กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 936 1442-1443

ดวงวิญญาณยังคงพุ่งชนไม่หยุด โดยที่ต้องการที่จะหลุดพ้นจากพันธนาการของพวกเขา

กู้ชูหน่วนหลับตาลงแล้วใช้ความคิดของตนเองเรียกดวงวิญญาณนั้น ให้ดวงวิญญาณนั้นแนบเข้ากับหน้าผากของนาง

นางเพียงแค่ตั้งความหวังของท่าทีที่คิดจะลองดูเท่านั้น

สิ่งที่นางไม่คาดคิดก็คือดวงวิญญาณนั้นได้อยู่ภายใต้การควบคุมของนางจริงๆ

ได้ปรากฏแสงสว่างอันเจิดจรัสโดยรอบดวงวิญญาณ พลังอันแข็งแกร่งได้ถูกปลดปล่อยออกมาในทันใด พละกำลังอันทรงพลานุภาพเช่นนั้นได้กดผู้อาวุโสสูงสุดทั้งหลายเอาไว้โดยตรง

ทุกคนตื่นตกใจ ขณะที่ด้านหนึ่งรีบป้องกันร่างกายเอาไว้ อีกด้านหนึ่งนั้นได้ดูดวิทยายุทธเข้าอย่างต่อเนื่องไม่หยุด ต้องการที่จะกดดวงวิญญาณดวงนั้นอีกครั้งด้วยพลังของค่ายกลอันแข็งแกร่ง

กู้ชูหน่วนดึงดาบอ่อนออกมา รวบรวมเรี่ยวแรงกำลังทั้งหมดยกดาบขึ้นแล้วฟันลงไปอย่างแรง ต้องการที่จะตัดความสัมพันธ์ระหว่างทุกๆคนและดวงวิญญาณนั้นเพื่อทลายค่ายกล

ตามหลักแล้วนางเป็นเพียงระดับสี่ ไม่ว่าผู้ใดในที่นั้นก็มีความแข็งแกร่งสูงกว่ากู้ชูหน่วนมากมายนัก ยิ่งกว่านั้นยังมีค่ายกลปลุกเสกอันทรงพลังของตระกูลไป๋หลี่ด้วย

แต่ว่าดาบเล่มนี้เสียบลงไป ค่ายกลก็ได้แตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ผู้คนของตระกูลไป๋หลี่ต่างก็ถูกสะเทือนจนบินกระเด็นกันออกไป

แล้วมองดวงวิญญาณนั้นกลายเป็นจุดแสงเส้นหนึ่ง เสียงชู่ว์ครู่หนึ่งกระแทกไปตรงหน้าผากของกู้ชูหน่วนและรวมเข้ากับร่างของนาง

ทั้งหมดนี้เปลี่ยนแปลงได้รวดเร็วเกินไป เร็วจนทุกคนไม่สามารถตอบสนองได้ทัน

ไป๋หลี่หมิงเยียนสูดอากาศอันเย็นเข้าแล้วกล่าวประโยคหนึ่งออกมา "ดวงวิญญาณนี้กลับสามารถรวมเป็นหนึ่งกับดวงจิตของนางซึ่งประสานกันทั้งภายในและภายนอกและได้ทลายค่ายกลของเรา？"

อะไรกัน？

นี่เป็นเพียงดวงวิญญาณดวงหนึ่งของผู้ที่ตายไปนานแล้ว และก็ไม่ใช่ดวงวิญญาณทั้งหมดด้วย แต่ก็กลับสามารถเป็นหนึ่งเดียวกับจิตวิญญาณของคน โดยประสานกันทั้งภายในและภายนอก?

หรือว่ามู่หน่วนจะรู้จักกับเจ้าของดวงวิญญาณนี้?

ดวงวิญญาณได้แนบอยู่ในร่างของนางแล้ว พวกเขาจะดึงมันออกมาได้อย่างไร?

ผู้อาวุโสสูงสุดอีกผู้หนึ่งกล่าวด้วยความขุ่นเคืองว่า “แม่หนูนักต้มตุ๋นเจ้าช่างกล้านัก ถึงกับกล้าทำลายเรื่องดีของเรา มอบดวงวิญญาณออกมานะ”

“ต้องการดวงวิญญาณหรือ？ ได้สิ มาหยิบไปเองสิ”

เมื่อวิญญาณแนบเข้าไปในร่างของคนอื่นแล้ว คิดที่จะนำออกมายากเสียยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์เสียอีก

เว้นเสียแต่ผู้ที่ถูกแนบร่างจะช่วยเหลือด้วยความสมัครใจ มิเช่นนั้น...

“นังสารเลว ไม่ฆ่าเจ้าก็ยากที่จะคลายความเกลียดชังในใจของข้าได้”

กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างสบายๆโดยที่ไม่ได้สนใจคำขู่ของเขาเลย "ฆ่าข้าแล้วดวงวิญญาณนั้นก็นำออกมาไม่ได้"

"มีวิธีลับมากมายในใต้หล้านี้ เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าพวกเราไม่สามารถนำออกมาได้"

“ถึงแม้ว่าพวกท่านจะสามารถนำออกมาได้ ก็ไม่สามารถไขความลับในดวงวิญญาณได้

ผู้อาวุโสสูงสุดผู้นั้นเดิมทีตั้งใจแน่วแน่ที่จะฆ่า ทว่าเมื่อได้ยินคำพูดของนางก็อดที่จะมองไปยังผู้อาวุโสสูงสุดคนอื่นๆไม่ได้

ผู้อาวุโสสูงสุดคนอื่นๆมองหน้ากัน จากนั้นก็ส่ายศีรษะทีละคนๆ

ค่ายกลพิฆาตของพวกเขารวมทั้งการปลุกเสกจากทั้งเจ็ดคน เป็นเวลาติดต่อกันหลายวันก็ยังไม่สามารถรับเอาความทรงจำในดวงวิญญาณได้ หากกระทำอีกครั้งเกรงว่าดวงวิญญาณดวงนั้นก็จะเกิดความรู้สึกต่อต้านกลับมากขึ้นเรื่อยๆ

ไป๋หลี่หมิงเยียนกล่าวว่า "ยกเว้นนางกับอสูรร้ายดึกดำบรรพ์สองตนนั้น คนอื่นๆฆ่าให้หมด"

เจ้าเสือน้อยร้องคำรามด้วยความโมโห "เทพเจ้าเสือของเจ้าจะมาสั่งสอนวิธีเป็นมนุษย์ให้เจ้า"

ตามหลังเสียงร้องคำรามที่ดังขึ้นของเสือ คนผู้หนึ่งกับเสือตัวหนึ่งต่อสู้ตลุมกันเป็นลูกบอลและต่อสู้กันจนเป็นตายกันไปข้างหนึ่งโดยไม่รู้แพ้ชนะ

พวกเขาที่นี่มีทั้งหมดเจ็ดคน ไม่ว่าผู้ใดที่มีความแข็งแกร่งน้อยที่สุดก็ล้วนอยู่ขั้นกลางระดับห้าขึ้นไป ยกเว้นผู้อาวุโสสูงสุดที่ต่อกรกับเจ้าเสือน้อย ที่นี่ยังมีอีกหกคน