กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 768

เยี่ยจิ่งหาน......
ใช่ เขาสามารถไปหาเยี่ยจิ่งหานเพื่อเกลี้ยกล่อมเขา
ผู้อาวุโสหกต้องการคิดจะไปหาเยี่ยจิ่งหาน แต่เมื่อนึกถึงภูมิหลังของเยี่ยจิ่งหาน เขาก็หยุดชะงักและลังเลขึ้นมา
ผู้อาวุโสสูง?
ไม่ ผู้อาวุโสสูงมีความผูกพันกับเผ่าหยก แม้ว่าเขาจะชอบและเคารพอาหน่วน แต่ก็ไม่สามารถเสียสละเผ่าหยกทั้งเผ่าเพื่ออาหน่วนเพียงคนเดียว
ไม่เพียงแค่ผู้อาวุโสสูงที่เป็นเช่นนั้น ผู้อาวุโสทุกคนในเผ่าหยกก็คิดเหมือนกัน
หากจะถามว่าในเผ่าหยกนี้มีใครบ้างหวังว่ากู้ชูหน่วนจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขด้วยใจจริงบ้าง
เกรงว่าคงมีเพียงอี้เฉินเฟยกระมัง
แต่น่าเสียดายที่อี้เฉินเฟยได้เสียชีวิตลงแล้ว
เขายังสามารถไปหาใครได้อีกบ้าง?
เซี่ยวอวี่เซวียน?
ก็ไม่ได้ เด็กเซี่ยวอวี่เซวียนคนนั้นก็เปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้ก็ไม่ถูกกับอาหน่วนเสียแล้ว ไปหาเขาก็ไม่ช่วยอะไร
ฝูกวงและลั่วอิ่งพวกเขาก็มีคุณสมบัติไม่เพียงพอ
ทันใดนั้นผู้อาวุโสหกก็นึกขึ้นได้อีกคนหนึ่ง
จอมมาร......
เขาตบต้นขาและโยนไหเหล้าไหสุดท้ายทิ้งลง จากนั้นรีบวิ่งไปยังเผ่าปีศาจ
เขาสาบานว่านี่คือความเร็วที่สุดที่เขาเคยใช้มา
ทันใดนั้นก็เดินทางมาถึงเชิงเขาของเผ่าปีศาจ แต่กลับถูกบอกว่าจอมมารไม่อยู่ เขาได้พาคนจำนวนมากไปเผ่าหยกเพื่อขอแต่งงาน
ผู้อาวุโสหกรู้สึกโกรธอย่างมาก
เขาไล่ตามกลับไป ทันใดนั้นเมื่อกลับไปถึงยังทางเข้าเผ่าหยก คนรับใช้กลับบอกเขาว่า จอมมารไม่ได้มาที่นี่
เขาซักถามอย่างละเอียด
จอมมารไม่ได้มาที่เผ่าหยกและไม่รู้ว่าจอมมารใช้เส้นทางไหนหรืออาจจะคลานมา
ต่อให้คลานมา เช่นนั้นก็ควรเดินทางมาถึงเผ่าหยกแล้วสิ
"ท่านผู้อาวุโสหก จอมมารอาจจะหลงทาง สายลับแจ้งข่าวมาว่าได้พบเจอจอมมารกำลังสอบถามเส้นทางมายังเผ่าหยกที่เมืองหวงเฟิง"
"เขามาที่เผ่าหยกพร้อมกับกองกำลังที่แข็งแกร่งไม่ใช่หรือ? เขาเป็นคนจำเส้นทางไม่ได้อย่างนั้นหรือ หรือว่าลูกน้องของเขาก็ไม่รู้เส้นทางเลย?"
"เอ่อ......เหมือนว่าจอมมารจะพูดว่า เผ่าหยกไม่ต้อนรับคนนอก หากหัวหน้าเผ่ารู้ว่าเขาพาคนเข้ามาเป็นจำนวนมากเช่นนั้น จะต้องโกรธอย่างมากแน่ๆ ฉะนั้นเขาจึงเดินทางมาขอแต่งงานก่อนกำหนด แล้ว......แล้วค่อยให้คนของเขาไปวางสินสอด......"
