กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ตอนที่ 893

กู้ชูหน่วนค่อย ๆ แทงเข็มลงไปทีละเข็ม กระทำตามอารมณ์คล้ายกับเล่นหมากรุก เมื่อพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วก็อดรู้สึกกังวลไม่ได้
ผ่านไปครู่หนึ่ง กู้ชูหน่วนจึงค่อยดึงเข็มเงินทั้งหมดออกมา
ฝูกวงถูฝ่ามือของตัวเอง พลางมองไปยังกู้ชูหน่วน “ดูเหมือนจะไม่เจ็บมากเพียงนั้นแล้ว ร่างกายเริ่มมีเรี่ยวแรงบ้างแล้ว”
“เวลามีค่า นั่งลงเถอะ” กู้ชูหน่วนเหลือบมองไปที่ลั่วอิ่ง
ลั่วอิ่งเมินหน้าไปทางอื่น ไม่รู้ว่าเพราะไม่อยากให้ใครแตะต้องตัวเขา หรือไม่อยากให้กู้ชูหน่วนรักษา
ฝูกวงดึงแขนเสื้อของเขา พยายามโน้มน้าวครู่หนึ่ง ลั่วอิ่งก็ยังนิ่งไม่ไหวติ่ง
เสียงฝีเท้าข้างนอกใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ
กู้ชูหน่วนรีบเก็บเข็มเงิน “พวกเขาใกล้ถึงแล้ว รอข้าหาแม่กู่เจอแล้วค่อยช่วยแก้พิษให้เขาละกัน”
“เจ้ามีเงื่อนไขอย่างไร?” ฝูกวงถามอย่างรวดเร็ว
ฝูงชนจำนวนมาก คนที่อยากเจอกู่ก็เก่งแต่พูด
คนที่คุมขังพวกเขาก็คือจักรพรรดินีองค์ปัจจุบัน
คนแปลกหน้าคนหนึ่ง เป็นไปไม่ได้เลยที่จะช่วยพวกเขาโดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ
บอกว่าจะร่วมมือกัน หาทางออกไปจากวัง ไร้สาระสิ้นดี
นางหนีไปคนเดียวคงเร็วกว่าการพาตัวภาระทั้งสองคนหนีไปด้วยกันเสียอีก
กู้ชูหน่วนกระตุกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาดูอบอุ่นขึ้นมากทีเดียว
“เงื่อนไข? เหตุใดข้าถึงคิดไม่ออก...... ถ้าข้าช่วยชีวิตพวกเจ้าออกมา พวกเจ้าจะต้องเป็นองครักษ์ข้างกายข้าเป็นเวลาหนึ่งปี ปกป้องความปลอดภัยของข้า?”
ภาพที่ฝูกวงและลั่วอิ่งอึ้งงัน ส่งผลให้หัวใจของกู้ชูหน่วนเต้นรัวอย่างไม่ทราบสาเหตุ
นางไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ในส่วนลึกของความทรงจำดูเหมือนทั้งสองคนจะสนิทสนมกันมาก
ดังนั้น……
นางสามารถชะลอการหาตัวฆาตกรที่สังหารตระกูลมู่ได้ชั่วคราว เพื่อช่วยชีวิตพวกเขาออกมาก่อน
ในที่สุดหมอหลวงก็พาขันทีหนุ่มทั้งสองคนมาถึง
ฝูกวงและลั่วอิ่ง คนหนึ่งก็นอนหมดแรงอยู่บนเตียง อีกคนที่นอนฟุบอยู่บนโต๊ะ กู้ชูหน่วนยืนอยู่ด้านข้างอย่างเคารพ
“หมอหลวงอู๋ ฝ่าบาททรงมีรับสั่ง ให้คุณชายทั้งสองได้รับการรักษาอย่างดี ห้ามปล่อยให้พวกเขาชีพวายเด็ดขาด”
“รับทราบ พวกเจ้าไปตักน้ำมา”
“ขอรับ”
ขันทีหนุ่มโบกมือ ให้กู้ชูหน่วนไปช่วยตักน้ำ
กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้น ขยิบตาให้ฝูกวงและลั่วอิ่ง เป็นสัญญาณว่าให้พวกเขารักษาตัวดีๆ รอข่าวดีจากนาง จะไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป
หอดาบและตำหนักบรรทมของจักรพรรดินีใกล้กันมาก
ผู้ที่อยู่ภายในได้ ล้วนเป็นคนที่จักรพรรดินีทรงโปรดปรานที่สุด
