กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 319

แม้ว่าเสียงนี้จะนุ่มนวลและเบา แล้วยังมีความชั่วร้ายอยู่บ้าง แต่ไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาได้ยินแล้วรู้สึกหวาดกลัวและไม่สบายใจ ราวกับว่ากำลังกลัวอะไรบางอย่าง

รอยยิ้มบนใบหน้าของเยี่ยจิ่งหานค่อย ๆ จางลง และเผยให้เห็นการถากถางที่มุมปาก

ทหารอารักขาและผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ดูเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าเกรงขาม

นัยน์ตาอันอบอุ่นของซั่งกวนฉู่ ดูเหมือนรู้อะไรบางอย่าง ใบหน้าที่อันหล่อเหล่าและสง่างามของเขาดูสนใจมาก ราวกับว่าเขากำลังรอดูความครึกครื้น

กู้ชูหน่วนตกใจ

เสียงนี้......ดูเหมือนว่าจะเป็นอาม่อ

เขามาทำไม？

"พี่หญิง ท่านใจร้ายมาก ข้าเป็นคนของท่านแล้ว แต่ท่านก็ละทิ้งข้าอย่างใจดำอำมหิต และไปแต่งงานกับผู้อื่น"

ฮ้า......

ทุกคนสูดหายใจเข้าด้วยความตกตะลึงอีกครั้ง

อะไร......หมายความว่าอะไร......

พระชายาหานยังไม่ทันได้ออกเรือนก็สวมเขาให้เทพแห่งสงครามแล้วหรือ？

เป็นไปไม่ได้

นั่นคือเทพแห่งสงครามที่โหดเหี้ยมอำมหิต

หากพระชายาหานสวมเขาให้เขาจริง ๆ เทพแห่งสงครามก็คงจะบีบคอนางจนตาย

กู้ชูหน่วนอดไม่ได้ที่จะพูดจาหยาบคาย

เหลวไหล

วันนี้เป็นวันอภิเษกสมรสของนาง จะปากเสียเช่นนี้ไม่ได้

แม้ว่านางจะค่อนข้างไร้ยางอาย......เฮ้ย ควรจะพูดว่า นางเป็นคนที่มียางอาย ดังนั้นไม่ใช่เรื่องที่จะเหยียดหยามชื่อเสียงของนาง

กู้ชูหน่วนกล่าวอย่างโกรธเคือง "ซือม่อเฟย เจ้าออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้"

ทุกคนที่นั่นต่างตกตะลึง

โดยเฉพาะชิงเฟิงและเจี้ยงเสวี่ย