"หัวหน้าสำนักศึกษาถูกแทงที่คอ พวกเจ้าได้ตรวจสอบอย่างละเอียดแล้วหรือไม่ ถึงแม้ว่ารอยมีดที่คอของหัวหน้าสำนักศึกษาจะคล้ายกัน แต่หากสังเกตดีๆ จะเห็นว่าข้างขวาลึกกว่าข้างซ้าย นั่นก็หมายความว่า เขาถูกนักฆ่าที่ถนัดมือซ้ายฆ่า รอยมีดที่คอของอาจารย์หรงก็เช่นกัน"
อาจารย์สวีพูดกับอาจารย์ฉางและผู้อาวุโสท่านอื่นด้วยเสียงกระซิบกระซาบ "หลังจากที่ใช้เวลาในการทดสอบรอยมีดอยู่นาน จึงพบว่ารอยมีดที่คอของหัวหน้าสำนักศึกษาและอาจารย์หรงนั้นมีรอยลึกทางด้านขวาและตื้นทางด้านซ้าย ซึ่งคาดว่าจะถูกฆ่าโดยคนที่ถนัดซ้าย"
คำพูดของเขาไม่ดังนัก แต่กลับทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็ได้ยิน
กู้ชูหน่วนค่อยๆ พูดออกมา "หากเยี่ยเฟิงจงใจปิดบังว่าตัวเองเป็นคนถนัดซ้ายล่ะ?"
นักเรียนที่สำนักศึกษาต่างพากันเห็นด้วย
"ที่แท้เยี่ยเฟิงมาที่สำนักศึกษาก็เพราะมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝง ถ้าเช่นนั้นก็ไม่น่าแปลกอะไรที่เขาเริ่มปกปิดว่าตัวเองเป็นคนถนัดซ้ายตั้งแต่ตอนที่เริ่มเข้ามา"
กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างเย็นชา "หากเขาต้องการปิดบัง หากเขาเป็นฆาตกรตัวจริง ทำไมตอนที่เขาฆ่าคนเขากลับไม่ปิดบังใบหน้า แต่กลับทำให้พวกเจ้าเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขาล่ะ"
"อาจเป็นเพราะเขานึกถึงสิ่งนี้ได้ก่อนแล้ว จึงจงใจเปิดเผยใบหน้า เพื่อพิสูจน์ความเข้าใจของตัวเอง"
กู้ชูหน่วนแทบอยากโยนถ้วยชาเขียวนั้นออกไป มือทั้งสองของนางประสานกันและบีบกระดูกข้อมือจนเกิดเสียงดัง จากนั้นมองไปที่กู้ชูอวิ๋นด้วยสายตาที่แปลกประหลาด
"กู้ชูอวิ๋น ข้ากลับไม่รู้เลยว่าปากของเจ้าช่างเก่งกาจเพียงนี้ พูดใส่ร้ายคนอื่นได้ง่ายราวกับกระดิกนิ้ว"
เมื่อเห็นความเยือกเย็นบนใบหน้าของนางและนึกถึงสิ่งที่นางได้ทำกับหลี่เหิงและคนอื่นไปเมื่อสักครู่ หัวใจของทุกคนต่างก็ฟูขึ้นมาเล็กน้อย
กู้ชูหน่วนต้องการทำอะไร?
หรือว่าจะมีเรื่องกับกู้ชูอวิ๋นหรือ?
อาจารย์ฉางบ่นออกมา "กู้ชูหน่วน เจ้าคิดอยากจะทำอะไรอีก?"
"อาจารย์คิดว่าข้าจะทำอะไรหรือ?"
จู่ๆ กู้ชูอวิ๋นก็ร้องไห้ขึ้นมาและเช็ดน้ำตาที่หางตาอย่างน่าสงสาร จากนั้นพูดเสียงสะอื้นออกมา "ข้าเพียงแค่พูดความคิดของข้าออกมา ไม่ได้ต้องการที่จะกล่าวหาใครเลย ทำไมน้องสามถึงใส่ร้ายข้าเช่นนี้"
เดิมทีกู้ชูอวิ๋นก็หน้าตาดีและตอนนี้ก็ยังมาร้องไห้ จึงทำให้ยิ่งเป็นที่น่าสงสารของผู้คน
คุณชายทั้งหลายต่างก็ยืนอยู่ฝั่งนาง
"กู้ชูหน่วน คุณหนูรองก็แค่พูดความจริงเท่านั้น เดิมทีความน่าสงสัยของเยี่ยเฟิงก็มากอยู่แล้ว หรือว่านางพูดผิดอย่างนั้นหรือ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...