กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 83

sprite

เซี่ยวอวี่เซวียนล้มลง

เขาบ่นพึมพำว่า "เจ้าคงไม่ได้จะบอกข้าว่าเจ้าต้องการไปที่หอนางโลมหรอกนะ?"

“หอนางโลมใดมีทั้งหญิงงามและคณิกาพวกเราก็ไปอุดหนุนหอนั้น แน่นอนว่ารสนิยมทางเพศของข้านั้นเปกติ ระหว่างสาวงามกับหนุ่มหล่อข้าชอบหนุ่มหล่อมากกว่า”

เซี่ยวอวี่เซวียนเตือนว่า “แม่สาวอัปลักษณ์อย่าลืมว่าภายหน้าเจ้าจะเป็นพระชายาของเทพแห่งสงคราม หากเทพแห่งสงครามรู้ว่าเจ้ายังไม่ทันได้เข้าประตูไปก็ปลูกหญ้าให้เขาเต็มศีรษะ เจ้าก็ดูว่าเทพแห่งสงครามจะเอาเจ้าไว้หรือไม่”

กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างเย่อหยิ่งและหว่างคิ้วนั้นก็เต็มไปด้วยความหยิ่งทะนงจองหอง "เทพแห่งสงคราม? เขานับเป็นสิ่งใด? ข้าต้องการมีความสุขกับผู้ใดยังต้องให้เขาอนุญาตหรือ เชอะ ไป"

“เจ้ามันหญิงที่เห็นสิ่งใดความคิดก็แตกต่างไป หยอกล้ออี้เฉินเฟยเสร็จก็อยากจะไปหอนางโลมเพื่อหาคณิกา เจ้า......”

เซี่ยวอวี่เซวียนยังไม่ทันกล่าวจบกู้ชูหน่วนก็ตบศีรษะของเขาแล้วกล่าวอย่างโกรธเคือง "เจ้าไม่พูดข้านั้นเกือบจะลืมไปแล้ว อี้เฉินเฟยไม่ได้บอกว่าจะอยู่กับข้าเป็นเวลาเจ็ดวันหรือ? คนหล่ะ? ให้เขาไปหอนางโลมเลย ดื่มเป็นเพื่อนข้าสักสองสามจอก”

"เจ้าเกินเยียวยาแล้ว"

อี้เฉินเฟยเป็นคนเช่นไร จะไปสำมะเลเทเมาและเพลิดเพลินกับทิวทัศน์อันสวยงามที่หอนางโลมกับเจ้าได้อย่างไร

ทันใดนั้นเสียงอันอบอุ่นและน่าฟังก็ดังขึ้น “คุณหนูสามมีความสง่างามเช่นนี้อี้เฉินเฟยจะอยู่เป็นเพื่อนด้วยอย่างแน่นอน”

เซี่ยวอวี่เซวียนผลักประตูออกก็เห็นอี้เฉินเฟยยืนต้านลมด้วยชุดสีขาวพลิ้วไสวโดยไร้ซึ่งทางธรรมราวกับเป็นเซียนอยู่ใต้จันทรา

ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มอันเล็กน้อยรวมถึงลักษณะอันหล่อเหลาไม่มีใครเทียบได้ แม้แต่บุรุษยังเหลือบมองสองสามครั้งอย่างทนไม่ไหว

“อี้เฉินเฟย? เหตุใดเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

“ข้าน้อยอี้เต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้ ในเมื่อบอกว่าจะอยู่เป็นเพื่อนคุณหนูสามเจ็ดวันแล้วจะกลับคำได้อย่างไร”

เซี่ยวอวี่เซวียนกลอกตาหนึ่งครั้ง

“เช่นไรเจ้าก็เป็นผู้ที่เล่าเรียนศึกษาปราชญ์ขงจื๊อ หรือว่าเจ้าไม่รู้ว่าชายหญิงนั้นแตกต่างกัน? ดึกๆดื่นๆยังวิ่งมาหาแม่สาวอัปลักษณ์เจ้าจะให้ผู้คนภายนอกคิดเช่นไร?”

“คำพูดของคุณชายเซี่ยวนั้นผิดแล้ว ที่ว่าคบเป็นสหายคำพูดต้องเชื่อถือได้ แม้จะบอกว่าไม่ได้ร่ำเรียนข้าก็จำต้องเรียนรู้ไว้เป็นแน่”

เซี่ยวอวี่เซวียนเงยหน้าขึ้นมองกู้ชูหน่วนโดยให้สัญญาณด้วยสายตา คำพูดของอี้เฉินเฟยหมายความว่าสิ่งใด

กู้ชูหน่วนตบศีรษะของเขาจากนั้นก็ยิ้มให้กับความเจ้าเล่ห์ของอี้เฉินเฟย “เสี่ยวอี้จื่อ ไม่เลว เจ้าค่อนข้างเหมาะสมกับเกณฑ์ความงามและเหมาะกับความชอบของข้า คืนนี้ข้าจองเจ้าเอาไว้แล้ว”

กล่าวๆอยู่กู้ชูหน่วนก็หยิบเงินจำนวนมากออกจากอกและยัดเข้าไปในมือของอี้เฉินเฟยซึ่งตั๋วเงินแต่ละใบมีค่าห้าร้อยตำลึง

“ไป ไปจวนเสนาบดีกับข้ารอบนึงก่อนแล้วค่อยหาคณิกามาเฉลิมฉลองกัน”

อี้เฉินเฟยมองดูเงินมากมายในมือก็รู้สึกยิ้มหรือหัวเราะไม่ออกอยู่บ้าง

ก็ถือว่าเขาเป็นคณิกาของหอนางโลมจริงๆ

เบื้องหน้าคือเซี่ยวอวี่เซวียนซึ่งไล่ตามกู้ชูหน่วนพร้อมพูดมากมายว่า

“แม่สาวอัปลักษณ์เจ้าจะไปหาคณิกาที่หอนางโลมจริงหรือ?”

"ชีวิตคนเราเมื่อปิติยินดีควรสนุกให้เต็มที่อย่าให้จอกทองว่างเปล่าคู่แสงจันทร์ ชีวิตต้องเร่งรีบมาหลายสิบปีแล้วก็ควรถึงเวลามีความสนุกสนานได้แล้ว"

"......"

อี้เฉินเฟยครุ่นคิด

ใช้เวลาพักหนึ่งจึงตามกู้ชูหน่วนไป

[ใหม่] อ่านนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 83 ออนไลน์

คุณกำลังอ่าน บทที่ 83 ของนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ เยี่ยมชมเว็บไซต์ novelones.com เพื่ออ่านซีรี่ส์ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ฉบับเต็มโดยผู้แต่ง อี้หมิง ทันที คุณสามารถอ่าน บทที่ 83 ออนไลน์ได้ฟรีหรือดาวน์โหลด PDF ฟรีลงในอุปกรณ์ของคุณ

การค้นหาที่เกี่ยวข้อง บทที่ 83:

กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 83

กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 83 โดย อี้หมิง