เมื่อได้ยินเช่นนั้น กู้ชูหน่วนก็อดไม่ได้ที่จะทุบเขาให้ตายไป
นางใช้หลักการของรูเล็กๆ ในกระจกเพื่อสะท้อนแสงผ่านบานหน้าต่างในระยะไกล เพียงแค่เซี่ยวอวี่เซวียนกดลงที่บานหน้าต่าง ไม่นานเขาก็สามารถเอาชนะปรมาจารย์หมากรุกได้อย่างง่ายดาย
แต่เขากลับเดินหมากผิดพลาดได้ทั้งที่เดินตามตาราง
กู้ชูหน่วนสงสัยอย่างมากว่าเขาเข้าใจเรื่องการคำนวณหรือไม่
หากไม่ใช่เป็นเพราะนางจับตาดู และการเดินหมากรุกทุกตัวได้มีแผนสำรองไว้ นางจะต้องแพ้อย่างแน่นอนในการแข่งขันครั้งนี้
ครั้งนี้ถึงแม้ว่าจะได้รับชัยชนะแต่ก็ใช้เวลาของนางไปไม่น้อยเลย แถมยังทำให้นางต้องใช้ความคิดหนักมากอีกด้วย
หลิ่วเย่ว์และอวี๋ฮุยเข้ามาล้อมเอาไว้ "พี่ใหญ่ ทักษะฝีมือการเดินหมากรุกของเจ้าเปลี่ยนไปเป็นยอดเยี่ยมเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไร"
เซี่ยวอวี่เซวียนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ "ก็แค่การเล่นหมากรุกเท่านั้น ข้าหลับตาข้าก็สามารถเอาชนะปรมาจารย์หมากรุกได้"
ปรมาจารย์หมากรุกเดินออกมาด้วยความสิ้นหวัง
พ่ายแพ้ให้กับท่านอาจารย์ก็แย่แล้ว แต่ทำไมถึงยังแพ้ให้กับคนไม่เอาไหนอย่างเซี่ยวอวี่เซวียนได้นะ?
หรือว่าทักษะฝีมือการเล่นหมากรุกของเขานั้นแย่มาก?
ทักษะฝีมือการเล่นหมากรุกที่ทำให้เขาภาคภูมิใจเมื่อก่อนนั้น ตอนนี้กลับเป็นเพียงเรื่องตลกในสายตาของปรมาจารย์หมากรุก
"ท่านอาจารย์......"
กู้ชูหน่วนรีบขัดจังหวะอย่างรวดเร็ว "ท่านแพ้แล้ว ดังนั้นคำสัญญาการเดิมพันของเราเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการนับแต่ตอนนี้ ข้าจะไม่เป็นอาจารย์ของท่านอีกต่อไป ท่านไม่ต้องเรียกข้าว่าอาจารย์อีกต่อไปแล้ว"
"เป็นอาจารย์เพียงหนึ่งวัน ดังเป็นอาจารย์ไปตลอดชีวิต ท่านอาจารย์ ท่านถือเป็นอาจารย์ของข้าไปตลอด"
ฟังที่เขาพูดออกมาอย่างเที่ยงธรรมและดังกังวานเช่นนั้น แทนที่กู้ชูหน่วนจะรู้สึกซาบซึ้งใจ แต่นางกลับไม่รู้สึกเช่นนั้น
"หากข้ายังรับท่านเป็นศิษย์ต่อไป เช่นนั้นคนอื่นจะหาว่าข้าไม่รักษาคำพูดเอาได้" นางพูดโน้มน้าวให้เขายอมรับความจริง
"ข้าเพียงขอเป็นลูกศิษย์ของท่านต่อไป เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับท่านเลย"
"......"
กู้ชูหน่วนแทบอยากมอบตั๋วเครื่องบินให้กับเขา ไปที่ไหนก็ได้ที่ไกลที่สุดประมาณนั้น
เซี่ยวอวี่เซวียนหัวเราะ "หากนางไม่ยอมรับท่านเป็นศิษย์ เช่นนั้นแล้วข้าก็สามารถฝืนรับท่านเป็นศิษย์ได้นะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...