กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 250

กู้ชูหน่วนถือหญ้านรกไว้ในมือ ในที่สุดรูปลักษณ์ของนางก็ฟื้นฟูกลับมาครึ่งหนึ่งแล้ว นางจึงโยนหญ้านรกเข้าไปในวงแหวนอวกาศอีกครั้ง และวิ่งไปที่ศาลาของวัดเพียงลำพังด้วยความงุนงง

ไม่รู้ว่าฝูกวงมาปรากฏตัวข้าง ๆ นางตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาพูดปลอบโยน "นายท่าน คุณชายเยี่ยเป็นคนจิตใจดี สวรรค์ย่อมไม่ปฏิบัติต่อเขาอย่างไม่เป็นธรรม"

กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยาม

ชีวิตของข้าขึ้นอยู่กับข้า ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสวรรค์

นางไม่เคยเชื่อเรื่องสวรรค์อะไรนั่น

หากสวรรค์มีตา คงจะทำให้คนที่รังแกเขาลงไปอยู่ในนรกนานแล้ว จะปล่อยให้กระโดดไปมาเช่นนี้ได้อย่างไร

"ฝูกวง เจ้าช่วยอะไรข้าหน่อยได้หรือไม่？"

"นายท่านโปรดรับสั่ง ข้าน้อยเต็มใจที่จะบุกน้ำลุยไฟอย่างไม่บ่ายเบี่ยง"

"ช่วยข้าสืบหาภูมิหลังของเยี่ยเฟิง ข้าอยากรู้ว่าพ่อแม่ที่แท้จริงของเขาเป็นใคร" บางทีการหาพ่อแม่ที่แท้จริงของเขาให้พบ อาจจะสามารถบรรเทาความทุกข์ในใจของเขาได้

"ขอรับ ข้าน้อยจะสืบหาภูมิหลังของคุณชายเยี่ยออกมาให้ได้ นายท่านรอฟังข่าวดีเถอะ"

"ตกลง"

หลังจากเวลาผ่านไปเพียงไม่กี่ถ้วยชา (1 ถ้วยชาเท่ากับ 15 นาที) ประตูห้องของเยี่ยเฟิงก็เปิดออกในทันที

กู้ชูหน่วนขยิบตาให้ฝูกวง เพื่อบอกใบ้ให้เขารีบตามนางไป เยี่ยเฟิงจะได้ไม่ต้องเจอกับพวกเขา และจะได้ไม่รู้สึกแย่กับตัวเอง ถึงอย่างไรเขาก็ร้องไห้จนตาบวม พวกเขาอยากจะเพิกเฉยแต่ก็ไม่ได้

และ......

เยี่ยเฟิงเรียกพวกเขาไว้

กู้ชูหน่วนยิ้มเจื่อน ๆ และกล่าวว่า "คือว่า......คืนนี้พระจันทร์สีสวยดี เจ้าก็นอนไม่หลับหรือ？"

เยี่ยเฟิงสวมผ้าคลุมหน้า แต่ก็ยังไม่สามารถปกปิดดวงตาที่บวมและแดงก่ำได้

เขาร้องไห้จนเสียงแหบแห้งและพูดเบา ๆ "ให้ข้ายืมเงินหน่อยได้หรือไม่？"

"อะ......อะไรนะ......" กู้ชูหน่วนตกตะลึง

"ให้ข้ายืมเงินหน่อยได้หรือไม่ และอีกไม่กี่วันข้าจะคืนให้ท่าน"

"ได้...ได้สิ เจ้าต้องการเท่าไหร่"