายหมดแล้ว เหลือหลานสาวเพียงคนเดียว หากเกิดอะไรขึ้นกับหลานสาวเขา เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าอนาคตวันข้างหน้านั้นจะดำเนินต่อไปได้อย่างไร

“ท่านปู่….ขอ….ขอโทษ อินเอ๋อร์ไม่สามารถเลี้ยงดูท่านจนแก่ได้”

“สารเลว ข้าจะสังหารเจ้า….”

ไป๋เฉ่าตะคอกเสียงดัง ท่าทางอำมหิตมองไปทางเหวินเส่าอี๋

อินเอ๋อร์ดึงแขนเสื้อเขาไว้ ไอออกม่ด้วยความตื่นตระหนก กล่าวว่า“ไม่…ไม่ใช่เขาที่สังหารข้า เป็นข้า…เป็นข้าที่เต็มใจช่วยเขา…”

“อะ….อะไรนะ….”

“ท่านปู่ ท่านอย่าตำหนิท่านพี่หน่วน และอย่าตำหนิเขา ทุกอย่างเป็นความเต็มใจของอินเอ๋อร์ ….ท่านพี่หน่วน ท่านสัญญากับข้านะ ว่าจะช่วยดูแลท่านปู่ของข้าอย่างดี ได้หรือไม่….”

“ท่านปู่อายุมากแล้ว เขา….เขาโดดเดี่ยวลำพังอย่างมาก….อินเอ๋อร์ปล่อยวางไม่ลงก็คือท่านพี่หน่วนกับท่านปู่….”

“ได้….”กู้ชูหน่วนฝืนกล่าวตอบ