กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ตอนที่ 740

รู้จักกันมานานเพียงนี้ แต่กลับนึกไม่ออกว่าเซี่ยวอวี๋เซวียนก็คือนายน้อยแห่งหุบเขาตันหุย

มิน่า…

มิน่าน่าหลานหลิงลั่วถึงได้ยื่นมือเข้ามาช่วยนางเช่นนั้น…

“ช่วงนี้หุบเขาตันหุยกำลังกลั่นยาจำนวนมาก จึงได้ปิดประตูหุบเขาไปแล้ว ข้าน้อยเดาว่า พวกเขาน่าจะอยากช่วยเพิ่มพลังให้กับคุณชายเซี่ยว เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของกองทัพตระกูลเซี่ยวไปสู่จุดสูงสุด จากนั้นค่อยไปสู้กับเผ่าเพลิงฟ้าให้รู้แพ้รู้ชนะเลยเจ้าค่ะ”

“เผ่าเพลิงฟ้าทราบสารนี้หรือไม่?”

หุบเขาตันหุยเก็บเป็นความลับไว้อย่างดี ข้าน้อยเองก็เพราะสืบหามาหลายที่ ถึงได้กล้าคาดเดาเช่นนี้ได้ ทว่าเบาะแสเรื่องความสัมพันธ์ของคุณชายเซี่ยวกับหุบเขาตันหุยนั้น ข้าน้อยได้ทำลายไปหมดแล้ว

“อืม เจ้าทำได้ดีมาก จดหมายฉบับนี้ เจ้าพยายามหาคนนำไปส่งให้กับเซี่ยวอวี๋เซวียนที คำสั่งคือต้องให้เซี่ยวอวี๋เซวียนเป็นผู้เปิดจดหมายเองเท่านั้น”

“เจ้าค่ะ”

รัฐฉู่ไม่มีทายาท จึงได้เกิดความวุ่นวายขึ้นภายใน เหล่าองค์ชายต่างก็อยากมีทหารเพื่อตั้งตนเป็นกษัตริย์ โชคดีที่นายท่านได้วางแผนล่วงหน้าและส่งกองกำลังไปสกัดพวกเขาไว้ก่อนแล้ว

“อืม”

หลังจากที่กู้ชูหน่วนยื่นจดหมายให้กับเสี่ยวลู่ ก็รู้สึกมีก้อนหินกดทับอยู่ในใจ มิรู้ว่าเซี่ยวอวี๋เซวียนเป็นอย่างไรบ้างแล้ว

ต้องสูญเสียครอบครัวภายในชั่วค่ำคืน ความเจ็บปวดนี้มิอาจบรรยายเป็นคำพูดได้

ในจดหมายฉบับนั้น ได้เขียนถึงสาเหตุการตายของแม่ทัพใหญ่เซี่ยวไว้

มาวันนี้ แม้นกู้ชูหน่วนจะไปหาด้วยตนเอง เซี่ยวอวี๋เซวียนก็ไม่มีทางมาพบนางอย่างแน่นอน

เพราะเช่นนี้ นางจึงทำได้เพียงเขียนความจริงทุกอย่างไว้ในจดหมาย แล้วขอให้ผู้คนนำไปให้เซี่ยวอวี๋เซวียน

“ตึงๆๆ…”

เสียงเคาะประตูดังมาจากด้านนอก กู้ชูหน่วนกล่าว “เข้ามา”

ประตูเปิดออก สตรีโฉมงามคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างช้าๆ

สตรีผู้นั้นสง่างามและสูงส่ง ทั่งเรือนร่างเต็มไปด้วยกลิ่นอายความใจดีและเป็นมิตร เพียงแค่พบหน้ากันก็ทำให้ผู้อื่นอยากจะเข้าใกล้นางมากขึ้น

โฉมหน้าของนางเหมือนกับอัครมเหสีฉู่อย่างไร้ที่ติ ทั้งกิริยาท่าทางก็เหมือนด้วย หากมิทราบมาเสียก่อนว่าอัครมเหสีฉู่นั้นได้สิ้นพระชนม์ไปแล้ว เกรงว่าคงจะมองสตรีตรงหน้าเป็นจักพรรดินีเสียแล้ว

“คารวะเจ้าค่ะนายท่าน”

ผู้มาเยือนคุกเขาลงไป และทำความเคารพอย่างสมบูรณ์ไร้ที่ติ

กู้ชูหน่วนพยุงนางลุกขึ้นด้วยตนเอง

“มิต้องมากพิธีหรอก วิชาแปลงโฉมของสีซื่นนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ ช่างคล้ายอัครมเหสีฉู่เสียจริง

เมื่อเห็นใบหน้าที่คล้ายคลึงใบนั้นแล้ว กู้ชูหน่วนรู้สึกตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะ

นางกล่างอย่างขำขันว่า “หลายวันมานี้ลำบากเจ้าแล้ว ที่ต้องคอยเลียนแบบอัครมเหสีฉู่”

“สามารถแบ่งเบาภาระของนายท่านได้ เป็นพรของข้าน้อยเจ้าค่ะ เพียงแต่เสียดายที่อัครมเหสีฉู่อยู่สูงส่งเยี่ยงนัก ข้าน้อยจึงเลียนแบบความสูงส่งของพระองค์ได้มิสมบูรณ์เจ้าค่ะ”

“เพียงพอแล้ว ตาเฒ่าซือคงเจ้าเล่ห์นัก เขารู้ดีว่าเจ้ามิใช่อัครมเหสีฉู่ หากเหมือนมากเกินไปมันจะเป็นการวาดงูเติมขา”

“เจ้าค่ะ”

“ครั้งนี้จะให้เจ้าเข้าไปในเผ่าเพลิงฟ้า และยั่วยวนตาเฒ่าซือคง ทำให้ความสัมพันธ์ของเขาและผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่าเพลิงฟ้าแตกฉาน ก่อให้เกิดความวุ่นวายกันภายใน ภารกิจนี้อันตรายนัก หากเจ้าจะถอยก็ยังทัน”

“นายท่านล้อข้าเล่นแล้ว ข้าน้อยอยากตอบแทนบุญคุณนายท่านมานานหลายปี ไม่มีโอกาสเสียที ครั้งนี้ แม้นข้าน้อยจักต้องตาย ก็ต้องทำภารกิจนี้ให้สำเร็จแทนนายท่านให้จงได้เจ้าค่ะ”