กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 862

แม้ว่าจะคลุมเครือ แต่นางก็ยังคงสัมผัสได้ถึงกระดูกของตัวเองแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ

นางพยายามจะดิ้น แต่ก็ไม่มีเรี่ยวแรง จึงทำได้เพียงกัดฟันและอดทนต่อความเจ็บปวด

หลังจากเวลาผ่านไปหนึ่งถ้วยชา (15 นาที) กู้ชูหน่วนก็ยังคงกัดฟันอย่างอดทน

ใบหน้าของนางดูเจ็บปวดอย่างมาก แต่นางไม่ยอมที่จะส่งเสียงออกมา แม้ว่าร่างกายของนางจะสั่นสะท้านไม่หยุด

เหวินเส่าอี๋รู้สึกประหลาดใจ

ในสายตาของเขา หญิงผู้นี้ดูกลัวตายเป็นอย่างมาก

โทษเยือกแข็งเป็นวิธีการทรมานที่มีชื่อเสียงของเผ่าเพลิงฟ้า และไม่มีใครสามารถอดทนได้จนถึงเวลาหนึ่งถ้วยชามาก่อน แต่นางกลับสามารถทนได้ และไม่ส่งเสียงใด ๆ

จิตใจที่แน่วแน่และยืนหยัดเช่นนี้ช่างน่าชื่นชมยิ่งนัก

"หากเจ้าไม่ขอความเมตตา กระดูกของเจ้าก็จะถูกสึกกร่อนไปเรื่อย ๆ และในที่สุดก็จะต้องตายอย่างเจ็บปวดทรมาน"

"เลิก......เลิกคิด......ต่อให้ต้องตายข้าก็จะไม่ยอมให้วงแหวนอวกาศให้กับเจ้า......แหวน......"

กู้ชูหน่วนพยายามที่จะพูด แต่เสียงของนางสั่นตลอดเวลา แม้ว่าจะพูดจบประโยคแล้ว แต่เสียงของนางก็เบามาก หากไม่ตั้งใจฟังก็จะไม่ได้ยิน

"เพื่อวงแหวนอวกาศเพียงวงเดียว ทำให้ตัวเองทุกทรมานเช่นนี้ มันคุ้มค่าแล้วหรือ？"

"ข้าคิดว่าคุ้ม......ก็......ก็พอแล้ว......"

ผมและเสื้อผ้าของนางเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ สีหน้าของกู้ชูหน่วนซีดขาวราวกับกระดาษ และกัดฟันแน่นด้วยความเจ็บปวด แต่นางก็ยังไม่ยอมที่จะส่งเสียง และกลับหลับตาลงอย่างทนต่อความเจ็บปวด

ปลายนิ้วของเหวินเส่าอี๋สั่นเล็กน้อย

โทษเยือกแข็งนั้นโหดเหี้ยมมากเกินไป

เมื่อก่อนเผ่าเพลิงฟ้าใช้วิธีนี้เพื่อจัดการกับศัตรู เขาไม่เห็นด้วยและต้องการที่จะยกเลิก

ไม่คิดเลยว่าวันนี้เขาต้องมาใช้วิธีนี้กับผู้หญิงอ่อนแอ

เมื่อมองดูแววตาที่แข็งกร้าวของนางอีกครั้ง เขาก็รู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก

อีกทั้งยังมีลังเลใจ

กู้ชูหน่วนชักกระตุกไม่หยุด เหงื่อเปียกชุ่มเสื้อผ้า นางหายใจรวยริน และพลังชีวิตของนางก็ค่อย ๆ ลดลง

นางไม่แม้แต่จะร้องขอความเมตตา และยังส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา

ไม่รู้ว่าเจ็บปวดมากเกินไปหรือไม่ กู้ชูหน่วนหมดสติไป

หมอกน้ำแข็งของเหวินเส่าอี๋หายไปอย่างไม่รู้ตัว เหลือเพียงเสียงถอนหายใจอันแผ่วเบา

เขาค่อย ๆ เดินเขาไปแล้วนั่งลงยอง ๆ จากนั้นก็ฉีกเสื้อผ้าของกู้ชูหน่วนออก และเห็นว่าร่างของนางมีบาดแผลอยู่ทุกหนทุกแห่ง

บาดแผลมากมายขนาดนี้ นางได้รับบาดเจ็บจากตอนที่อยู่ในหุบเขาสัตว์เทพหรือ？

แม้ว่าจะใส่ยาแล้ว แต่บาดแผลมากมายขนาดนี้ นึกไม่ออกเลยว่าตอนนั้นนางเจ็บปวดมากแค่ไหน และมีชีวิตรอดมาได้อย่างไร

ไอสังหารค่อย ๆ หายไป เหวินเส่าอี๋ก็อุ้มนางออกมาจากห้องลับ

วันรุ่งขึ้นกู้ชูหน่วนถูกปลุกให้ตื่นด้วยความเจ็บปวด นางเจ็บปวดในกระดูก และทั้งตัวยังคงสั่นสะท้าน