กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 147

"ท่านอาจารย์ ตอนนี้ท่านอาจารย์ซั่งกวนกำลังสอนอยู่เลย" กู้ชูหน่วนกล่าวเตือน

เป็นแค่อาจารย์ที่นั่งฟัง แต่กลับควบคุมสนใจไปทั่ว

ไม่คาดคิดเลยว่า อาจารย์ซั่งกวนจะค่อยๆ จัดการจัดระเบียบเสื้อคลุมสีขาวช้าๆ และยิ้มก่อนจะพูดขึ้นมา "เข้าเรียนแต่กลับไม่ตั้งใจฟังที่อาจารย์สอน แถมยังแกล้งเพื่อร่วมชั้นเรียน พฤติกรรมนี้ขัดต่อคุณธรรม เช่นนั้นข้าลงโทษโดยการวิ่งสี่สิบรอบก็แล้วกัน"

สี่......สี่สิบรอบ?

เพิ่มขึ้นมาเท่าหนึ่งเลยหรือ?

เขาลืมไปแล้วว่าใบหน้าที่ดูเหมือนน่าสงสารของซั่งกวนฉู่นี้ แท้ที่จริงแล้วกลับเป็นคนใจดำอำมหิต

"ท่านอาจารย์ ได้โปรดอนุญาตให้ข้าไปเปลี่ยนชุดด้วยเถอะขอรับ" เยี่ยเฟิงสีหน้าซีดเซียวเล็กน้อย

"ไปสิ"

จากนั้นกู้ชูหน่วนก็ยกมือขึ้น "ท่านอาจารย์ เสื้อผ้าของข้าก็ถูกดึงจนขาด ข้าก็ต้องการไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเช่นกันเจ้าค่ะ"

"ไม่ได้"

ปัดโธ่

ซั่งกวนฉู่คนนี้ช่างลำเอียงเหลือเกิน

ทุกคนในสำนักศึกษาต่างพากันหัวเราะ

"ดูสิคุณหนูสามร้อนรนเป็นกังวลราวกับลิงโดนน้ำร้อนลวก กลับต้องการแอบดูเยี่ยเฟิงเปลี่ยนเสื้อผ้า เฮ้อ เสียดายที่ข้าอุตส่าห์ยกย่องเทิดทูนเมื่อหลายวันก่อน"

"ใช่ไหมล่ะ ถึงแม้ว่าความรู้ความสามารถของนางจะเป็นเลิศ แต่นางกลับเป็นคนที่ไม่น่าเชื่อถือเอาเสียเลย"

"ข้ารู้สึกว่าข้าถูกหักหลัง ข้าสงสัยเหลือเกินว่าบทกวีเหล่านั้นนางเป็นคนแต่งขึ้นมาจริงหรือ?"

"ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังไม่แต่งงาน ไม่เพียงแค่ดึงเสื้อผ้าของผู้ชายออก แถมยังต้องการไปดูผู้ชายเปลี่ยนผ้า นี่มัน......นี่ช่างไร้ยางอายเสียเหลือเกิน"

เซี่ยวอวี่เซวียนตะโกนออกมาด้วยความโกรธ "พูดอะไรกันน่ะ กล้าจริงละก็พูดให้ข้าฟังอีกครั้งหนึ่งสิ"

มีฝูงนกกาบินมาตรงหน้าของกู้ชูหน่วนฝูงหนึ่ง

นางต้องการแอบดูเยี่ยเฟิงเปลี่ยนเสื้อผ้าตั้งแต่เมื่อไร

นางเพียงแค่ต้องการพิสูจน์ว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มคนนั้นหรือไม่ก็เท่านั้นเอง

"พระพันปีเสด็จ"

ทุกคนต่างตกตะลึง