กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 190

เมื่อเทียบกับความสุขของชาวบ้านแล้ว ใบหน้าของเยี่ยเฟิงนั้นเฉยเมยมาก ราวกับว่าทุกสิ่งที่พวกเขาพูดไม่เกี่ยวข้องกับเขา

ในสายตาของชาวบ้านมองที่เยี่ยเฟิงด้วยความชื่นชม และกล่าวพูดอะไรบางอย่างกัน

แล้วก็เป็นหลานชายของผู้ใหญ่บ้านขัดความสุขพวกเขาขึ้น

“ท่านพี่เยี่ยเฟิง เหตุใดพวกเขาบอกว่าท่านสังหารคนล่ะ?”

รอยยิ้มของผู้ใหญ่บ้านหุบลง ภายในมีแววตามีความกังวลใจ กล่าวขึ้นว่า“ใช่สิ เหตุใดพวกเขาถึงได้กล่าวว่าเจ้าสังหารคน ?คนเหล่านั้นเห็นว่ากลั่นแกล้งเจ้าได้ง่าย เลยเอาความหายนะนี้ผลักมาที่เจ้า?”

“เยี่ยเฟิง เรื่องนี้มีหนทางที่จะอธิบายอย่างชัดเจนหรือไม่?หากว่าไร้หนทางที่จะกล่าวอธิบายอย่างชัดเจน เจ้าก็รีบหนีเสีย ใต้พื้นพิภพมืดดำราวอีกาอย่างนั้น ส่วนใหญ่ขุนนางเหล่านั้นไม่ใช่คนดีอะไร ชอบกลั่นแกล้งอาณาประชาราษฎร์ชาวบ้านอย่างเรากัน”

“สำนักศึกษาตรวจสอบอย่างชัดเจนแล้ว มือสังหารไม่ใช่ข้า เชื่อว่าไม่นานก็จะสามารถแพร่ถึงขุนนางทางการได้”

“จริงหรือ?หากเป็นเช่นนั้นจริง ก็ดีมาก เยี่ยเฟิง เจ้ารู้หรือไม่ สำนักศึกษาวังหลวงเป็นสถานที่อันใฝ่ฝันของบุคคลอัจฉริยะบนพื้นพิภพ เพียงแค่ออกมาจากด้านใน ต่อไปก็จะสามารถเป็นขุนนางระดับสูงได้ในอนาคต อนาคตของเจ้ากำหนดไว้แล้ว พวกข้าก็ไม่ต้องห่วงพวกเจ้าแล้ว”

กู้ชูหน่วนกับเซี่ยวอวี้เซวียนยืนเคียงกันอยู่ ได้เกิดมีความรู้สึกอิจฉาเยี่ยเฟิงขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด

เหล่าชาวบ้านของหมู่บ้านเสี่ยวเหอ ต่างเชื่อมันต่อตัวของเยี่ยเฟิงมาก บนโลกใบนี้จะมีกี่คนที่สามารถทำได้อย่างเยี่ยเฟิงกัน

แม้ว่าชาวบ้านจะยากจน แต่ทว่ากลับมีความครึกครื้น รู้ว่าพวกเขาเป็นสหายของเยี่ยเฟิง และยังเคยช่วยเหลือเยี่ยเฟิง ทุกครัวเรือนต่างพากันนำผักอาหารออกมา เพื่อทำอาหารให้พวกเขากิน

อาหารทำไม่ถูกปากเท่าจวนหานอ๋อง แต่ทว่าเป็นอาหารที่อร่อยที่สุดตั้งแต่กู้ชูหน่วนข้ามเวลามาที่รัฐเยี่ย

หลังจากกินข้าวเสร็จ เยี่ยเฟิงพาท่านยายเยี่ยไปพักผ่อน จากนั้นได้นำระฆังวิญญาณสะบั้นไปที่เผ่าปีศาจ

กู้ชูหน่วนและเซี่ยวอวี่เซวียนกำลังรอเขาอยู่ที่ป่ากล่าวอย่างห่วงใยแถมข่มขู่ว่า “ข้ายังคงยืนยันคำนั้น หนึ่งวัน ข้าจะให้เวลาเจ้าเพียงวันเดียว และถ้าเจ้าไม่กลับมาหลังจากหนึ่งวันข้าจะเข้าไปทะลวงเผ่าปีศาจ"

เซี่ยวอวี่เซวียนโบกสะบัดพัด ยิ้มแล้วกล่าวว่า“แล้วมีข้าด้วย ข้าก็จะไปทลวงเผ่าปีศาจกับแม่สาวอัปลักษณ์ด้วย พวกเราสามคนเป็นหนึ่งเดียว เมื่อคนหนึ่งลำบาก อีกสองคนจะไม่นิ่งดูดายเป็นแน่”