สวีซานเหนียงหัวเราะเยาะอย่างต่อเนื่อง "แม่สาวน้อย ข้าจะบอกความจริงให้พวกเจ้าได้รู้ว่าความสัมพันธ์ของผู้นำกองธงกล้วยไม้และพวกข้านั้นแน่นแฟ้นและดีต่อกันมาก เจ้าบอกว่ามีคนไม่ดีและกลับชี้ไปที่ตัวเขา เจ้าคิดว่าพวกข้าจะเชื่อเจ้าอย่างนั้นหรือ? อีกอย่างพวกข้าก็เพิ่งกลับออกมาจากหุบเขาพิศวิญญาณ"
กู้ชูหน่วนเกิดความรู้สึกดูถูกขึ้นในใจ
คนชั่วย่อมจับกลุ่มรวมตัวกันเสียจริง มีเพื่อนที่ชั่วช้าอย่างผู้นำกองธงกล้วยไม้เช่นนั้น ไม่แปลกที่พวกเขาก็เป็นคนที่น่ารังเกียจ
กู้ชูหน่วนแสร้งทำเป็นประหลาดใจ "เจ้าคิดว่าเหตุใดที่หานอ๋องถึงส่งกองกำลังทหารเข้าไปจู่โจมหุบเขาพิศวิญญาณหรือ? หรือว่าจะเป็นเพราะข้าจริงๆ อย่างนั้นหรือ? ความคิดของพวกเจ้าช่างไร้เดียงสาอย่างมาก เหตุที่เทพแห่งสงครามจู่โจมหุบเขาพิศวิญญาณมีเพียงเหตุผลเดียว นั่นก็คือ ระฆังวิญญาณสะบั้นได้ตกไปอยู่ในมือของผู้นำกองธงกล้วยไม้แล้วก็เท่านั้นเอง ไม่เช่นนั้นเขาจะทำให้จอมมารโมโหเพียงเพื่อผู้หญิงคนเดียว แถมยังเป็นหญิงอัปลักษณ์อย่างนั้นหรือ"
เดิมทีวิญญาณทั้งเจ็ดแห่งหุบเขามืดไม่เชื่อในสิ่งที่กู้ชูหน่วนพูดออกมา
แต่ตอนนี้ คำพูดของนางก็ไม่ได้ฟังดูไร้เหตุผลเลย
เทพแห่งสงครามเป็นคนเช่นไร เขาต้องการผู้หญิงแบบใดก็ได้ เช่นนั้นแล้วเขาจะยอมทำเพื่อหญิงหน้าตาอัปลักษณ์และยอมมีปัญหากับจอมมารได้อย่างไร?
หรือว่า ระฆังวิญญาณสะบั้นจะอยู่ในมือของผู้นำกองธงกล้วยไม้จริง?
"ทำไมหรือ? พวกเจ้าไม่เชื่ออย่างนั้นหรือ? หากพวกเจ้าไม่เชื่อข้าก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเช่นกัน ส่วนข้านั้นไม่สามารถสู้พวกเจ้าทั้งสามได้ หากพวกเจ้าอยากจะฆ่าก็ฆ่าได้เลย แต่ก่อนที่พวกเจ้าจะฆ่าข้า พวกเจ้าต้องคิดให้ดีเสียก่อนว่าเทพแห่งสงครามและจอมมารนั้นไม่ได้เป็นคนที่จะหลอกได้ง่าย ต่อให้พวกเจ้าแอบซ่อนลับลวงเพียงใด พวกเจ้าคิดว่าสามารถใช้กระดาษห่อไฟได้อย่างนั้นหรือ?"
กู้ชูหน่วนพูดออกมามากมายอย่างเชื่องช้า ราวกับนางไม่สนใจความปลอดภัยของตัวเองเลย
ประมุขวิญญาณมืดลูบคลำหนวดเคราสีขาวของเขาและกวาดสายตาไปที่เยี่ยเฟิงและท่านยายของเขา
"พวกข้าไม่ฆ่าเจ้า แต่พวกข้าจะฆ่าพวกเขาทั้งสองคนก่อน"
ฝ่ามือของกู้ชูหน่วนมีเหงื่อออกเล็กน้อย
เยี่ยเฟิงและท่านยายไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ เลยกับเทพแห่งสงครามและจอมมารและไม่มีที่พึ่งพาเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...