กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 910

ภายในพระราชวังของรัฐปิง

จักรพรรดินีนั่งอยู่ในวังตำหนักเฟิ่งอี๋ตามลำพัง

นางไล่นางกำนัลออกไป และจ้องมองออกไปที่พระจันทร์เสี้ยวนอกหน้าต่าง ไม่รู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่

ไป่หนิงผลักประตูและถามอย่างแผ่วเบา "ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ ซั่งกวนหมิงหลาง ฝูกวง และลั่วอิ่ง เตรียมพร้อมที่จะรอรับความโปรดปรานจากพระองค์ทุกเมื่อ ฝ่าบาททรงมีพระประสงค์ที่จะเรียกพวกเขามาหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ"

จักรพรรดินีไม่ตอบและถามว่า "ไป่หนิง เจ้าว่าคนที่เสียชีวิตไปแล้วกว่ายี่สิบปี ทำไมจู่ ๆ ถึงสามารถฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้ อีกทั้งยังอยู่ใต้จมูกของเจ้า"

ไป่หนิงตกใจ

ไม่รู้ว่าจักรพรรดินีต้องการจะถามอะไร

และไม่รู้ว่าจักรพรรดินีหมายถึงใคร

นางจึงทำได้เพียงตอบอย่างระมัดระวังว่า "บางทีเมื่อยี่สิบก่อน เขาอาจจะไม่ได้ตาย"

"งั้นหรือ แต่เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ข้าเป็นคนตรวจดูลมหายใจของเขาด้วยตนเอง และแน่ใจว่าเขาตายแล้ว"

ประโยคทำให้ไป่หนิงต้องครุ่นคิด

จักรพรรดินีได้สติขึ้นมาในทันทีทันใด

ดูเหมือนนางจะตระหนกได้ว่าตนเองพูดสิ่งที่ไม่ควรพูดกับไป่หนิง นางจึงเปลี่ยนเรื่อง

"วันนี้ข้าอารมณ์ไม่ดี ไม่อยากพบพวกเขา เอาไว้วันหลังเถอะ"

"เพคะฝ่าบาท"

"ตอนนี้เยี่ยจิ่งหานเป็นอย่างไรบ้าง？"

"มู่หน่วนกำลังรักษาขาของเขาอยู่เพคะ และมีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังออกมาจากในหอดาบเป็นครั้งคราว คุณชายเยี่ยน่าจะเจ็บปวดมากเพคะ"

ขาของเขายังสามารถรักษาให้หายได้จริงหรือ？

ในร่างกายของเขามีพิษอยู่มากมาย จะรักษาให้หายง่าย ๆ ได้อย่างไร

เป็นนางหรือ？

เป็นนางที่เก็บเยี่ยจิ่งหานมา และวางพิษใบไม้โลหิตบนร่างของเยี่ยจิ่งหาน และระงับคำสาปโลหิตของเขาไว้？

ไม่ว่าจะเป็นเมื่อก่อนหรือตอนนี้ก็ไม่ชอบอ่านตำรา

แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ฝ่าบาทมักจะยืนอยู่ด้านหน้าชั้นตำราตามลำพัง

และบางครั้งก็ทรงหยิบตำราออกมาดู

ไป่หนิงจ้องมองไปที่ตำราแพทย์ในทันที

เพราะตำราที่ฝ่าบาททรงอ่านมากที่สุดก็คือตำราแพทย์

นางเปิดตำราแพทย์ไปยังหน้าที่จักรพรรดินีทรงอ่านบ่อยที่สุด

"แครก......"

เสียงของกลไกดังขึ้น

ประตูลับปรากฏขึ้นที่ผนังด้านซ้าย

ประตูลับเป็นสีเดียวกับผนัง และมองไม่เห็นอะไรจากภายนอก

ไป่หนิงยืนอยู่หน้าประตูลับ

ข้างในมืดสนิทจนมองไม่เห็นนิ้วมือของตัวเอง และไม่รู้ว่าลึกแค่ไหน

นางพยายามฟังเสียงข้างใน แต่ก็ไม่มีเสียงใด ๆ และไม่รู้ว่าฝ่าบาททรงเสด็จไปลึกแค่ไหนแล้ว

นางยกขาขึ้นและกำลังจะก้าวเข้าไปดู แต่นางกลัวว่านางจะเห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็น เละฝ่าบาทจะทรงฆ่านางเพื่อปิดปาก

ไป่หนิงลังเล

หากไม่เข้าไป นางก็จะไม่มีวันรู้ความลับของฝ่าบาท และจะไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ ฝ่าบาทถึงทรงเปลี่ยนไป

หากเข้าไปแล้วตัวเองไม่สามารถได้เล่า？

เมื่อชั่งน้ำหนักดูแล้ว ไป่หนิงก็ยังเข้าไป

เพื่อเห็นแก่ราษฎรของรัฐปิง นางจะต้องเข้าไปตรวจสอบให้ชัดเจน

ฝ่าบาททรงฆ่าผู้บริสุทธิ์ ไม่สนใจเรื่องในราชสำนัก และมีขุนนางข้าราชบริพารหลายคนต้องตายอย่างน่าอนาถด้วยพระหัตถ์ของฝ่าบาท ความแร้นแค้นในหลายปีที่ผ่านมา ทำให้มีราษฎรไม่น้อยต้องอดตาย