การจะแทรกตัวเข้าไปในหอดาบเป็นเรื่องที่ยากมาก
กู้ชูหน่วนสำรวจอยู่หลายครั้ง ก็ยังไม่กล้าบุ่มบ่าม เพราะทั้งภายนอกและภายในหอดาบไม่เพียงแต่จะคุ้มกันอย่างแน่นหนาแล้ว
ในความมืดก็ยังมีกลิ่นอายที่แกร่งกล้าอยู่ไม่น้อย
ถ้าไม่ใช่เพราะนางไวต่อความรู้สึก ทั้งยังคอยเฝ้าสังเกตการณ์อยู่ที่นี่มาหลายวัน เกรงว่าไม่รู้สึก
กลิ่นกายที่แก่กล้าเหล่านั้นเหล่านั้นสูงถึงระดับห้าทีเดียว
ระดับห้า…
ผู้ที่มีฝีมืออย่างมหาศาล ก็มีแค่หัวหน้าทั้งสี่ตระกูลใหญ่ รวมทั้งผู้อาวุโสสูงสุดบางคนถึงจะสามารถไปถึง
ส่วนหอดาบในเขตพระราชวัง
มีผู้แข็งแกร่งระดับห้าเฝ้ารักษาการณ์อยู่
นางมั่นใจมาก คนในจะต้องเป็นเซี่ยวอวี่เซวียนอย่างไม่ต้องสงสัย
มีเพียงอากัปกิริยาของเซี่ยวอวี่เซวียนเท่านั้นที่สามารถทำให้จักรพรรดินีต้องเพิ่มกำลังทหารอย่างไม่เสียดาย
ดวงตาที่ดุร้ายของจักรพรรดินีที่ฉายแวววับวาบ แต่ในใจของนางมีความกังวลมากทีเดียว
เฝ้าสังเกตการณ์ไปอีกสองวัน
ผู้ที่อยู่ในหอดาบเข้าขั้นวิกฤตแล้ว
หมอหลวงก็ทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน หมอหลวงไม่น้อยทยอยถูกพาลโกรธ
วังหลวงทำให้คนตื่นตระหนก
จักรพรรดินีทรงออกคำสั่งไปทั่วใต้หล้า ตามหาหมอที่มีชื่อเสียง
หมอพื้นบ้านที่มีชื่อเสียงต่างทยอยกันเข้ามาในวัง
กู้ชูหน่วนมองหาโอกาส ดักทำร้ายหมอคนหนึ่ง จากนั้นก็ปะปนเข้าไปในหอดาบของเขา
ประกอบกับที่กู้ชูหน่วย รวมทั้งหมอทั้งหมดสิบสองคนเข้าไปในหอดาบ
จักรพรรดินีไม่ได้อยู่ในหอดาบ คนที่พาพวกเขาเข้าไปในหอดาบคือไป่หนิงที่สาวใช้ติดตัวที่มีการเซ็นข้อตกลงร่วมสามปีผู้หนึ่ง
ไป่หนิงติดตามจักรพรรดินีมาหลายปีแล้ว ได้รับความไว้วางใจจากจักรพรรดินี นางเป็นคนใจเย็น ฉลาดและมีความสามารถ จักรพรรดินีวางใจมอบหมายงานให้นางไปจัดการ แม้แต่เสนาบดี ก็ไม่กล้าล่วงเกินนาง
กู้ชูหน่วนกลับฟังได้จากเสียงฝีเท้าของนาง สาวใช้คนนี้ไม่ได้เป็นคนอ่อนแอ อย่างน้อยก็ไม่อ่อนแอเท่านาง
“เมื่อคุณชายเยี่ยรักษาหายขาด ในอนาคตพวกท่านจะเจริญรุ่งเรืองยิ่งกว่าเดิม ถ้าไม่หายขาด ศีรษะของพวกเจ้าก็อย่าได้คิด” ไป่หนิงพูดอย่างเย็นชา
หมอตอบตัวสั่น กลัวว่าแค่ทำไม่ดี อาจพรากชีวิตของพวกเขาได้
“องค์ชายเยี่ยก็อยู่นั่น พวกท่านไปถามเถอะ”
กู้ชูหน่วยเงยหน้าขึ้นแล้วมองเข้าไปข้างใน
ข้างในหอดาบมีเตียงทรงกลมอันใหญ่ที่หรูหรา มีผ้าม่านพันกันอยู่ข้างเตียง ลมพัดผ่านหน้าต่าง ผ้าม่านพลิ้วไสว เรียกได้ว่างดงามยิ่งนัก ราวกับดินแดนสวรรค์
เรื่องที่ทำให้กู้ชูหน่วยประหลาดใจไม่ใช่เตียงกลมขนาดใหญ่
แต่กลับมีคนนอนอยู่บนเตียงกลมใหญ่แทน
บุรุษผู้ซึ่งถูกล่ามแขนขาด้วยโซ่ ปากถูกยัดด้วยผ้าสีขาวผู้หนึ่ง
ชายผู้นี้ไม่ใช่เซี่ยวอวี่เซวียน
แต่เหตุใดนางถึงไม่นึกถึงเยี่ยจิ่งหาน
เยี่ยจิ่งหาน..…
เป็นเขาได้ยังไง?
