กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 251

"ไม่เป็นไร จากที่นี่ไปยังหมู่บ้านเสี่ยวเหอ คงไปไม่ถึงในเวลาชั่วครู่ชั่วยาม อยู่ที่นี่อีกสักสองวันจะดีกว่า"

เอ้อ......

ไม่ใช่ว่าเยี่ยเฟิงรีบร้อนจะกลับไปหรือ？

ทำไมถึงจะไม่กลับไปแล้ว？

ต้องมีอะไรปิดบังอย่างแน่นอน

และต้องเป็นเรื่องที่ใหญ่มาก

"เจ้า......คงไม่ได้คิดไม่ตกใช่หรือไม่......" กู้ชูหน่วนลองถาม

เยี่ยเฟิงตกตะลึงไปชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นเขาก็เข้าใจความกังวลของนาง หาได้ยากที่เขาจะยิ้มอย่างอ่อนโยนเช่นนี้

"ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้อ่อนแอเช่นนั้น ยิ่งไปกว่านั้น......ข้ายังมีครอบครัวที่ต้องดูแล" นอกจากท่านยายแล้ว ยังมีพ่อแม่ที่ต้องการให้เขาดูแล

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถทำความรู้จักกับพ่อแม่ได้ แต่เขาจะสวดมนต์ขอพรให้พวกเขาอย่างเงียบ ๆ

กู้ชูหน่วนถอนหายใจด้วยความโล่งอก "บอกมาเถอะว่าเจ้าจะซื้ออะไร ต้องการให้ข้าช่วยหรือไม่？"

"ไม่ต้อง ข้าไปคนเดียวก็พอ ข้าชินแล้ว"

"ก็ได้ หากต้องการให้ข้าช่วยอะไรก็บอกมา"

"อืม"

รูปร่างอันผอมบางของเยี่ยเฟิงหายเข้าไปในวัด กู้ชูหน่วนลูบคางของตัวเองและพึมพำ "ฝูกวง เจ้ารู้สึกว่าเยี่ยเฟิงดูผิดปกติหรือไม่？"

"งั้นหรือ？ข้าน้อยรู้สึกว่าก็ปกตินะขอรับ"

กู้ชูหน่วนก็ไม่บอกไม่ถูกว่าผิดปกติตรงไหน เพียงแค่รู้สึก......ราวกับว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ตัวอย่างเช่น ปกติแล้วเขาจะเป็นห่วงท่านยายมาก

หลังจากออกมาจากหุบเขาพิศวิญญาณ เขาก็อยากจะกลับไปหาท่านยายของเขาอย่างใจจดใจจ่อ ตอนนี้เขาสามารถรีบกลับไปได้ แต่กลับอยากอยู่ที่วัดไป๋อวิ๋นต่อ

ในวัดไป๋อวิ๋นมีอะไรคุ้มค่าแก่การที่เขาจะอยู่ต่องั้นหรือ？

กู้ชูหน่วนหาวและกลับไปที่ห้องเพื่อนอนต่อ

หลังจากหลับตาลงได้ไปนาน นางก็ถูกเณรน้อยเรียกให้ไปทานอาหารเจ

กู้ชูหน่วนขอบตาดำคล้ำ

นับตั้งแต่ข้ามเวลามาในโลกนี้ นางก็ไม่เคยหลับอย่างสบายเลย