กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1046

กู้ชูหน่วนปรากฏตัวในเรือนอี้หยุนเพียงลำพัง โดยไม่มีองครักษ์อยู่เคียงข้างเขาแม้แต่คนเดียว

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เศร้าหมองของอี้หยุนเฟย

"เจ้าบอกว่าจะจัดการเรื่องในราชสำนักให้เสร็จไม่ใช่หรือ? เหตุใดถึงมาที่นี่ได้? บรรดาสนมวังหลังของเจ้าไม่น้อยใจแย่หรือ?"

"ข้าจัดการเรื่องในราชสำนักเสร็จเรียบร้อยแล้ว ข้าเป็นห่วงเจ้าก็เลยมาหาเจ้า"

นางไม่ได้ตอบคำถามอื่น แต่เห็นนางมาที่เรือนอี้หยุนก็ทำให้อี้หยุนเฟยรู้สึกพอใจอย่างมากแล้ว จากนั้นเขาก็เรียกให้นางนั่งลงพร้อมกับรินน้ำชาให้นางด้วยตัวเอง

กู้ชูหน่วนเห็นว่าเขาสวมเสื้อผ้าค่อนข้างบางจึงได้ถอดชุดคลุมขนสุนัขจิ้งจอกไปสวมให้เขา

"ดึกดื่นออกจะหนาวเหน็บ คลุมเอาไว้จะได้อุ่น"

"น้องสาว เจ้าดีกับทุกคนเช่นนี้ทุกครั้งเลยหรือ?"

"แค่คลุมชุดขนสุนัขจิ้งจอกให้เท่านั้นเอง นับว่าเป็นการทำดีหรือ?"

"เจ้ายังกระโดดเข้าไปมาถ้ำที่มืดสนิทเพื่อช่วยข้าโดยไม่สนอันตรายใดๆ"

"เจ้าเป็นคนพึงพอใจง่ายเช่นนี้เลยหรือ?"

"เสด็จพ่อตรัสว่า คนที่รู้จักพอ ย่อมมีความสุขเสมอ"

"เสด็จพ่อของเจ้ารักเจ้ามาก"

"อืม เสด็จพ่อและเสด็จแม่ต่างรักและเอ็นดูข้ามาก แต่น่าเสียดายที่ข้าเป็นโรคประหลาดนี้ ทำให้ไม่สามารถแบ่งเบาภาระและไม่สามารถปกป้องดินแดนอาณาเขตรัฐอี้ให้เสด็จพ่อได้"

"อ้อใช่ คราวก่อนเจ้าบอกว่าเจ้าสามารถรักษาโรคนี้ให้หายได้ภายในหนึ่งปี เอ่อ.....รักษาอย่างไรหรือ?"

กู้ชูหน่วนถามขึ้นอย่างระมัดระวังเพราะกลัวจะพูดอะไรผิดและทำให้เขาโกรธเคืองเอาได้

อี้หยุนเฟยก็ฟังออกเช่นกัน เขาหมุนถ้วยน้ำชาและพูดอย่างเขินอาย "เสด็จพ่อตรัสว่า เพียงแค่ได้แต่งงานกับเจ้า.....และหลังจากได้เข้าหอกับเจ้าแล้ว.....ก็จะมีโอกาสรักษาให้หายได้"

"อึ่ก......"

น้ำชาที่กู้ชูหน่วนเพิ่งจะดื่มเข้าไปเกือบสำลักออกมา

"เข้าหอกับข้า? ก็จะมีโอกาสรักษาให้หายได้?"

"อืม"

กู้ชูหน่วนเคาะนิ้วลงกับโต๊ะ

จักรพรรดิอี้หมายความว่ายังไง?

ให้อี้หยุนเฟยอยู่ที่รัฐปิงอย่างสบายใจและใช้ชีวิตกับนางไป?

หรือว่า.....หากคิดจะรักษาโรคประหลาดของเขาให้หาย ประเด็นสำคัญก็คือนาง?

จักรพรรดิอี้ออกจะรักเขาเช่นนี้ เขาไม่มีทางส่งเขาอี้หยุนเฟยมาอย่างไร้เหตุผลและเปล่าประโยชน์หรอก

ดูจากอี้หยุนเฟยแล้วก็ไม่ได้เหมือนคนที่กำลังพูดโกหก

ที่สำคัญคือ.....นางไม่มีความสามารถที่จะรักษาเขาให้หายได้......

"เสี่ยวหยุนเฟย ข้าขอถามอะไรเจ้า นอกจาก.....เข้าหอกับข้าแล้วยังต้องการอะไรอีกไหม? เช่นยาสมุนไพรอะไรเหล่านั้น?"