พบคนรู้ใจ ดื่มกันพันจอกยังว่าน้อย คนคุยไม่ถูกคอ ครึ่งคำก็มากเกิน
มหาราชาผู้พิทักษ์ทั้งสามของผู้นำกองธงกล้วยไม้ก้าวออกมาข้างหน้า พวกเขาบีบนวดมือของตนจนได้ยินเสียงกระดูกดังลั่น แสดงให้เห็นว่าพร้อมออกรบเต็มที่
ผู้นำกองธงกล้วยไม้เผชิญหน้ากับเยี่ยจิ่งหาน
ฝูกวงก้าวออกมาข้างหน้าเตรียมจะออกไปปะทะกับมหาราชาผู้พิทักษ์ทั้งสาม
กู้ชูหน่วนดึงฝูกวงกลับมาและตำหนิว่า “ชิงเฟิงกับเจี้ยงเสวี่ยอยู่ที่นี่แล้ว เจ้าเป็นอะไรของเจ้า อย่าไปแย่งพวกเขาเอาหน้าสิ”
ชิงเฟิงและเจี้ยงเสวี่ยนิ่งอึ้งจนพูดไม่ออก
คุณหนูสามหมายถึงอะไร
เห็นพวกเขาเป็นแรงงานตัวแถมอย่างงั้นรึ
คนที่ผู้นำกองธงกล้วยไม้ต้องการคือนางมิใช่หรือ
ฝูกวงกล่าวอย่างงุนงง “นายท่าน ข้าจะพยายามให้ดีที่สุด ข้าคนเดียวจัดการกับทั้งสามคนได้”
“เมื่อครู่เจ้าบาดเจ็บระหว่างสู้กันไม่ใช่รึ ยืนเฉยๆ อย่าขยับตัวมาก”
เมื่อเห็นสายตาที่กู้ชูหน่วนส่งมาให้เขา ฝูกวงก็เข้าใจขึ้นมาทันที ทันใดนั้นเขาก็กุมหน้าอกพลางขมวดคิ้ว “โอ๊ย ข้าเจ็บหน้าอกมาก รวบรวมกำลังภายในไม่ขึ้นเสียแล้ว”
ทุกคนพูดไม่ออก
ทักษะการแสดงเช่นนี้ พวกนางคิดว่าพวกเขาปัญญาอ่อนหรืออย่างไร
กู้ชูหน่วนตะโกนเสียงดัง “ท่านอ๋อง เมื่อครู่นี้ผู้นำกองธงกล้วยไม้บอกว่าขาของท่านเป็นง่อย ทั้งยังบอกว่าใบหน้าของท่านอัปลักษณ์ ท่านจึงไม่กล้าแม้แต่จะแสดงใบหน้าให้เห็น ข้าละโกรธแทนท่านเหลือเกิน แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อข้าไม่มีวรยุทธ์อะไรเลย ทำอะไรเขาก็ไม่ได้ แต่ว่าข้าคอยส่งเสียงเป็นกำลังใจให้ท่านได้นะ ข้าจะคอยเติมกำลังใจให้ท่านเอง”
หวิว...
ทั่วบริเวณเงียบสงัด
อุณหภูมิของเยี่ยจิ่งหานลดลงอย่างกะทันหัน ใบหน้าของเขากลายเป็นสีดำเหมือนถ่าน
ผู้หญิงคนนี้...
เขาละอยากจะบีบคอนางให้ตาย
เยี่ยเฟิงหลับตาโดยไม่พูดอะไร เขาแทบไม่กล้ามองใบหน้าที่กระหายเลือดซึ่งปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็งของเยี่ยจิ่งหาน
อัครมเหสีฉู่เองยังสะดุ้งกับคำพูดของกู้ชูหน่วน
นางเป็นสตรีแน่หรือ เหตุใดจึงพูดอะไรเช่นนั้นออกมา
ชิงเฟิงกับเจี้ยงเสวี่ยรู้สึกสิ้นหวัง
นางไม่คิดจะยอมสาบานด้วยความตายของตัวเองเลยงั้นรึ
ผู้นำกองธงกล้วยไม้หัวเราะลั่น คำพูดของเขาเต็มไปด้วยการเย้ยหยันและการข่ม “เทพแห่งสงครามหาพระชายาได้ดีจริงๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...