ผู้ถือธงลั่วไม่กล่าวคำพูดคำใดก็ยังดี เมื่อกล่าวแล้วผู้คนก็จ้องมองมาที่เขาอย่างไม่พอใจ
“เหตุใดถึงไม่นับเสียหล่ะ เมื่อครู่ก็เดิมพันกันไปตั้งหลายรอบก่อนที่จะเขย่าหรือว่าเหล่านั้นก็ไม่นับด้วยหรือ? ไม่ใช่ว่าเจ้าไม่มีให้แพ้เดิมพันหรอกนะ”
“ช่างน่าขัน ข้าจะไม่มีให้แพ้ได้เช่นไร แต่ว่าข้าสงสัยว่าเจ้าโกง”
เดิมทีชนะได้เงินมามากมายเช่นนั้นแต่รอบสุดท้ายกลับแพ้จนหมดแล้วยังแพ้กระทั่งทุนเดิมทั้งหมดของตนเองไปด้วยแล้วเขาจะรู้สึกเป็นธรรมได้อย่างไร
“เจ้าพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าข้าโกง หากวันนี้เจ้าไม่นำหลักฐานออกมาข้าจะไม่มีทางปล่อยเจ้าไปเป็นแน่”
จู่ๆกู้ชูหน่วนก็กล่าวแทรกขึ้นมาประโยคหนึ่ง "อ๊ะ พี่ชายผู้นี้ที่แขนเสื้อของท่านมีสิ่งใดอยู่?"
ผู้ถือธงหลิวยกแขนเสื้อขึ้นอย่างสงสัย ลูกเต๋าลูกหนึ่งได้ตกลงมาจากแขนเสื้ออย่างประหลาดและกลิ้งอยู่บนโต๊ะหลายครั้งก่อนที่จะหยุดลง
เสียงฉ่า......
ทุกคนอ้าปากค้าง พวกเขาคิดไม่ถึงว่าผู้ถือธงหลิวจะโกงกันจริงๆ
ผู้ถือธงลั่วตะโกนร้องและต่อยเข้าไปอย่างแรงหมัดหนึ่ง “เจ้ายังจะบอกว่าเจ้าไม่ได้โกง อีก หากเจ้าไม่ได้โกงแล้วลูกเต๋าที่อยู่ในแขนเสื้อของเจ้าเป็นเรื่องใดกัน?”
ผู้ถือธงหลิวเองก็สงสัย
เขาไม่ได้โกงจริงๆนี่นา
ใบหน้าถูกต่อยหมัดหนึ่งอย่างไม่ได้คาดคิดนั้นเจ็บซะจนเกิดเสียงหึ่งๆอยู่ในสมอง
“เจ้ากล้าชกข้า ต่อต้านกันไปแล้วปรักปรำข้านั้นก็ช่างเถอะแต่ยังกล้าชกตีข้าด้วย พี่น้องทั้งหลายชกเขาให้กับข้าเอาให้หนัก”
“พี่น้องทั้งหลายคนตระกูลหลิวไม่มีศีลธรรมเลยสักนิด ไม่เพียงแต่โกงกันต่อหน้าทุกคนยังกล้าชกตีข้าอีกด้วย ชกเขาให้กับข้าเอาให้หนักๆ”
ผู้คนทั้งหลายที่เมื่อครู่ยังมีความสุขเฮฮาและหัวเราะเสียงดังกัน ขณะนี้ตะลุมกันเป็นกลุ่มก้อน ชกต่อยกันเจ้าหมัดหนึ่งข้าหมัดหนึ่งจนไม่สามารถสลัดตัวออกมาได้
กู้ชูหน่วนและอี้เฉินเฟยถอยหลังออกมา
อี้เฉินเฟยหัวเราะแล้วกล่าวว่า "คุณหนูสามนี่ไปถึงที่ใดที่นั่นก็ยุ่งเหยิงวุ่นวายกันไปหมด"
กู้ชูหน่วนกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า "พูดจาไร้สาระเห็นได้ชัดว่าท่านจงใจเล่นตลกกับผู้อื่น ดูสิว่าท่านทำให้ผู้ถือธงลั่วโมโหซะจน ข้ากล้าเดิมพันด้วยเส้นเผ็ดร้อนถุงหนึ่งว่าผู้ถือธงลั่วคงจะนอนไม่นอนหลับไปเป็นเวลาหลายวันหลายคืนเป็นแน่"
“เส้นเผ็ดร้อน?”
กู้ชูหน่วนหรี่ตาแล้วกล่าวด้วยเสียงหัวเราะว่า "ท่านพี่เฉินเฟยต้องลำบากให้ท่านพาข้าไปยังตำแหน่งอันลึกของหอคุมขังพญาหงส์"
“ตำแหน่งอันลึกของหอคุมขังพญาหงส์ได้รับการป้องกันอย่างแน่นหนา ข้าเข้าไปไม่ได้”
“ข้ามีวิธีที่จะเข้าไปได้ก็แค่ต้องลำบากท่านสักหน่อย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...