ผู้อาวุโสหกแทบอยากเป็นลม
เขากล่าวออกมาด้วยความโมโห
"ปัดโธ่ จอมมารอะไรกัน ช่างทำตัวเหลวไหลไม่สมฐานะ ไม่สามารถทำเรื่องใหญ่ได้เลย มีแต่เรื่องล้มเหลว"
คนรับใช้ต่างพากันส่ายหน้า
คนรับใช้คนหนึ่งที่ค่อนข้างกล้าหาญกล่าวว่า "ผู้อาวุโสหก ท่านหาจอมมารมีเรื่องสำคัญอย่างนั้นหรือ? ไม่เช่นนั้นข้าน้อยจะสั่งให้คนออกไปค้นหาเบาะแสของจอมมาร"
"ประเดี๋ยวก็จะเที่ยงแล้ว ใครจะไปรู้ว่าจอมมารจะอยู่แห่งหนใด ต่อให้หาเจอก็เกรงว่าจะไม่ทันเวลาเอาเสียแล้ว"
"ไม่......ไม่ทันเวลา? ไม่ทันเวลาอะไรหรือ?"
"พูดกับเจ้าไปก็ไม่มีประโยชน์"
"เช่นนั้นแล้วเรายังต้องหาจอมมารอีกหรือไม่?"
"หาสิ ต้องหาให้เจอ ส่งคนออกไปหาเยอะๆ บอกเขาว่าอาหน่วนกำลังตกอยู่ในอันตราย ชีวิตของนางอยู่ในมือของเขาและให้เขามาที่เผ่าหยกอย่างเร็วที่สุด"
"อ๋า......หัวหน้ามีอันตรายอะไรหรือ? ข้าน้อยจะรีบไปรายงานให้ผู้อาวุโสสูงสุดและผู้อาวุโสคนอื่นทราบ"
"เจ้าว่าเจ้ามีสมองหรือไม่? ข้าบอกให้เจ้ารีบไปบอกจอมมาร เพื่อให้จอมมารรีบมาไม่ใช่หรือ?"
"ข้าตกใจหมดเลย ผู้อาวุโสหก ตอนที่ท่านไม่ดื่มเหล้าดู ไม่น่าเชื่อถือกว่าตอนดื่มเหล้าเสียอีก"
"เจ้าน่ะสิที่ไม่เอาไหน ทั้งโคตรของเจ้านั่นแหละที่ไม่เอาไหน ยังไม่รีบไปอีก" ผู้อาวุโสหกอดไม่ได้ที่จะกระทืบเท้า
"ขอรับๆๆ ข้าน้อยจะรีบไปเดี๋ยวนี้"
ผู้อาวุโสหกมองไปบนท้องฟ้าด้วยความกังวล
อีกเพียงหนึ่งชั่วยามก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว
ทำอย่างไรดี......
เขาไปขัดขวางด้วยตัวเองหรือ?
ไม่ เขาไม่สามารถขัดขวางได้
เมื่อนึกถึงชีวิตอันน่าสังเวชน่าสงสารของอาหน่วน
และรวมไปถึงมิตรภาพระหว่างนาง
ผู้อาวุโสหกกัดฟันและไปหาเยี่ยจิ่งหานด้วยตัวเอง
เวลาเพียงหนึ่งชั่วยามช่างน้อยนิดเหลือเกิน
หวังเพียงว่า......
สามารถกลับมาได้ทันเวลา......
ผู้อาวุโสหกเดินทางไปจวนหานอ๋องจนแทบหมดแรง
เขาลงจากหลังม้า ไม่รู้ว่าเพราะเหนื่อยหรือว่าหยุดอย่างกะทันหัน จึงทำให้เขายืนไม่มั่นคงและทำได้เพียงเกาะประคองม้าด้วยความเหนื่อยหอบ
"ไป......ไปเรียกเยี่ยจิ่งหานออกมาเดี๋ยวนี้"
"เจ้าเป็นใครกัน ท่านอ๋องของข้าเป็นคนที่เจ้าอยากพบก็พบได้อย่างนั้นหรือ?"
