กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 291

กู้ชูหน่วนรู้สึกว่ามีบางสิ่งผิดปกติไปเล็กน้อย เมื่อนางหันศีรษะไปก็ได้เห็นผู้นำกองธงกล้วยไม้ ซึ่งใบหน้าของเขาดูมืดมนอย่างน่าหวาดกลัว นางตกใจจนกระโดดขึ้น

"ตกใจเหลือเกิน"

มหาราชาผู้พิทักษ์ทุบค้อนลงไปด้วยความโกรธเคือง "เจ้าผู้หญิงสมควรตาย เจ้าไม่เพียงล่อลวงให้เทพแห่งสงครามมาจู่โจมหุบเขาพิศวิญญาณ แต่เจ้ากลับกล้าสร้างความบาดหมางขึ้น เจ้าสมควรตาย"

สีหน้าของทหารอารักขาเปลี่ยนไปและยกดาบในมือขึ้นเพื่อไปปะทะกับค้อนเหล็กขนาดใหญ่นั่น

"เพล้ง เพล้ง เพล้ง......"

แค่เพียงเวลาสั้นๆ แต่ได้ใช้กระบวนท่าไปแล้วไม่น้อย

"ฟลุบ......"

เกิดเสียงดังกึกก้องขึ้น ทหารอารักขากระอักเลือด มหาราชาผู้พิทักษ์กลับไม่บาดเจ็บเลยสักนิด และผลแพ้ชนะก็ปรากฏขึ้นตอนนี้

กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างเย็นชา "ทำไมหรือ ข้าพูดถูกถึงความคิดของเจ้า เจ้าเลยโมโหเช่นนั้นหรือ? ผู้นำกองธงกล้วยไม้ ข้าไม่ได้ว่าเจ้านะ แต่เจ้าก็ช่างไร้ยางอายเหลือนเกิน วิญญาณทั้งเจ็ดแห่งหุบเขามืดเห็นว่าเจ้าเป็นเพื่อนพี่น้องที่ดี แต่เจ้ากลับกล้าโกหกพวกเขา"

พลังกำลังภายในของผู้นำกองธงกล้วยไม้ก่อตัวเป็นลูกไฟในฝ่ามือซึ่งขยายตัวอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ดวงตาที่จ้องมองตรงไปที่กู้ชูหน่วน ราวกับจะทำให้กู้ชูหน่วนตายลงเสียให้ได้

เยี่ยเฟิงตะเกียกตะกายฝืนลุกขึ้นและเตือนด้วยเสียงสั่นเทา "ระวัง ลูกไฟของเขามีพิษ หากถูกเข้าแม้แต่เหล็กนิลก็สามารถละลายได้"

กู้ชูหน่วนกวาดสายตาไปที่ลูกไฟที่ถูกรวมกำลังในฝ่ามือของเขา ลูกไฟมีขนาดใหญ่ขึ้นและแสดงให้เห็นว่าความโกรธของเขานั้นทวีความรุนแรงขึ้น

กู้ชูหน่วนกล่าวอย่างเกียจคร้าน "ต้องการฆ่าคนเพื่อปกปากเช่นนั้นหรือ? โธ่ ท่านประมุขวิญญาณมืด ท่านดูเพื่อนของเจ้าสิ ฮึฮึฮึ แค่เพียงระฆังวิญญาณสะบั้นอันเล็กๆ อันเดียวก็สามารถหักหลังพวกเจ้าได้"

ประมุขวิญญาณมืดลูบเคราของเขาและยิ้มอย่างคาดไม่ถึง "แม่สาวน้อย เจ้าหยุดสร้างความบาดหมางได้แล้ว ข้าลืมบอกเจ้าไปเลยว่าพวกข้าเป็นพี่น้องพ่อเดียวกันแม่คนละแม่และเติบโตมาด้วยกันอย่าแยกไม่ออก อีกอย่างการที่เขาแย่งชิงระฆังวิญญาณสะบั้นมานั้น ก็เพื่อต้องการมอบให้กับข้า"

"......"

กู้ชูหน่วนแทบอยากจะด่าความประมาทของตัวเอง

อะไรกันเนี่ย กลับกลายเป็นความไร้ประโยชน์ในสิ่งที่พูดไป

ประมุขวิญญาณมืดนี่ก็ไม่ใช่คนดีอะไร เขาไม่เพียงแต่ไม่หักหน้านาง แต่กลับร่วมมือกับนางอยู่นาน

"เจ้าอัปลักษณ์ ข้าจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย นำระฆังวิญญาณสะบั้นออกมาเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นวันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า"