บนหุบเขาหัวสุนัข เพื่อช่วยพวกเขา จึงยอมถูกทิ้งไว้ลำพังกับศัตรู
ส่วนนางก็กลับเข้าวังอย่างลึกลับ เซี่ยวอวี่เซวียนและผู้อื่นไร้ซึ่งร่องรอย
บางทีหลังจากที่พวกเขาจากไป พวกเขายังเข้าแถวเข้าวัง มายังพระราชวังรัฐปิงก็ได้?
เมื่อเห็นเยี่ยจิ่งหาน เขายังคงสวมหน้ากาก บริเวณที่ไม่มีหน้ากากปิดบังจึงมองเห็นถึงความซีดเผือดไร้เลือดฝาดบนใบหน้าของเขา ปากซีดก็แห้งและแตก แม้แต่ดวงตาคู่นั้นก็ไม่ได้มีชีวิตชีวาเหมือนในอดีต
กลิ่นอายที่อ่อนแอของเขาไม่ได้แผ่กระจายออกมา เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
ค่อนข้างหนักมาก
จนไม่สามารถมีแรงต้านทานได้
ไม่รอให้ได้สติกลับมา สาวใช้ไป่ได้เอ่ยอย่างโกรธเคือง
“ล้วนเป็นหมอเถื่อนกลุ่มหนึ่ง เอาไปตัดหัวให้หมด”
“ใต้เท้าไว้ชีวิตข้าด้วย ใต้เท้าไว้ชีวิตข้าด้วย ไม่ใช่ว่าพวกเรารักษาไม่หาย แต่ไม่มีทางรักษาได้เลย…”
“ปัง….”
แขนเสื้อของไป่หนิงโบกสะบัด เหวี่ยงใส่หมอเหล่านั้นออกไป ความแข็งแกร่งนั้น ถึงกับให้หมอหลายคนสิ้นชีวาทันที เลือดนองไหลทุกที่
“ในวังไม่ว่าใคร ไม่ว่าจะบาดเจ็บหนักหนาเพียงใด พวกเจ้าต้อง ‘รักษาได้ ‘
ดูเหมือนพวกขันทีจะชินแล้ว พวกเขาลากคนตายออกไปทีละคน จากนั้นก็ล้างพื้นทำความสะอาด สุดท้ายก็ต่างทยอยออกมา ความรวดเร็วนั้นราวกับห้วงความฝัน
หมอที่เหลือขาอ่อนแรงไปตาม ๆ กัน
ได้ยินมาว่าจักรพรรดินีโหดร้ายทารุณมาก เจ้าอารมณ์ขั้นสุด พวกเขากอดความหวังไว้ หากสามารถรักษาคนให้หายได้ พวกเขาจะเจริญรุ่งเรืองไปทั้งชีวิต
อ่าน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ตอนที่ 893 - มังงะที่ดีที่สุดของปี 2020
จาก อี้หมิง เรื่องราวที่ฉันเคยอ่านบางทีสิ่งที่น่าประทับใจที่สุดคือ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ เรื่องดีเกินไปทิ้งให้ฉันมีข้อสงสัยมากมาย ขณะนี้มังงะได้รับการแปลเป็น ตอนที่ 893 แล้ว มาอ่านเรื่อง กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ อี้หมิง ของผู้แต่งที่นี่