กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 320

กู้ชูหน่วนกระตุกมุมปาก

เขาจงใจมาก่อความวุ่นวายงั้นหรือ？

ในวันอภิเษกสมรส เขาทำให้เกิดความสัมพันธ์ที่คลุมเครือระหว่างนางกับเขา

ชิงเฟิงกล่าวอย่างโกรธเคือง "บังอาจ พระชายาของบ้านข้า เจ้าสามารถพูดเหลวไหลได้รึ......"

"ขวับ......"

จอมมารโบกมือ และไอสังหารที่มองไม่เห็นก็กระแทกชิงเฟิง

ไอสังหารนี้ดูเหมือนจะธรรมดา แต่จริง ๆ แล้วมีพลังที่สามารถทำลายล้างโลกได้ เมื่อโดนกระแทกแล้วจะระเบิดเป็นหมอกเลือดสีแดงในทันที

ชิงเฟิงหรี่ตาลงและต้องการจะหลบ แต่ก็ไม่สามารถหลบได้ เพราะแรงของฝ่ามือนั้นรวดเร็วมาก

เขารู้สึกว่าความตายใกล้เข้ามา และคิดว่าตัวเองจะต้องตายอย่างแน่นอน แต่โชคดีที่ผู้เป็นนายยื่นมือเข้ามาช่วย เขาโบกมืออย่างห้าวหาญเพื่อกำจัดฝ่ามือสังหารของจอมมาร

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในชั่วพริบตาเดียว โดยที่ผู้คนรอบ ๆ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ดูเหมือนว่าชิงเฟิงเกือบจะต้องตกลงไปนรก

"พระชายาของบ้านข้ารูปโฉมงดงาม อ่อนโยนและมีคุณธรรม จอมมารคงจะอิจฉาริษยาที่ข้ามีภรรยาที่ดี ดังนั้นจึงหึงหวง"

"ตูม......"

ผู้คนต่างตกตะลึงในทันที และถอยออกไปทีละคน จากนั้นก็มองไปที่จอมมารผู้น่าเกรงขามอย่างหวาดกลัว

เขา เขา เขา......

ที่แท้เขาก็เป็นจอมมารของเผ่าปีศาจ？

โอ้สวรรค์ ทำไมจอมมารถึงได้ยังหนุ่มขนาดนี้ และยังหน้าตาหล่อเหลามากอีกด้วย？

ไม่ใช่ว่าอายุมาก หน้าตาดุร้ายและมีหนวดเคราหรือ？

กู้ชูหน่วนก็คิดไม่ถึงว่าจอมมารที่ตนเองเกลียดที่สุด แท้จริงแล้วจะเป็นน้องชายของนาง

นางคิดมาโดยตลอดว่าซือม่อเฟยเป็นเพียงหมาน้อยขี้อ้อน ไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นหมาป่าที่ดุร้ายในคราบแกะ

ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

นางไม่หันกลับมาอยู่นาน

จอมมารไม่โกรธที่ถูกเปิดเผยตัวตน และกล่าวอย่างเย่อหยิ่งว่า "พี่หญิงของข้าชอบผู้ที่มีวรยุทธแข็งแกร่ง หลงใหลในภรรยา และมีความเป็นสุภาพบุรุษ นางบอกเงื่อนไขนี้ และข้าก็มีพอดี ผู้ที่นางกล่าวถึงก็คือข้า"

ตกตะลึง