กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1067

หัวใจของเหวินเส่าอี๋แทบจะหยุดเต้น

แม้เขาจะรู้ว่าพ่อของเขาถูกกู้ชูหน่วนสังหารอย่างโหดเหี้ยม แต่เขาก็ยังมีความหวังอยู่เล็กน้อยว่าเรื่องทั้งหมดนั้นจะเป็นเพียงเรื่องเข้าใจผิด

แต่ทว่า......

ฮวาอิ่งกลับมองมาที่เขาเหมือนเป็นตัวตลก

มุมปากสั่นไหว พูดออกมาทีละพยางค์ “แน่นอนว่าถูก......ถูกคนที่เจ้ารักที่สุดอย่างกู้ชูหน่วนฆ่าตาย”

ความหวังอันริบหรี่ที่เหลืออยู่สลายไปอย่างสิ้นเชิง ราวกับตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง

ภาพการตายในน่าสลดใจของพ่อเขาผุดขึ้นมาในความคิดของเขาอีกครั้ง

เขาเห็นด้วยตาตัวเองว่าเนื้อและเลือดพ่อของเขาถูกตัดออก เหลือเพียงแค่กระดูก เห็นด้วยตาตัวเองว่าเขาถูกตัดหูและจมูก เลือดไหลออกมา เห็นด้วยตาตัวเองว่าเป็นคนกู้ชูหน่วนถือมีดฟันคอพ่อของเขา

เสียดายที่ศีรษะพ่อของเขาตกอยู่บนพื้น แววตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ตายตาไม่หลับ

เมื่อนึกถึงภาพดังกล่าว เหวินเส่าอี๋ก็กระอักเลือดออกมาอีกครั้ง

แววตาของเขาเปลี่ยนไป เยือกเย็นจนไม่กล้าสบตากับใคร

เมื่อเห็นเขาทุกข์ทรมาน ฮวาอิ่งรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

“เจ้ารู้หรือไม่ว่า ก่อนที่พ่อของเจ้าจะตายเขาได้ผ่านอะไรมาบ้าง? ฮึฮึ......เขาถูกไฟน้ำแข็งมัวเมา พิษของไฟน้ำแข็งมัวเมาแข็งแกร่งเพียงใด เจ็บปวดและทรมานเพียงใด ข้าคิดว่าคงไม่ต้องให้ข้าพูดมาก”

“เขายังถูกพิษแมงมุมพิษหลากสี แมงมุมพิษหลากสีบ่อนทำลายไขกระดูกและอวัยวะภายในของเขา ทำให้เขาเหมือนกับตายทั้งเป็น”

“แมงมุมพิษหลากสีเป็นวิชาต้องห้ามของเผ่าหยก เนื่องจากมันโหดร้ายเกินไป เผ่าหยกจึงสั่งให้ไม่ให้ฝึกฝนในช่วงหลายร้อยปีที่ผ่านมา แต่เพื่อกำจัดเผ่าเพลิงฟ้าอย่างพวกเจ้า เพื่อฆ่าพ่อของเจ้า เพื่อต่อต้านสวรรค์ นางจึงแอบฝึกฝนวิชานี้”

ศีรษะของเหวินเส่าอี๋ถูกปกคลุมไปด้วยความเย็น ท่าทางของเขาดูผิดไปจากปกติเป็นอย่างมาก

กู้ชูหน่วนไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเผ่าหยก และนางเองก็ไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วใช่วิชาแมงมุมพิษหลากสีอย่างที่กล่าวมาหรือไม่

แต่เยี่ยจิ่งหานกลับกล่าวออกมาว่า “อย่าไปฟังคำพูดเหลวไหลของนาง ข้ารู้จักกับเผ่าหยกมาหลายปี แต่ไม่เคยได้ยินเรื่องของแมงมุมพิษหลากสีมาก่อน”