"ข้ามีเรื่องสำคัญอย่างมาก ให้เขารีบออกมา ไม่เช่นนั้นอาหน่วนจะตกอยู่ในอันตราย"
โดยปกติแล้วผู้อาวุโสหกมักจะสวมใส่เสื้อผ้าเรียบง่ายธรรมดา รวมไปถึงเดินทางมาอย่างเหน็ดเหนื่อย ทำให้ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยฝุ่น แถมเสื้อผ้ายังขาดหลุดลุ่ยอีกด้วย ทำให้มองดูแล้วเหมือนกับขอทานยังไงยังงั้น
ผู้ที่มาขอพบหานอ๋องที่จวนหานอ๋องนั้นมีจำนวนมาก
แต่ไม่เคยพบเห็นขอทานที่ไหนจะกล้ามาขอพบท่านอ๋องเลย
เดิมทีผู้ที่เฝ้าประตูไม่อยากสนใจอะไร แต่เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสหกรีบร้อนและดูกังวลเช่นนี้ พวกเขาก็กลัวว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจริง เช่นนั้นแล้วจะเป็นการทำให้ท่านอ๋องพลาดเรื่องสำคัญ
แต่หากปล่อยเขาเข้าไปโดยตรงทันที......ก็ไม่เหมาะสม
"พวกเจ้ามัวยืนเฉยทำไม รีบเข้าไปสิข้ารีบมากรู้หรือไม่ ช่างเถอะ เยี่ยจิ่งหานอยู่ที่ไหน ข้าจะไปพบเขาเอง"
"บังอาจ ชื่อของท่านอ๋องเป็นชื่อที่เจ้าสามารถเรียกได้โดยพลการอย่างนั้นหรือ"
ผู้อาวุโสหกยังคงไม่สามารถระงับอารมณ์ลงได้อยู่นาน เขากระหายน้ำและคอแห้ง เขาแทบไม่ต้องการเสียเวลาพูดกับคนเหล่านี้ จากนั้นจึงเดินข้ามและบุกเข้าไปยังจวนหานอ๋องเพื่อเข้าไปหาเยี่ยจิ่งหานด้วยตัวเอง
"หยุดเดี๋ยวนี้ เจ้าคิดว่าจวนหานอ๋องเป็นสถานที่อะไรกันที่อยากเข้าก็เข้า ออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นอย่าหาว่าพวกข้าไม่เกรงใจ"
"ฮึ เป็นนายยังไงก็มีคนใช้เช่นนั้นเสียจริง หากไม่ใชาเพราะชีวิตของอาหน่วนตกอยู่ในอันตราย ไม่เช่นนั้นข้าจะสั่งสอนพวกเจ้าให้เข็ดเลยคอยดู"
เดิมทีคนใช้อยากจะเข้าไปรายงาน
แต่เมื่อเห็นความเกรี้ยวกราดและเหิมเกริมของผู้อาวุโสหก โดยไม่เห็นหานอ๋องในสายตา เช่นนั้นจึงไม่กล้าปล่อยให้เขาเข้าไปและยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะเข้าไปรายงาน
จวนหานอ๋องไม่แปลกเลยที่เป็นจวนหานอ๋อง
องครักษ์ในจวนต่างพากันวิ่งออกมาและพกพาอาวุธออกมายืนเป็นสองแถวเพื่อปิดทางของผู้อาวุโสหก
และยังมีมือยิงธนูอีกหนึ่งแถวคอยดึงคันธนูเอาไว้และรอเพียงการสั่งการแค่คำเดียว จากนั้นจึงปล่อยลูกธนูออกมาทำให้ผู้อาวุโสหกหนีราวกับถูกแตนต่อย
ที่นี่มีความเคลื่อนไหวเสียงดัง จึงดึงดูดให้ชิงเฟิงเดินออกมา
"เกิดอะไรขึ้น?"
"ใต้เท้าชิงเฟิง คนแก่คนนี้ต้องการบุกเข้ามายังจวนหานอ๋องและมีทีท่าไม่เคารพท่านอ๋อง แถมยังทำร้ายพวกเราจนบาดเจ็บอีกหลายคน"
[อัปเดต] อ่านนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 768
นิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ มี FULL อ่าน บทที่ 768 และตอนต่อไปของนิยายที่ novelones.com นวนิยายเรื่อง กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ที่มีรายละเอียดที่ไม่คาดคิดและน่าทึ่งมากมายของผู้แต่ง อี้หมิง ใน บทที่ 768 ได้นำเราไปสู่ขอบฟ้าใหม่ อ่าน บทที่ 768 ของซีรีส์ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ได้ที่นี่
หรือคุณสามารถดาวน์โหลด PDF ฟรีของนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ได้ที่ novelones.com
คีย์การค้นหา: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 768